شب ادراری در کودکان ممکن است منشأ روانی داشته باشد

Ege Ece Birsel روانشناس بالینی متخصص بیمارستان خصوصی Egepol گفت که شب ادراری مشکلی است که اغلب در دوران کودکی با آن مواجه می شود و اثرات منفی دارد.

Ege Ece Birsel گفت: "اگر هیچ بیماری وجود نداشته باشد که بتواند باعث شب ادراری شود، آن بی اختیاری ادرار یک فرد دو روز در هفته است. معمولاً تا پنج سالگی مشکل محسوب نمی شود، اما اگر بعد از پنج سالگی ادامه پیدا کند، می توان آن را مشکل تلقی کرد. با رشد کودک، مشکلات مربوط به خیس شدن در شب و روز بیشتر می شود، احساس شرم در کودک ایجاد می شود و اگر خانواده نسبت به این وضعیت واکنش عصبانی داشته باشد، ممکن است مشکلات روحی و روانی به او اضافه شود. این امر پس از مدتی بر وضعیت اجتماعی خانواده و کودک تأثیر می گذارد. در اینجا باید به استعداد ژنتیکی نیز اشاره کرد. در بررسی های انجام شده، همین داستان در دوران کودکی والدین کودکانی که این مشکل را داشتند، مشاهده شد.

استرس و قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش به طور منفی تحت تأثیر قرار می گیرند

روانشناس بالینی متخصص Ege Ece Birsel که اطلاعاتی در مورد علل این بیماری ارائه کرد، گفت: "اشتباهات و اجبارها هنگام آموزش توالت می تواند باعث شب ادراری شود. گاهی اوقات این کودکان ممکن است خواب بسیار عمیقی داشته باشند و حتی ممکن است زمانی که والدین آنها را از خواب بیدار می کنند و به توالت می برند آن را احساس نکنند. اگر در طول شب بعد از توالت در شب تکرار شود، ممکن است نشان دهنده برخی مشکلات روانی باشد. موقعیت‌های منفی مانند طلاق والدین، درگیری‌های خانگی، تولد خواهر یا برادر جدید، اتفاقات منفی در مدرسه، تماشای فیلم‌هایی با محتوای ترسناک نامناسب و قرار گرفتن در معرض بیش از حد صفحه نمایش می‌تواند باعث خیس شدن رختخواب کودکان در شب شود.

والدین باید با آگاهی عمل کنند

ایگه ایج بیرسل با تاکید بر اینکه کودکان ناخودآگاه این کار را انجام می دهند، ادامه داد: این وضعیت خسته کننده ممکن است باعث شود والدین ناخواسته نسبت به فرزندان خود عصبانی شوند. آنها ممکن است فکر کنند که بچه ها این کار را با میل انجام می دهند، اما این غیرارادی است. معاینه توسط پزشک متخصص اطفال ضروری است تا مشخص شود که هیچ بیماری نیاز به درمان وجود ندارد، مانند عفونت ادراری و انگل. اگر یک مشکل ساختاری یا بیماری که ممکن است باعث شب ادراری شود، تشخیص داده نشد، ادامه مطالعات رفتاری با دریافت حمایت روانی بسیار موثر است. ابتدا باید نموداری در مورد روزهای شب ادراری تهیه کرد. می توان با طراحی ابر خورشید یک نقاشی نمادین ساخت، چهره ای غمگین می تواند چهره ای خندان باشد، سپس می توان در روزهایی که شب ادراری وجود ندارد، یک سیستم پاداش غیر پولی ایجاد کرد. هدف در اینجا ایجاد انگیزه در فرزندم با نشان دادن این است که او می تواند مشکلی را حل کند. اما مهمترین چیز این است که شب ها قبل از خواب مقداری مایعات را محدود کنید. محدود کردن غذاهای مایع حداقل 2 ساعت قبل و اطمینان از تخلیه کامل مثانه با رفتن به توالت ممکن است راه حل باشد. آلارم شب را می توان تنظیم کرد و روش های رفتاری را می توان همراه با روش های هشدار شب مخصوص تهیه شده به کار برد. بسیاری از کودکان می توانند این شرایط را تجربه کنند و در چنین شرایطی داشتن حمایت یک متخصص هم برای شما و هم برای فرزندتان بسیار موثر و مفید خواهد بود.