لنزهای تماسی و بیماری های چشمی

لنزهای تماسی لنزهایی هستند که توسط افراد دارای نقص بینایی یا افرادی که مایل به داشتن چشم های رنگی هستند استفاده می کنند. این یک گزینه متفاوت برای به دست آوردن دیدگاه مناسب بدون نیاز به عینک یا عمل جراحی است. علاوه بر این، لنزهای تماسی در بیماری های قرنیه، لنزهای مصنوعی (لنزهایی که برای اهداف زیبایی پس از آسیب یا آسیب به چشم استفاده می شوند) ترجیح داده می شوند.

با حذف انکسار نور ایجاد شده توسط عدسی، یعنی عیوب انکساری، کیفیت زندگی افراد دارای نقص بینایی را بهبود می بخشد و آنها را قادر می سازد بسیار واضح تر و درست تر ببینند. لنزهای تماسی شفاف یا لنز رنگی انواع مختلفی وجود دارد، از جمله برای انتخاب لنزهای تماسی مناسب با ساختار چشم، معاینه چشم توسط چشم پزشک الزامی است و در نتیجه لنزهای شماره گذاری شده باید مطابق با درجه چشمی که پزشک شما داده است، گرفته شود.

لنزهای تماسی برای چه اهدافی استفاده می شوند؟

اگرچه از لنزهای تماسی برای اصلاح موقت عیوب چشمی استفاده می شود، اما در طول فرآیند درمان یا برای اهداف زیبایی پس از برخی عمل ها نیز استفاده می شود.

انواع لنزهای تماسی

امروزه انواع مختلفی از پرکاربردترین لنزهای تماسی به ترتیب وجود دارد. به انواع نرم، سخت و نیمه سخت تقسیم می شود.

لنزهای نرم

لنزهای نرم (هیدروژل) که ساختار بسیار نازکی دارند و عموماً به عنوان شفاف ترجیح داده می شوند، دارای احتباس آب نیز هستند. این لنزها که کاملاً قرنیه را می پوشانند. همچنین می‌تواند توسط بیمارانی که نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و ​​پیرچشمی تشخیص داده می‌شوند (که به آن رگرسیون سازگاری و توانایی تمرکز لنز در چشم نیز گفته می‌شود، یعنی از دست دادن انعطاف‌پذیری کافی عدسی در چشم) استفاده شود. توسط دکتر همچنین درمان موقت این عیوب انکساری را در طول دوره استفاده از لنز ارائه می دهد.

لنزهای سخت

لنزهای سخت سطح بالایی از انتقال اکسیژن به چشم را در استفاده روزانه فراهم می کنند. به دلیل توانایی آن در انتقال اکسیژن، می توان آن را عدسی نفوذپذیر گاز نیز نامید. اگرچه این نوع عدسی که ساختار بسیار بادوامی دارد برای تمام عیوب انکساری استفاده می شود، اما اکثر افراد مبتلا به آستیگماتیسم نیز ترجیح می دهند. دلیل اصلی ترجیح آن این است که لنزهای سخت به درستی روی قرنیه قرار نمی گیرند. یکی دیگر از موارد استفاده از لنزهای سخت قوز قرنیه است (بیماران به دلیل نزدیک بینی و آستیگماتیسم نامنظم در دید دور و نزدیک مشکل دارند). در روند درمان نقص بینایی، عموماً به بیماران توصیه می شود از لنزهای سخت استفاده کنند.

لنز تماسی به عنوان یک نوع پروتز

لنزهای تماسی که به عنوان یک نوع پروتز طبقه بندی می شوند، از یک سطح خلفی و قدامی تشکیل شده اند. بسته به نوع لنز، زوایای مختلف شیب استاندارد و گزینه های طول قطر نیز موجود است. ابعاد استاندارد این گزینه ها قطر (DIA) 14.20 میلی متر و نسبت منحنی پایه (BC) 8.60 میلی متر است.

نقطه اتصال عدسی و قرنیه سطح خلفی است. سطح جلوی بدون تماس دارای یک اریب است که عیوب انکساری را تصحیح می کند و انکسار صحیح نور را تضمین می کند. برای اینکه لنزهای تماسی نیش نزنند و راحت مورد استفاده قرار گیرند، شیب سطوح جلو و عقب باید یکسان باشد.

از این نظر، بسیار مهم است که منحنی پایه، که به عنوان شعاع سطح خلفی نیز شناخته می شود، با قرنیه سازگار باشد. مقدار قطر که سازگاری لنز با چشم را نشان می دهد، اندازه گیری بین لبه های بیرونی است. برای اینکه لنزهای تماسی باعث ایجاد گزش نشوند و به راحتی مورد استفاده قرار گیرند، شیب سطح جلو و عقب باید با هم برابر باشند. بسیار مهم است که انحنای پایه که به شعاع سطح خلفی معروف است با قرنیه سازگار باشد. مقدار قطر که هماهنگی عدسی با چشم را نشان می دهد، اندازه بین لبه های بیرونی را بیان می کند.

استفاده درمانی از نقایص بینایی

لنزهای تماسی بیشتر برای درمان مشکلات انکساری یا بینایی استفاده می شوند. این ناحیه کاربردی را می توان به عنوان جایگزینی برای عمل های جراحی عینک و لیزر در نظر گرفت. عیوب چشمی مانند نزدیک بینی (دوربینی)، دوربینی (نزدیک بینی)، آستیگماتیسم (ناتوانی در دید واضح) و پیرچشمی (کوته بینی حسی) را می توان با لنزهای تماسی اصلاح کرد.

