سلال سنگور کیست؟

Ali Mehmet Celâl Shengör (زاده ۲۴ مارس ۱۹۵۵) یک آکادمیک و زمین شناس ترک است. او در استانبول به عنوان فرزند یک خانواده مهاجر روملیایی به دنیا آمد.

شنگور عضو آکادمی ملی علوم ایالات متحده، انجمن فلسفی آمریکا و آکادمی علوم روسیه است. او دومین استاد ترکی است که پس از مهمت فوات کوپرولو به آکادمی علوم روسیه برگزیده شده است. شنگور مدال گوستاو اشتاینمان را از سوی انجمن زمین شناسی آلمان اعطا کرد. شنگور که به عنوان استاد مدعو در فرانسه، انگلستان، اتریش و ایالات متحده کار می کرد، به دلیل مطالعاتش در زمین شناسی، به ویژه در علوم زمین ساختاری و زمین ساختی شهرت یافت. در سال 1988 دکترای افتخاری علوم را از دانشکده علوم دانشگاه نوشاتل دریافت کرد. شنگور در سال 1990 در Academia Europaea پذیرفته شد و در همان سال به عضویت خبرنگار سرویس زمین شناسی اتریش و در سال 1991 به عضویت افتخاری انجمن زمین شناسی اتریش درآمد. وی همچنین در سال 1991 برنده جایزه عصر اطلاعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد. در سال 1992، او استاد دانشگاه فنی استانبول، دانشکده معدن، گروه زمین شناسی عمومی شد.

شنگور آخرین سخنرانی خود را در 23 مارس 2022 در دانشگاه فنی استانبول ایراد کرد و در 24 مارس 2022 بازنشسته شد.

او تحصیلات خود را در دبستان دبیرستان شیشلی تراککی آغاز کرد، اما در کلاس پنجم به دلیل توهین به معلمش از مدرسه اخراج شد. بعدها در دبستان بایزید ثبت نام کرد و دوره ابتدایی را در آنجا به پایان رساند. با اینکه پس از پایان تحصیلات ابتدایی در امتحانات مدارس خصوصی شرکت کرد، نتوانست در هیچ یک از آن ها برنده شود و به گفته شنگور، با اژدر وارد دبیرستان ایشیک شد. پس از پایان تحصیلات متوسطه در ایشیک، در امتحانات کالج رابرت در سال 5 قبول شد. او در سال 1969 با کمترین معدل ممکن از معدل D فارغ التحصیل شد. پس از فارغ التحصیلی از کالج رابرت به آمریکا رفت. او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه هیوستون در سال 1973 آغاز کرد، اما به دلیل کیفیت پایین مدرسه به گفته شنگور، پس از 1972 سال (2,5) به آلبانی منتقل شد. او در سال 1976 بخش زمین شناسی را در دانشگاه ایالتی نیویورک در آلبانی به پایان رساند. وی در سال 1978 با پایان نامه خود با عنوان "هندسه و سینماتیک تغییر شکل قاره ای در مناطق برخورد: نمونه هایی از اروپای مرکزی و مدیترانه شرقی" مدرک کارشناسی ارشد خود را در همان دانشگاه به پایان رساند. سه سال بعد (1979) با تز دکترای خود با عنوان «زمین شناسی ناحیه گردنه آلبولا، شرق سوئیس در محیط تتیان آن: عامل پالئوتتیان در گشایش نئوتتیان» از همان مدرسه دکترای خود را دریافت کرد.

شغل دانشگاهی
در سال 1981 به عنوان دستیار در بخش عمومی زمین شناسی در دانشکده معدن دانشگاه فنی استانبول شروع به کار کرد. او در سال 1984 جایزه ریاست جمهوری انجمن زمین شناسی لندن و در سال 1986 جایزه علمی TUBITAK را دریافت کرد. در همان سال او دانشیار گروه زمین شناسی عمومی دانشکده معدن دانشگاه فنی استانبول شد. در سال 1988 دکترای افتخاری علوم (Docteur ès Sciences honoris causa) را از دانشکده علوم دانشگاه نوشاتل دریافت کرد. او در سال 1990 در Academia Europaea پذیرفته شد و اولین عضو ترک جامعه شد. او در همان سال به عضویت خبرنگار سرویس زمین شناسی اتریش و در سال 1991 به عضویت افتخاری انجمن زمین شناسی اتریش درآمد. بار دیگر در سال 1991 برنده «جایزه عصر اطلاعات» وزارت فرهنگ شد.

