اگر نگران ترس های فرزندتان هستید و به این فکر می کنید که آیا ترس او طبیعی است، پس باید بدانید که؛ کودکان در هر دوره سنی ترس های متفاوتی را تجربه می کنند. کودک 1 ساله از غریبه ها می ترسد. یک کودک 2 ساله از صداهای بلند می ترسد، یک کودک 5 ساله از تاریکی و دزد می ترسد. یک کودک 7 ساله نیز شروع به ترس از موجودات خیالی می کند. از طرف دیگر ترس کودکی که به سن بلوغ رسیده است، بیشتر مربوط به ترس از افکار دیگران در مورد او است.
ترس از رشد است ، اما با توجه به وضعیت کودک متفاوت است. رویکرد خانواده و نزدیکان به کودک ممکن است ترس رشد کودک را تقویت کرده و باعث تبدیل آن به اضطراب شود.
ترس و اضطراب اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. ترس در زمان حال اتفاق می افتد و احساسی است نسبت به شیئی که در زمان تهدید یا خطری که با آن مواجه می شویم احساس می کنیم. از سوی دیگر، اضطراب، ترس دائمی از احتمالات آینده است که منشأ عینی و نامشخصی ندارد.
ترس ، مانند سایر احساسات ما ، سالم است و کودک را رشد می دهد. احساس ترس به کودک می آموزد که با مشکلات کنار بیاید ، هماهنگی آنها با محیط را تسهیل می کند و آنها را از خطرات محافظت می کند.
وقتی متوجه شدید که فرزندتان از چیزی می ترسد، دوره رشد را فراموش نکنید و این ترس را با اضطراب اشتباه نگیرید.به امید اینکه کودکانی را تربیت کنید که در مواقع لزوم می ترسند اما یاد می گیرند با ترس خود مبارزه کنند.
اولین نفری باشید که نظر می دهید