وکلای جوان گواهینامه های خود را از İmamoğlu دریافت کردند

وکلای جوان گواهینامه خود را از امام اوغلو دریافت کردند
وکلای جوان گواهینامه های خود را از İmamoğlu دریافت کردند

رئیس IMM Ekrem İmamoğluدر مراسم گواهینامه سمینارهای حقوقی حضوری که با مشارکت IMM برگزار شد، شرکت کرد. امام اوغلو با اعطای گواهینامه خود به دانشجویان دانشکده های حقوقی که در جلساتی که از 11 مارس آغاز شده بود، گفت: «تعطیل فوری آموزش، ایجاد مانع در آموزش یا گفتن «بچه ها بیایید به آموزش حضوری برویم» یک حرکت بسیار ارزان شما نمی توانید آموزش و پرورش را مجازات کنید…”

دانشجویان و اساتید دانشکده حقوق در «سمینارهای حقوقی چهره به چهره» با یکدیگر دیدار کردند. جلسات این سمینار که از 11 مارس آغاز شد، با حمایت شهرداری کلانشهر استانبول (IMM) در سالن کنسرت Cemal Reşit Rey برگزار شد. دانشجویانی که سمینار را ادامه می‌دهند که برای تمامی دانشجویان دانشکده حقوق آزاد است، در پایان برنامه با مراسمی که توسط رئیس IMM برگزار شد، گواهینامه خود را دریافت کردند. Ekrem İmamoğluاز دستش گرفت

"ما نمی توانیم با همان اشتباهات راه برویم"

امام اوغلو با بیان اینکه روندی که با زلزله قهرمان مرش آغاز شد، دوره زمانی دیگری را نشان داد، گفت: وقتی به توسعه اقتصاد، توسعه کشور و توسعه کشور نگاه کل نگر داشته باشیم، مدلی را آشکار خواهیم کرد. باید شهروندان خود را بالا ببریم، شهروندانی که در زلزله آسیب دیده اند. ما نمی توانیم با رویارویی دوباره با همان اشتباهات، با مواجهه با همان ویرانی ها، با تجربه ویرانی های بزرگ به همان شکل، به آینده نگاه کنیم. درست نیست. اول از همه، جوانان بسیار گرانقدر این مملکت، هم باید شورش کنید و هم احتیاط کنید. علاوه بر این، شما باید با هر ذهنی که سفر را در این مسیر تعریف می کند همکاری کنید و هدف خود را این باشید که نیروی فعالی در این روند باشید.»

"لحظه چیزهای زیادی را در مورد زندگی من تغییر داد"

امام اوغلو با به اشتراک گذاشتن اینکه او یک تاجر 28 ساله در جریان زلزله گلچوک بود، گفت: «زندگی تجاری شلوغی داشتم. ما زندگی کاری پدر و پسری داشتیم. در واقع زندگی تجاری ما با این بخش جریان داشت، بخش ساخت و ساز که در مرکز فرآیند مرتبط با زلزله قرار داشت. من از صبح این زلزله چه کار می کنم؟ ما وارد یک سوال شدید شدیم، "چه نوع زندگی تجاری، چه نوع زندگی باید داشته باشم". یادم می آید که سر میزهایمان روبروی پدرم نشسته بودم و ساعت ها بدون صحبت سپری می کردم. یعنی من روند را زیر سوال بردم و پدرم هم زیر سوال رفت. سپس شروع به بیان آن کردیم. باور کنید، من در آن لحظه چیزهای زیادی را در زندگی تجاری خود تغییر دادم. به این ترتیب شروع کردم به برخورد شدیدتر با مردم و مشکلات مردم.»

"من آن را دوست ندارم"

امام اوغلو با بیان اینکه زلزله سال 1999 که زندگی او را شکل داد، نمی توان با ویرانی هایی که 11 استان را تحت تأثیر قرار داد مقایسه کرد، گفت: «من می گویم لطفاً تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنید. بیایید مسئولیت را بیشتر کنیم. بیایید این مسئولیت را برای 86 میلیون نفر خود توضیح دهیم. -بیا تظاهر نکنیم بیایید در هیچ لحظه از زندگی تظاهر به بودن نکنیم. پس بیایید از همان لحظه ای که در این خیابان پا گذاشتیم، خود را به شهردار بودن تظاهر نکنیم. در سیاست تظاهر نکنیم، یکدیگر را فریب ندهیم. همدیگر را فریب ندهیم، روز را نجات ندهیم، آینده را نجات دهیم، کسانی که هرگز تظاهر به این ندارند، در آموزش، بهداشت، فرهنگ، هنر، به ویژه در عدالت، حقوق».