از لنزهای تماسی نیز به عنوان بخشی از فرآیند بهبودی پس از برخی از عمل های چشم استفاده می شود. می توان گفت پس از عمل، لنزهای تماسی روند بهبودی را کوتاه کرده و درد و درد بیمار پس از عمل را به حداقل می رساند.

از لنزهای تماسی برای پوشاندن چشم نیز استفاده می شود. استفاده از لنزهای تماسی در موارد شدید مانند زخم قرنیه (قرمزی چشم دردناک و کاهش دید با علائم ترشح خفیف چشم)، خراش روی قرنیه، جدا شدن لایه اپیتلیال بسیار مفید است. در این موارد، لنز به گزینه ای برای چشمی تبدیل شده است که معمولاً با بانداژ پوشانده می شود. این عملکرد لنز تماسی باعث از بین رفتن عملکرد بینایی می شود که زمانی رخ می دهد که ناحیه عمل با بانداژ معمولی پوشانده شود و ناحیه مورد نظر با کمک لنز پوشانده شود.

استفاده از لوازم آرایشی

از لنزهای تماسی به دو صورت می توان برای مصارف زیبایی استفاده کرد. اول از همه، افرادی که مشکلات چشمی ندارند، ممکن است لنزهای تماسی را برای اهداف صرفاً زیبایی ترجیح دهند. (مثال: لنز لابلا) از لنزهای متفاوت با رنگ چشم نیز می توان فقط برای تغییر رنگ چشم یا ظاهر خارجی چشم استفاده کرد. علاوه بر این، از لنزهای تماسی می توان برای استتار مشکلات چشمی غیر قابل درمان استفاده کرد. استفاده از پروتز، یعنی وضعیت استفاده پس از آسیب یا آسیب به چشم.

حتی اگر در مواردی که سطح چشم به طور غیرقابل برگشتی از بین می‌رود یا لایه عنبیه وجود ندارد، بینایی افراد دچار مشکل می‌شود، لنزهای تماسی این وضعیت را از نظر ظاهری قابل پنهان کرده‌اند.

آیا استفاده از لنزهای تماسی ضرری دارد؟

استفاده از لنزهای تماسی به دلیل رعایت نکردن اصول بهداشتی می تواند عوارض مختلفی را به همراه داشته باشد و در نتیجه پزشکان توصیه می کنند که استفاده از لنزهای تماسی برای مدتی قطع شود و استفاده از عینک بلافاصله در طول دوره شروع شود. علائم.

بیماری های چشم

بیماری های چشمی به صورت نقایص یا بیماری هایی ظاهر می شوند که به دلایل ژنتیکی، عفونت، عوامل محیطی یا افزایش سن رخ می دهند.

نزدیک بینی

در نزدیک بینی، شکل کره چشم باعث انکسار نادرست پرتوها می شود و باعث می شود تصاویر به جای شبکیه در جلوی شبکیه متمرکز شوند. افراد مبتلا به این نقص چشمی اجسام نزدیک را به وضوح می بینند، اما اجسام دور تار می شوند و امروزه این یک نقص بینایی رایج است.

هایپرموتروپیک

دوربینی یک نقص چشمی است که در نتیجه تمرکز اشعه هایی که به داخل چشم در پشت شبکیه (شبکیه) می آیند رخ می دهد. در حالی که هایپرمتروپ ها مشکلی برای دیدن دوردست ندارند، نمی توانند اجسام نزدیک را به وضوح ببینند. دوربینی به عنوان یک بیماری در نظر گرفته نمی شود زیرا به عنوان یک عیب انکساری نور که به چشم می رسد تعریف می شود.

آستیگماتیسم

آستیگماتیسم یک مشکل بینایی است که در اثر ساختار قرنیه یا عدسی چشم ایجاد می شود و در نتیجه انحنای نامتجانس ایجاد می شود.

آستیگماتیسم به عنوان یک عیب انکساری مانند نزدیک بینی و دوربینی تعریف می شود. مانند سایر عیوب انکساری، نور نمی تواند روی نقطه ای که باید روی شبکیه متمرکز شود، متمرکز شده و بسته به نوع آستیگماتیسم، ممکن است مشکل تمرکز در جلو یا پشت شبکیه را ایجاد کند. بنابراین، افراد مبتلا به آستیگماتیسم نمی توانند نزدیک یا دور را با توجه به ناحیه ای که نور به شبکیه منعکس می شود، ببینند.

پیرچشمی

پیرچشمی یک اختلال بینایی نزدیک است که در نتیجه پسرفت عدسی چشم و توانایی تمرکز، یعنی از دست دادن انعطاف عدسی چشم رخ می دهد که ممکن است با افزایش سن تا حدودی افزایش یابد. پیشرفت می کند.

قوز قرنیه

قوز قرنیه نامی است که به نازک شدن و برآمدگی قدامی قرنیه گفته می شود که لایه شفاف چشم است که در جلوی چشم قرار دارد.

با تشکر از این مقاله، اکنون می توانید لنز مناسب خود را با وضوح بیشتری در سایت ما lensfiyat.com انتخاب کنید. خواندن پست های دیگر وبلاگ ما برای پاسخ به سوالات دیگر خود در مورد لنزهای تماسی و لنزهای رنگی مفید خواهد بود.