افسردگی پس از زایمان می تواند عواقب جدی برای مادر و نوزاد داشته باشد

به دنیا آوردن نوزاد اگرچه اتفاق مبارکی است، اما جنبه ای هم دارد که بخصوص برای مادر استرس ایجاد می کند. به همین دلیل، بسیاری از زنان پس از مادر شدن، غم و اندوه و اضطراب خفیفی را تجربه می کنند و نوسانات خلقی قابل توجهی را تجربه می کنند. Tuğçe Denizgil Evre، روانشناس متخصص بیمارستان دانشگاه خاور نزدیک، می گوید که این علائم، که انتظار می رود در شرایط عادی طی هفت یا ده روز خود به خود برطرف شوند، در صورت تداوم ممکن است نشان دهنده افسردگی نفاس باشند.

Tuğçe Denizgil Evre، «افسردگی پس از زایمان به طور موذیانه در شش هفته اول پس از تولد شروع می شود و در عرض چند ماه برطرف می شود، اما می تواند تا یک یا دو سال ادامه یابد. این افسردگی دلایل متعددی دارد. اختلالات تیروئید ممکن است در کاهش ناگهانی استروژن و پروژسترون، یعنی چرخه قاعدگی و سطح هورمون های جنسی که از بارداری محافظت می کنند، با تولد یا در افسردگی پس از زایمان دیررس نقش داشته باشد. علاوه بر این، ویتامین B9 ممکن است در افسردگی پس از زایمان نیز موثر باشد.

افسردگی پس از زایمان می تواند تا 2 سال طول بکشد

توگچه دنیزگیل روانشناس با بیان اینکه افسردگی پس از زایمان در 50 تا 70 درصد مادران حدود دو ماه ادامه دارد، در مورد تغییرات در وضعیت روحی مادر پس از زایمان گفت: مادر جدید خیلی گیج شده است. او اغلب چشم بسته است، نمی تواند تمرکز کند، آه عمیقی می کشد و در هر قسمت از بدنش احساس درد می کند. این حالت که غم و اندوه پس از زایمان نامیده می شود، طبیعی در نظر گرفته می شود. در عرض یک هفته یا ده روز، مادر شروع به سازگاری با نوزاد و محیط جدید خود می کند و به تدریج یاد می گیرد که چگونه رفتار کند. برای زنانی که تجربه مادری ندارند، حمایتی که از بستگان خود در دوره اول دریافت خواهند کرد از اهمیت بالایی برخوردار است. مادرانی که حاملگی سختی داشتند یا تهدید به سقط جنین داشتند یا به سختی باردار شدند، ممکن است پرتنش، مضطرب و پریشان باشند و فکر کنند هر لحظه فرزند خود را از دست خواهند داد.

تغییرات هورمونی، اجتماعی و روانی می تواند باعث افسردگی پس از زایمان شود.

Tuğçe Denizgil Evre با اشاره به علل روانی افسردگی پس از زایمان اظهار داشت که علاوه بر تغییرات هورمونی، اختلالات روانپزشکی نیز در تمام زنان زایمان کننده مشاهده می شود و ممکن است تغییرات پس از زایمان در ارتباط با استرس، روابط بین فردی و حمایت اجتماعی رخ دهد. .

روانشناس Tuğçe Denizgil Evre، که می گوید مادرانی که فکر می کنند عوامل خارجی زندگی آنها را کنترل می کند، در گروه خطر بیشتری برای افسردگی پس از زایمان قرار دارند، گفت که هورمون ها در عرض سه روز پس از تولد به سطح قبل از بارداری باز می گردند و علاوه بر این، به تغییرات شیمیایی، تغییرات اجتماعی و روانی مرتبط با بچه دار شدن نیز خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.

علائم افسردگی پس از زایمان

روانشناس Tuğçe Denizgil Evre که در ادامه توضیحات خود در مورد علائم افسردگی نفاس اشاره کرد، خاطرنشان کرد: شرایطی مانند غم و اندوه شدید یا احساس پوچی، عدم حساسیت، خستگی مفرط، کمبود انرژی و شکایات جسمی از علائم افسردگی پس از زایمان است. در عین حال، اجتناب از خانواده، دوستان یا فعالیت های لذت بخش، این باور که او به اندازه کافی کودک خود را دوست ندارد یا نگرانی در مورد تغذیه و خواب نوزاد و ترس از آسیب رساندن به نوزاد می تواند از علائم افسردگی باشد.

مادران ممکن است مشکلاتی در تمرکز، ضعف حافظه، افزایش فعالیت روانی حرکتی، بیقراری، اضطراب، تحریک پذیری، محدودیت، حالت تهوع، گریه خود به خود و حملات پانیک، کاهش اشتها، کاهش وزن، بی خوابی، عدم تمایل به مراقبت از کودک یا تمایل داشته باشند. برای کشتن نوزاد، روانشناس می گوید. Tuğçe Denizgil Evre همچنین خاطرنشان کرد که احساس گناه، از دست دادن علاقه و میل، خلق افسرده، از دست دادن لذت، احساس بی ارزشی، ناامیدی، درماندگی و افکار مرگ یا خودکشی که ناشی از داشتن احساسات افسرده به جای شادی، نیز قابل مشاهده است.

Tuğçe Denizgil Evre: "اگر مادر شیرده افسرده باشد، می تواند تحت نظر پزشک از دارو استفاده کند."

توگچه دنیزگیل اوره، روانشناس، با بیان اینکه افسردگی پس از زایمان در زنان با توجه به شدت و نوع علائم متفاوت است، گفت: داروهای افسردگی یا شرکت در یک گروه حمایت آموزشی ممکن است یکی از گزینه های درمانی باشد. توگچه دنیزگیل روانشناس ادامه داد: اگر یک مادر شیرده افسرده باشد می تواند تحت نظر پزشک از دارو استفاده کند.

روانشناس Tuğçe Denizgil Evre با بیان اینکه افسردگی پس از زایمان درمان نشده می تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد، اظهار داشت: مادرانی که افسردگی پس از بارداری دارند حتما باید از متخصصان کمک بگیرند. روانشناس Denizgil Evre می‌گوید: «اگر مادرانی که زایمان کرده‌اند نمی‌توانند با موقعیت‌های روزانه کنار بیایند، به فکر آسیب رساندن به خود یا کودک باشند و بیشتر روز را در اضطراب، ترس یا وحشت شدید سپری کنند، قطعاً باید به دنبال کمک حرفه‌ای باشند. در دوران پس از زایمان، یک فرد بزرگسال فهمیده، با تجربه و حمایت کننده در کنار مادر لازم است. باید از قبل به مادر اطلاع داده شود که روابط همسری با نوزاد تغییر می کند، ممکن است مشکلات عاطفی ایجاد شود و باید به او آموزش داده شود که اینها موقتی هستند.