دکتر متخصص بیماری های عفونی و میکروبیولوژی بالینی بیمارستان دانشگاه اوسکودار NPİSTANBUL. دیلک لیلا مامچو اطلاعاتی در مورد تب خونریزی دهنده کریمه کنگو ارائه کرد.

مامچو در مورد ویروس عامل تب خونریزی دهنده کریمه کنگو که عمدتاً در حیوانات وحشی و کنه ها یافت می شود و بین ماه های می تا سپتامبر هر سال ظاهر می شود، گفت:

یک ویروس RNA تک رشته ای از گروه Nairovirus از خانواده Bunyaviridae ویروس تب خونریزی دهنده کریمه کنگو است. این ویروس می تواند به خرگوش، برخی از پرندگان، جوندگان، گاو، گوسفند و حیوانات مزرعه در نتیجه نیش کنه منتقل شود. با این حال، کنه ها در حیوانات بیماری ایجاد نمی کنند و فقط انسان را تحت تاثیر قرار می دهند. ویروس عامل تب خونریزی دهنده کریمه کنگو عمدتاً از طریق نیش کنه حامل ویروس به انسان منتقل می شود. جدای از این، از طریق تماس با خون و بافت حیوانات (گاو، گوسفند، حیوانات مزرعه و غیره) حامل ویروس نیز قابل انتقال است. علاوه بر این، افرادی که در منطقه ای که کنه ها یافت می شوند، کار می کنند، پیک نیک، شکارچیان، دامپزشکان، قصابان و کارکنان بهداشتی در گروه خطر قرار می گیرند.

علائم بیماری چیست؟

دکتر. دیلک لیلا مامچو در مورد علائم تب خونریزی دهنده کریمه کنگو و مدت زمان علائم این بیماری گفت:

زمانی که این ویروس با نیش کنه مصرف می شود، علائم خود را در 1 تا 3 روز و زمانی که از طریق تماس خونی/بافتی مصرف می شود، بین 3 تا 13 روز نشان می دهد. از جمله علائم بیماری؛ تب، ضعف، درد عضلانی، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال مشاهده می شود. جدای از خونریزی های پوستی و زیر جلدی؛ خونریزی لثه، خونریزی بینی، خونریزی گوارشی، خونریزی مجاری ادراری، خونریزی مغزی و داخل شکمی نیز دیده می شود. در سیر بیماری با دوره شدیدتر، علائم شدیدتر می شود. خونریزی ممکن است برجسته تر باشد. تغییرات هوشیاری، نارسایی کلیه و کما و مرگ ممکن است ایجاد شود. میزان مرگ و میر ناشی از تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) حدود 10 درصد است.

سرایت به متخصصان مراقبت های بهداشتی

مامچو با بیان اینکه اگر بیمار مبتلا به CCHF تماس با ترشح خون، سوزن گیر کردن یا تماس مخاطی (چشم، دهان و ...) داشته باشد، باید اقدامات احتیاطی انجام شود، اقداماتی را برای پیشگیری از خونریزی کریمه کنگو برشمرد. بیماری تب به شرح زیر است:

"معمولاً هیچ اشاره ای به انتقال هوا وجود ندارد. اما در هنگام تماس با بیمار و ترشحات بیمار باید اقدامات احتیاطی جهانی (دستکش، پیش بند، عینک، ماسک و غیره) انجام شود. از تماس با خون و مایعات بدن باید اجتناب شود. در صورت وجود چنین تماسی باید حداقل 14 روز از نظر تب و سایر علائم تماس پیگیری شود.

در هنگام تماس با خون حیوان، بافت یا سایر مایعات بدن حیوان نیز باید اقدامات حفاظتی لازم انجام شود.

تا حد امکان از مناطق دارای کنه باید اجتناب شود. در صورت قرار گرفتن در پناهگاه حیوانات یا مناطقی که کنه ها می توانند زندگی کنند، بدن باید در فواصل زمانی معین از نظر کنه معاینه شود. کنه هایی که به بدن نچسبیده اند باید با احتیاط جمع آوری شده و از بین بروند، در حالی که کنه هایی که به بدن نمی چسبند باید بدون له شدن و بریدن دهان کنه جدا شوند.

کسانی که برای پیک نیک در آب و علفزار هستند، حتماً باید آنها را از نظر کنه بررسی کنند و در صورت وجود کنه، به موقع از بدن خارج شوند. از مکان هایی که دارای بوته، شاخه و علف ضخیم است خودداری کنید و با پاهای برهنه یا پوشیدن لباس کوتاه وارد چنین مکان هایی نشوید. در صورت امکان، پیک نیک نباید در مناطق پرخطر برگزار شود.

برای کسانی که مجبورند در آن منطقه باشند، مانند کارگران جنگل، پوشیدن چکمه های لاستیکی یا پوشیدن شلوار خود در جوراب می تواند محافظت کننده باشد.

دامداران باید با سازمان دامپزشکی منطقه تماس گرفته و دام های خود را با کنه کش های مناسب بر علیه کنه ها سمپاشی کنند، پناهگاه های حیوانات به گونه ای ساخته شود که اجازه زنده ماندن کنه ها را ندهد، شکاف ها و شکاف ها تعمیر و سفید کاری شود. پناهگاه های حیوانات دارای کنه باید با کنه کش های مناسب درمان شوند.

دافع حشرات شناخته شده به عنوان دافع را می توان با احتیاط برای محافظت از انسان و حیوانات در برابر هجوم کنه استفاده کرد. دافع ها موادی هستند که به شکل مایع، لوسیون، کرم، چربی یا آئروسل تهیه می شوند و می توانند با استفاده از پوست یا جذب در لباس استفاده شوند. همین مواد را می توان روی سر یا پاهای حیوانات نیز اعمال کرد. علاوه بر این، نوارهای پلاستیکی آغشته به این مواد ممکن است به گوش یا شاخ حیوانات متصل شود.

چگونه کنه را از بدن انسان خارج کنیم؟

متخصص بیماری های عفونی و میکروبیولوژی بالینی دکتر دیلک لیلا مامچو گفت که اگر کنه روی بدن وجود دارد باید با موچین آن را جدا کرد، با گرفتن محل چسبیدن کنه به پوست و حرکت دادن آن به چپ و راست مانند کشیدن ناخن. مامچو اقدامات احتیاطی را که در صورت وجود کنه در بدن می توان انجام داد را به شرح زیر توضیح داد:

«کنه‌های روی بدن نباید کشته یا منفجر شوند.

برای از بین بردن کنه ها از بدن نباید از روش هایی مانند فشار دادن سیگار یا ریختن ادکلن و نفت سفید استفاده کرد.

پس از خارج شدن کنه از بدن، محل گزش باید با آب و صابون تمیز شود و سپس با یک ماده ضد عفونی کننده پاک شود.

برای اینکه بفهمیم از کدام نوع کنه است می توان کنه را در لوله شیشه ای قرار داد و به نهادهای مربوطه ارسال کرد.

هر چه زودتر کنه از بدن خارج شود، خطر ابتلا به بیماری کمتر می شود.