پروفسور از گروه ارتوپدی و تروماتولوژی بیمارستان دانشگاه مدیپل مگا. دکتر. Cem Coşkun Avcı گفت: "ما آسیب های ورزشی را به سه دسته آسیب های عضلانی-تاندونی، آسیب های غضروف رباط مفصلی و شکستگی-دررفتگی تقسیم می کنیم. آنها شایع ترین آسیب های تاندون عضلانی هستند. وی گفت: در هر مفصلی ممکن است این اتفاق بیفتد اما می تواند مربوط به زانو و مچ پا باشد.
پروفسور از بخش ارتوپدی و تروماتولوژی بیمارستان دانشگاه مدیپل مگا با بیان اینکه مهم ترین دلیل آسیب های ورزشی استفاده نکردن از مواد مناسب ورزشی است. دکتر. Cem Coşkun Avcı با تاکید بر اینکه "عدم انجام حرکات گرم کردن مناسب قبل از ورزش یا انجام ندادن حرکات کششی و کششی مناسب بعد از ورزش"، گفت: "تنظیم نکردن شدت ورزش به گونه ای که بدن بتواند بلند شود و بدن بتواند تحمل کند. همچنین یکی از مهم ترین علل آسیب های ورزشی است. آسیب‌های ورزشی را به سه دسته آسیب‌های عضلانی-تاندونی، آسیب‌های غضروفی رباط مفصلی و شکستگی-دررفتگی تقسیم می‌کنیم. آنها شایع ترین آسیب های تاندون عضلانی هستند. این می تواند در هر مفصلی اتفاق بیفتد، اما می تواند مربوط به زانو و مچ پا باشد. سپس شاهد آسیب های عضلانی-تاندونی مربوط به شانه و آرنج هستیم. بسته به شدت، از شکستگی و دررفتگی تا آسیب غضروف مفصلی قابل مشاهده است.
آوجی با بیان اینکه روش درمان در آسیب های ورزشی دو مرحله ای است، گفت: در آسیب ها ابتدا مداخله اورژانسی انجام می شود سپس درمان قطعی انجام می شود. شایع‌ترین آسیب‌های تاندون عضلانی، مانند پیچ خوردگی مچ پا و آسیب‌های شانه یا آرنج، آسیب‌های مربوط به تاندون‌ها و رباط‌ها هستند.
آوجی با اشاره به اینکه آسیب های مربوط به تاندون و رباط ها به خودی خود درجاتی دارند، گفت: آسیب ها می توانند به صورت یک کشش و آسیب بسیار ساده باشند یا می توانند به صورت آسیب تا پارگی کامل تاندون و عضله باشند. بنابراین ممکن است فرد در ابتدا درد را درک نکند زیرا بدن بیش از حد گرم شده است. مهمترین کاری که باید در اینجا انجام دهید این است که ورزش را ترک کنید. پاسخ اضطراری شامل دوره قبل از تشخیص است. این دوره دوره ای را در بر می گیرد که از ناحیه ورزش شروع می شود و توسط پزشک ورزشی مناسب یا متخصص ارتوپد در بیمارستان معاینه و تشخیص می شود. مهمترین درمان در این دوره بی حرکت کردن ناحیه آسیب دیده است. بسته به میزان آسیبی که در آن ناحیه ایجاد می شود، باید بلافاصله استفاده از سرما را شروع کرد تا از شدت ادم و خونریزی کاسته شود. سپس با مراجعه به بیمارستان، روش های تصویربرداری مناسب پس از معاینات تشخیص داده شده و درمان دائمی شروع می شود. در اینجا، اقدامات و رویکردهای اشتباه انجام شده در این مرحله می تواند به شدت بر بازگشت به ورزش تأثیر بگذارد یا حتی از آنها جلوگیری کند.
درمان غیر جراحی با برنامه استراحت مناسب
آوجی با یادآوری اینکه مداخله جراحی بیشتر در پارگی رباط، آسیب غضروف مفاصل، شکستگی و دررفتگی و آسیب‌های مکرر شانه و آرنج استفاده می‌شود، گفت: آسیب‌های تاندون عضلانی معمولاً بدون جراحی درمان می‌شوند، زیرا با استراحت و استراحت مناسب ۳ تا ۶ هفته طول می‌کشد. فیزیوتراپی بعدی. این می تواند خود به خود بهبود یابد."
آوجی با تاکید بر اینکه رباط صلیبی قدامی، رباط متقاطع خلفی و برخی پارگی‌های عضلانی-تاندون شانه در گروهی هستند که نیاز به درمان جراحی دارند، گفت: آسیب‌های رباط و آسیب به غضروف مفصل نیازمند درمان جراحی است. پس از مداخله جراحی، زمان متوسطی برای بازگشت به زندگی روزمره و ورزش وجود دارد. بازگشت به زندگی روزمره می تواند روز بعد پس از جراحی انجام شود. با این حال، رسیدن به فعالیت ورزشی قبل از آسیب ممکن است بسته به درجه آسیب زمان ببرد. به عنوان مثال در جراحی هایی که بعد از پارگی رباط صلیبی انجام می شود، حدود 5-6 ماه مجاز به بازگشت به فوتبال یا بسکتبال نیست. در پارگی های شانه و عضله، این دوره ممکن است تا یک سال افزایش یابد. زمان بازگشت به ورزش با توجه به میزان آسیب و محل آسیب متفاوت است. از سوی دیگر، در صورت تکرار همان آسیب، شانس موفقیت در هر مداخله جراحی کاهش بیشتری می یابد. میزان موفقیت اولین مداخله جراحی و مداخله جراحی دوم ممکن است یکسان نباشد. به همین دلیل است که پس از بازگشت به ورزش، مهم ترین نکته یادگیری روش های پیشگیری از آسیب های ورزشی است. اخطار داد
آوجی که حفاظت از آسیب های ورزشی را در 4 پایه اصلی برشمرد، سخنان خود را اینگونه به پایان رساند:
وی بیان کرد: حرکات گرم کردن مناسب قبل از ورزش، تنظیم شدت و شدت ورزش با توجه به ظرفیت بدن، انجام حرکات کششی و کششی مناسب پس از پایان ورزش و استفاده از مواد مناسب برای ورزش. آوجی با تاکید بر اینکه زمان گرم کردن فردی که برای مدت طولانی ورزش نکرده است با زمان گرم کردن یک ورزشکار فعال یکسان نیست، گفت: فرد باید حرکات را مطابق با ساختار بدن خود انجام دهد. ظرفیت عملکردی به طور خلاصه، همانطور که هر درمانی مختص خود فرد است، هر برنامه ورزشی باید مختص خود فرد باشد، ورزش های ناخودآگاه نباید انجام شود، بدن نباید بیش از حد خسته شود. هنگامی که در حین ورزش درد احساس می شود، باید استراحت کرد و با متخصصان مشورت کرد.
اولین نفری باشید که نظر می دهید