در سال 1992، او به سمت استادی در گروه زمین شناسی عمومی در دانشکده معدن دانشگاه فنی استانبول ارتقا یافت. در سال 1993، او جوانترین عضو موسس آکادمی علوم ترکیه شد و به عضویت شورای آکادمی انتخاب شد. در همان سال به عضویت هیئت علمی TÜBİTAK درآمد. در سال 1994 به عضویت آکادمی علوم طبیعی روسیه و عضو افتخاری انجمن های زمین شناسی فرانسه و آمریکا انتخاب شد. او همچنین مدال رامل را توسط انجمن فیزیک فرانسه و بنیاد École Normale Supérieure دریافت کرد. شنگور در سال 1997 مفتخر به دریافت جایزه بزرگ (جایزه لوتو) در علوم زمین توسط آکادمی علوم فرانسه شد. در ماه مه 1998، شنگور به عنوان استاد مدعو، کرسی را در کالج دو فرانس به دست آورد. در اینجا او یک سخنرانی در مورد "سهم زمین شناسان فرانسوی در توسعه زمین ساختی در قرن 19" ارائه کرد و مدال کالج دو فرانس را در 28 مه 1998 دریافت کرد. در سال 1999 انجمن زمین شناسی لندن مدال بیگزبی را به او اعطا کرد. در آوریل 2000، او اولین ترکی بود که به عنوان عضو خارجی آکادمی ملی علوم ایالات متحده انتخاب شد. او پس از فواد کوپرولو دومین ترکی است که به عضویت آکادمی علوم روسیه انتخاب شده است. او همچنین در سال 2013 به عنوان عضو آکادمی پژوهشگران طبیعت لئوپولدینا انتخاب شد.

شنگور به دلیل مطالعاتش در زمین شناسی، به ویژه در زمین شناسی ساختاری و زمین ساختی شهرت دارد. او تأثیر قاره های نواری را بر ساختار کمربندهای کوهستانی آشکار کرد و قاره نواری را کشف کرد که آن را قاره سیمری نامید. او ساختار زمین شناسی آسیای مرکزی را آشکار کرد و این مسئله را حل کرد که برخورد قاره و قاره چگونه بر کشورهای جبهه تأثیر می گذارد. او به همراه یوجل یلماز مقاله ای در مورد ارزیابی جایگاه ترکیه در زمین ساخت صفحه نوشت و به یک کلاسیک استنادی تبدیل شد. از او 6 کتاب، 175 مقاله علمی، 137 چکیده مقاله، بسیاری از مقالات علمی عامه پسند، دو کتاب در زمینه تاریخ و فلسفه و نزدیک به 300 مقاله در زمین شناسی و موضوعات زمین ساختی منتشر شده است. شنگور که عضو آکادمی های علوم آمریکا، روسیه، اروپا و آلمان است، دارای 1826 مقاله منتشر شده و 12658 مقاله به این مقاله ارجاع شده است. مواردی که در ستون "Zümrütten Akisler" در مجله Cumhuriyet Bilim Teknik بین سالهای 1997-1998 به صورت کتاب توسط انتشارات Yapı Kredi با عنوان "Zümrütname" در سال 1999 منتشر شد.

شنگور که استاد مدعو در فرانسه، بریتانیا، اتریش و ایالات متحده بوده است، در آکسفورد (با انجمن تحقیقاتی انجمن سلطنتی) در بریتانیا، موسسه فناوری کالیفرنیا (به عنوان محقق برجسته مور) کار کرده است. در ایالات متحده آمریکا و کالج دو فرانس او ​​استاد مدعو در دانشگاه سالزبورگ لودرون پاریس در اتریش بود. شنگور همچنین به عنوان ویراستار، دستیار ویراستار و عضو هیئت تحریریه در بسیاری از مجلات بین المللی کار کرده است.

