متخصص کلینیک بیماری های داخلی بیمارستان مدیکال پارک کارادنیز. دکتر. نوح کایا در مورد هیپوترمی اظهاراتی داشت. متخصص داخلی از بیمارستان مدیکال پارک کارادنیز با بیان اینکه دمای مرکزی بدن به زیر 35 درجه می رسد، هیپوترمی نامیده می شود. نوح کایا، «دمای بدن بین 32 تا 35 درجه به عنوان هیپوترمی خفیف، بین 28 تا 32 درجه به عنوان متوسط و کمتر از 28 درجه به عنوان هیپوترمی عمیق تعریف می شود. بیمار مبتلا به هیپوترمی ابتدا باید از محیط سرد خارج شود، لباس خیس او خارج شود و با لباس یا پتو خشک پوشانده شود. از آنجایی که بیشتر تلفات حرارتی بدن از طریق تشعشع است، باید آن را با فویل آلومینیومی و پتوهای آلومینیومی نیز بپیچید.
تعریف هیپوترمی، Dr. دکتر. کایا می گوید: «کاهش دمای مرکزی بدن به زیر 35 درجه، هیپوترمی نامیده می شود. دمای بدن بین 32 تا 35 درجه به عنوان هیپوترمی خفیف، بین 28 تا 32 درجه به عنوان متوسط و کمتر از 28 درجه به عنوان هیپوترمی عمیق تعریف می شود. در صورت اقامت طولانی مدت در شرایط نامساعد آب و هوایی به دلیل حوادث یا بلایای طبیعی، هیپوترمی اولیه یا هیپوترمی ثانویه ممکن است در مواردی که مکانیسم های تنظیم حرارت مختل می شود رخ دهد.
انقضا دکتر. کایا با بیان اینکه مکانیسم های جبرانی مختلفی در بدن در برابر هیپوترمی وجود دارد، اما اثربخشی آنها نامحدود نیست، اطلاعات زیر را به اشتراک گذاشت:
زمانی که دمای بدن به زیر 34 درجه می‌رسد، تنظیم هیپوتالاموس شروع به بدتر شدن می‌کند و در 29 درجه کاملاً ناپدید می‌شود. کاهش گردش خون محیطی (رگ های غیر از قلب) با انقباض عروقی (تنگ شدن عروق) تعادل تغییرات دمای محیط را تا 4 درجه تضمین می کند. مکانیسم متعادل کننده دیگر زمانی شروع می شود که دمای بدن به زیر 37 درجه می رسد و زمانی که دمای بدن به زیر 31 درجه می رسد ناپدید می شود. اگرچه لرز می تواند تولید گرمای بدن را تا سه برابر افزایش دهد، اما اثربخشی آن در افزایش دمای بدن کم است. زیرا افزایش تولید گرما همراه با لرز در نواحی نزدیک به سطوح بدن اتفاق می افتد و بنابراین تقریباً 75 درصد گرمای تولید شده به محیط داده می شود.
"زندگی در خطر است"
دکتر با بیان اینکه هیپوترمی، که در آن دمای بدن به زیر 32 درجه نمی رسد، نسبتاً بی خطر است. دکتر. کایا گفت: «در مواردی که دمای بدن به زیر 32 درجه می‌رسد، دمای بدن به دمای محیط وابسته می‌شود، زیرا مکانیسم‌های جبران به تدریج غیرفعال می‌شوند. این وضعیت به طور جدی تهدید کننده زندگی است. با این حال، اثرات فیزیولوژیکی هیپوترمی بسته به میزان کاهش دمای بدن، مدت زمانی که کم می ماند، سرعت کاهش و سایر عوامل متفاوت است. از عبارات استفاده کرد
با عمیق شدن هیپوترمی، میزان متابولیسم کاهش می یابد.
انقضا دکتر. کایا اظهار داشت که افزایش سرعت متابولیسم ممکن است به دلیل لرزش، فعالیت عضلانی و سفتی عضلات در دوره اولیه هیپوترمی رخ دهد. کاهش دمای بدن تا 30 درجه باعث کاهش 50 درصدی مصرف اکسیژن و کاهش به 20 درجه باعث کاهش 80 تا 90 درصدی می شود. انعقاد داخل عروقی منتشر به دلیل اختلالات ریتم، تغییر در هوشیاری، تنفس کم عمق، کاهش عملکرد دستگاه گوارش، افزایش ویسکوزیته خون، کاهش عملکرد و تعداد پلاکت ها رخ می دهد. مدت اثر داروهای مورد استفاده در این دوره نیز ممکن است طولانی شود و ممکن است به سطح سمی برسد.
"لباس های خیس باید برداشته شوند"
انقضا دکتر. کایا در مورد دستورالعمل های کمک های اولیه که می تواند برای فرد مبتلا به هیپوترمی اعمال شود، گفت:
زمانی که به یک فرد مبتلا به هیپوترمی کمک می کنیم، ابتدا باید بیمار را از محیط سرد خارج کرده، از لباس خیس خارج کرده و با لباس یا پتو خشک بپوشانیم. از آنجایی که بیشتر تلفات حرارتی بدن از طریق تشعشع است، باید آن را با فویل آلومینیومی و پتوهای آلومینیومی نیز بپیچید. از آنجایی که بیش از 50 درصد تلفات حرارتی از ناحیه سر و گردن است، نباید از بسته بندی و پوشاندن این نواحی غافل شد. اکسیژن باید با ماسک زده شود و نوشیدنی های گرم که الکل ندارند مصرف شود. از آنجایی که هیپوترمی معمولاً با از دست دادن مایعات و فشار خون پایین همراه است، سرم گرم شده (ایزوتونیک) باید بلافاصله از طریق خط داخل وریدی شروع شود. با این حال، به دلیل افزایش پتانسیل آریتمی، باید از استفاده از منقبض کننده های عروق در طول هیپوترمی اجتناب شود.
"از مصرف مواد مخدر باید اجتناب شود"
با تاکید بر اینکه اگرچه هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) معمولا در بیماران هیپوترمی اتفاق می افتد، اما باید از مصرف انسولین نیز خودداری شود. دکتر. نوح کایا، «هیپوترمی باعث مقاومت در برابر انسولین می شود. هنگامی که انسولین در این محیط استفاده می شود، کاهش قابل توجهی در سطح گلوکز خون مشاهده نمی شود، در حالی که انسولین انباشته شده می تواند با افزایش دمای بدن باعث هیپوگلیسمی شدید (سطح قند خون فرد کمتر از مقادیر طبیعی است) شود. از آنجایی که این مشکل برای همه داروهایی که باید تجویز شوند صدق می کند، باید تا حد امکان از مصرف داروها در دوره هیپوترمی خودداری شود و داروهایی که باید تجویز شوند باید با کمترین دوز ممکن تجویز شوند.