"تصمیم به قرار دادن بسیار ارزان است"

امام اوغلو خطاب به وکلای جوان با عبارت «فکر می‌کنم وجدانم کاملاً راحت است»، از گذار به آموزش از راه دور پس از زلزله با این عبارات انتقاد کرد:

«زلزله رخ داده است، می‌توانیم بلافاصله اقداماتی را در خصوص آموزش انجام دهیم. ما همچنین می توانیم در مورد روند آموزش تجدید نظر کنیم. اما این یک حرکت بسیار ارزان است که بلافاصله آموزش را ببندید، آموزش را بلاک کنید یا فقط بگویید دوستان بریم آموزش حضوری. شما نمی توانید آموزش و پرورش را مجازات کنید... این اتفاق نمی افتد. جوان های استانبولی، من احتمالا دوستان جوانی با ما دارم که خانواده شان اینجا نیستند. شما خانه خود را حفظ کرده اید. شما وطن خود را حفظ کرده اید. به خانه بروید، ما به شما آموزش دیجیتال در محل کار خواهیم داد. قرار نیست این اتفاق بیفتد. گاهی می گویم عقل از دست رفته است؟ منظورم دولت ماست، منظورم دولت ماست. ایالت من آنجا میز عقل سلیم ندارد. چه کسی این تصمیم را می گیرد؟ چه مزیتی دارد؟ نمیتونم قبول کنم اما شما چنین چیزی را تجربه کرده اید.»

"دانشگاه ها لحظه ملاقات با جامعه هستند"

امام اوغلو با بیان اینکه "آموزش حضوری کاملا حق دانش آموزان ما است"، گفت: "دانشگاه بخشی از زندگی است. دانشگاه فقط یک رشته آموزشی نیست. بنابراین یک آموزش زندگی است. این یک آموزش زندگی است. این ادغام حرفه ها است. لحظه دیدار با جامعه است.» امام اوغلو با اشاره به اینکه کاستی‌های آموزشی مبنای کمبودهای تجربه شده است، گفت: «نقص اساسی ما از آنجا شروع می‌شود. همه باید بدانیم که منبع اصلی توسعه، آموزش است. ما صدمین سالگرد جمهوری خود را زندگی خواهیم کرد. در عین حال آغاز جمهوری یک انقلاب آموزشی است. من عاشق تجزیه و تحلیل وقایع آخرین دوره امپراتوری عثمانی ما، خروج نیروی انسانی با وجود آن دشواری ها، خروج از جستجو، جنگ ها، به ویژه جنگ استقلال، روز به روز هستم. این واقعیت که کنگره آموزش و پرورش در سال 1921، زمانی که مصطفی کمال آتاتورک برای اولین بار آمد، تشکیل شد، حتی در افسرده ترین و افسرده ترین لحظه جنگ استقلال، دیدگاهی شگفت انگیز و رویایی است.

ما تاریخ خواهیم نوشت

امام اوغلو با بیان اینکه توسعه و رشد بدون آموزش اتفاق نمی افتد، گفت: «ما باید بدانیم که بدون آموزش نمی توانیم پیشرفت و رشد کنیم. هرگز دیدگاه عقلانی وجود ندارد. مطمئناً این نیروانای انجام آن خواهد بود. یا این نیروانای فریب دادن یکدیگر یا نجات روز، فریب همدیگر خواهد بود. آموزش موضوع بسیار مهمی است. قطعاً باید با اصول و شخصیتی باشد که نیازهای قرن بیست و یکم را برآورده کند.»

امام اوغلو با اشاره به اینکه میزهایی برای دانش آموزان در سمینار حقوق تنظیم شد تا موضوعات مختلف را بررسی کنند، گفت: «شما در دوره زمانی بسیار مهمی زندگی می کنید. گاهی اوقات می بینم که این شما را غمگین و ناامید می کند. من تجربه می کنم که دوستان ما که آنقدر کوچک هستند که آن را انفجار احساسات می نامند، گاهی اوقات با گریه به من نزدیک می شوند، جملات بسیار عمیقی می سازند، نه تنها دانشجویان دانشگاهی مثل شما، حتی بچه های 12-13 ساله هم جملات بسیار عمیق می گویند. بگذارید به شما بگویم، ما جامعه ای از مردم هستیم که در دوره های خاصی از تاریخ شرکت می کنیم. به عبارت دیگر دوره مهمی برای کشور ماست. این دوره ای است که در آن ما، به عنوان کل جهان، هم دموکراسی، هم مبارزه قانونی و هم یک بیماری همه گیر را تجربه می کنیم که هر قرن یک بار اتفاق می افتد. ما هم در دوره تجدید ساختار اجتماعی در دوره قدم گذاشتن در چهره دوم تحول سیاسی و جمهوری و هم در دوره مشارکت در حل هر مشکلی که در قرن گذشته در کشورمان وجود داشت، فردی هستیم. در واقع، من می خواهم یک جمله ادعایی را در اینجا بگویم. ما به عنوان 86 میلیون نفر، مردمی هستیم که تاریخ را می سازیم. اما آیا این تاریخ را خوب می نویسیم یا بد؟ این به ما و جمعیت جوان این کشور بستگی دارد. کشوری با چنین جمعیتی باید آینده خوبی را متصور شود، آن را تصور کند و آنچه لازم است انجام دهد.