والدین سهل انگار بر رشد کودکان تأثیر منفی می گذارند

دکتر روانشناس بالینی متخصص بیمارستان NPİstanbul دانشگاه Üsküdar. گوکچه فوگت اطلاعات مهمی در مورد تأثیرات والدین بی توجه بر رشد کودک به اشتراک گذاشت. کارشناسان با بیان اینکه والدین سهل انگار حساسیت کمی نسبت به فرزندان خود دارند، اظهار داشتند: این رویکرد منجر به نقص در مهارت های تحصیلی، عاطفی و اجتماعی کودک می شود. روانشناس بالینی متخصص گوکچه فوگت تأکید کرد که پیوند با والدین برای ایجاد پیوندهای مطمئن در زندگی کودک بسیار مهم است و تأکید کرد که پیوند ایجاد شده با اشخاص ثالث غیر از والدین، مانند مادربزرگ یا مراقب، به تنهایی نمی تواند کافی باشد.

آنها نسبت به فرزندان خود حساسیت کمتری دارند

روانشناس بالینی متخصص گوکچه فوگت; وی گفت: نگرش والدینی که به نیازهای فرزند خود پاسخ نمی دهند، به او محبت و توجه نشان نمی دهند، عموماً بی تفاوت هستند، او را از خود دور می کنند، از او خواسته ای ندارند و از صمیمیت عاطفی دوری می کنند. «سهل انگاری» تعریف شده و سخنان خود را چنین ادامه داده است:

این والدین نسبت به فرزندان خود حساسیت کمی دارند. والدین با این نگرش که به ویژه در دهه 1960 مورد توجه قرار گرفت، در پاسخگویی مناسب به نیازهای فرزندان، ابراز محبت و حمایت، وضع قوانین و راهنمایی برای رفتار آنها ناتوان هستند. والدین با این نگرش بسیار بیشتر به زندگی خود اهمیت می دهند، در حالی که همه چیز قبل از فرزندانشان است. کودکان برای رشد به عشق، توجه و تشویق نیاز دارند. بنابراین تعجب آور نیست که سهل انگاری والدین می تواند تأثیر منفی بر کودک داشته باشد."

کمبودهای عاطفی در کودک رخ می دهد

دکتر دکتر با تاکید بر اینکه بی توجهی والدین منجر به نقص در مهارت های تحصیلی، عاطفی و اجتماعی کودک می شود. گوکچه فوگت می‌گوید: «یکی از بزرگ‌ترین معایب فرزندپروری سهل‌انگیز این است که کودکان با والدین بی‌علاقه خود پیوند عاطفی ایجاد نمی‌کنند. کمبود عشق و توجه در سنین پایین می تواند منجر به کاهش عزت نفس یا کمبودهای عاطفی در روابط دیگر شود. داشتن یک والدین بی توجه حتی می تواند بر مهارت های اجتماعی کودک تأثیر بگذارد. این کودکان معمولاً تمایل دارند برای جلب توجه به محیط اطراف خود آسیب برسانند و در نشان دادن رفتارهای سازگارانه در موقعیت های اجتماعی مشکل دارند. همچنین باید توجه داشت که صرف اینکه والدین مشغول کار یا سایر تعهدات هستند به معنای بی علاقه بودن آنها نیست. حتی اگر والدینی برنامه کاری پرمشغله ای داشته باشند، اگر در اوقات فراغت خود با فرزند خود وقت بگذرانند و از او مراقبت کنند، نمی توان او را «سهل انگار» توصیف کرد.

ارتباط با والدین بسیار مهم است.

دکتر دکتر با تاکید بر اینکه پیوند با والدین برای ایجاد پیوندهای مطمئن در زندگی کودک بسیار مهم است. گوکچه وگت گفت: «مطالعاتی که تأثیر دلبستگی مادر به فرزند و پدر و فرزند را بر رشد کودکان بررسی می‌کند نشان می‌دهد که دلبستگی ایمن به حداقل یکی از والدین عاملی کلیدی است که خطرات رشد کودکان را متعادل می‌کند. امروزه تعداد والدینی که باید وظیفه تامین نیازهای فرزندان خود را به شخص ثالث بسپارند، به ویژه به دلیل مشارکت بیشتر زنان در زندگی تجاری، روز به روز در حال افزایش است. دوری والدین از مراقبت از فرزندشان باعث می‌شود که نگران تأثیر این امر بر رشد فرزندشان باشند.»

رابطه سوم شخص کافی نیست

دکتر. گوکچه وگت گفت که به عنوان بخشی از یک رشد طبیعی سالم، کودکی که با والدین خود پیوند مطمئنی دارد، می‌تواند با سایر بزرگسالان مهم زندگی خود پیوند نزدیک برقرار کند و سخنان خود را اینگونه ادامه داد:

«اگر کودک بتواند با فردی که از او مراقبت می‌کند و مورد توجه و مراقبت قرار می‌گیرد، پیوند برقرار کند، چون تعداد افرادی که احساس می‌کند دوستش دارند افزایش می‌یابد و بر رشد او تأثیر مثبت می‌گذارد، خوشحال‌تر می‌شود. با این حال، این تنها در صورتی اعمال می شود که کودک رابطه ای امن با والدین خود داشته باشد. به عبارت دیگر، رابطه دلبستگی با شخص ثالثی مانند مادربزرگ یا مراقب که از کودک مراقبت می کند، به خودی خود کافی نیست و جایگزین رابطه دلبستگی با والدین نمی شود. به عبارت دیگر، تأثیر والدین بر رشد فرزندان توسط مراقب یا مادربزرگ قابل تغییر نیست. از این نظر، تأثیر بر توسعه رابطه امن کودک با اشخاص ثالث به عنوان «آشپزی روی کیک» در نظر گرفته می شود.

والدین باید مراقب اولیه باشند

دکتر دکتر با تاکید بر اینکه سبک فرزندپروری بی‌توجهی می‌تواند آثار دائمی بر روی کودکان بگذارد و بر رشد آنها تأثیر منفی بگذارد. گوکچه فوگت گفت: «با این حال، نباید فراموش کرد که این وضعیتی است که می‌توان آن را تغییر داد. والدین باید مراقب اولیه فرزندان خود باشند. به همین دلیل، افرادی که سبک فرزندپروری سهل انگارانه دارند، ممکن است اولین گام را با یادگیری شیوه های فرزندپروری سالم بردارند و تلاش کنند تا زمان بیشتری را با فرزندان خود بگذرانند تا مراقبت خود را به دیگری واگذار کنند. علاوه بر این، یک درمانگر که آنها مشاوره دریافت خواهند کرد، می تواند به آنها کمک کند تا راهبردهایی را شناسایی کنند که به آنها کمک می کند تا پیوندهای ایمن و عمیق تر با خانواده خود برقرار کنند.