اگر چه Celal Shengör اعلام می کند که سطح پیشرفته ای از انگلیسی، فرانسوی و آلمانی را می داند. او همچنین گفت که می تواند ترکی هلندی، ایتالیایی، پرتغالی، اسپانیایی و عثمانی را بخواند.

در ویدئویی که در 16 سپتامبر 2021 منتشر شد، "یکی از دانشجویان من خیلی عصبانی شد. دامنش را بالا آوردم، سیلی به الاغش زدم. این وحشتناک اینجوری بهش نگاه کردم گفتم به من نگاه کن پدرت این کار را کرد؟ او به من گفت که حتی پدرم هم این کار را نکرد. هه، گفتم ناقص بود، حالا تکمیل شده است». این اظهارات شنگور توسط مردم به عنوان آزار و اذیت تکرار شد. شاگردش هیچ شکایت عمومی نداشت. ریاست دانشگاه فنی استانبول اعلام کرد که تحقیقات اداری را علیه شنگور آغاز کرده است. در نتیجه تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه فنی استانبول، مشخص شد که دلیلی برای اعمال مجازات اداری وجود ندارد. Shengör در تاریخ 23 مارس 2022 به دلیل سن از ITU بازنشسته شد.

شنگور به دلیل مطالعاتش در زمین شناسی، به ویژه زمین شناسی ساختاری و زمین ساختی شهرت دارد. 17 کتاب، 262 مقاله علمی، 217 چکیده مقاله، 74 مقاله علمی رایج در این زمینه; او 13 کتاب مشهور در زمینه تاریخ و فلسفه و بیش از 500 مقاله منتشر کرده است. مواردی که در ستون "Zümrütten Akisler" در مجله Cumhuriyet Bilim Teknik بین سالهای 1997-1998 در کتابی تحت عنوان Zümrütname در سال 1999 توسط انتشارات فرهنگ و هنر Yapı Kredi منتشر شد. در سال 2003 دومین کتاب مقاله او با عنوان آینه زمرد منتشر شد. داستان زندگی او با عنوان ماجرای یک دانشمند در سری گفتگوی رودخانه از انتشارات فرهنگ Türkiye İş Bankası در سال 2010 منتشر شد. شنگور همچنین به عنوان ویراستار، دستیار ویراستار و عضو هیئت تحریریه در بسیاری از مجلات بین المللی کار کرده است.

شنگور سرزمینی بر خلاف قاره های دوره تتیس کشف کرد و نام آن را قاره سیمری گذاشت.

خانواده
شنگور در سال 1986 با اویا مالتپه ازدواج کرد. تنها فرزند او اچ سی اسیم شنگور در سال 1989 به دنیا آمد.

کنجکاوی زمین شناسی
چگونگی شروع علاقه او به زمین شناسی در کتابی با عنوان «ماجراجویی یک دانشمند» و شنگور توضیح داده شده است: «من از کودکی عاشق زمین شناسی شدم، یعنی از روزی که سفر ژول ورن به مرکز زمین را خواندم. من تازه بیست هزار لیگ زیر دریا را خواندم. پس از خواندن آن نیز، با خودم فکر کردم، "مرد بودن به معنای آن است که ژول ورن آن را توصیف می کند." ژول ورن مرا عاشق زمین شناسی کرد…». او در مصاحبه ای گفت که بیش از 30.000 کتاب در کتابخانه خود دارد.

وضعیت سلامت
سلال شنگور مبتلا به آسپرگر خفیف بود و او آن را با این جملات توصیف می‌کند: «من نیز فردی هستم که به آسپرگر خفیف مبتلا شده‌ام. و من از این ویژگی سپاسگزارم. اگر اوتیستیک نبودم به موفقیتی که در علم به دست آوردم نمی رسیدم.»

اعتقاد مذهبی
جلال شنگور بارها در برنامه هایی که شرکت می کند اعلام کرده است که بی دین است.