گامزه آکوش ایلگزدی، معاون CHP، اظهار داشت که از ابتدای همه‌گیری همه‌گیری، مردم در مورد مشکلات، اقدامات و اقدامات در زندان‌ها مطلع نشده‌اند.
گامزه آککوش ایلگزدی، معاون رئیس حزب جمهوری خواه خلق و معاون استانبول، فاش کرد که وضعیت زندان ها در جریان روند همه گیری که به طور شفاف مدیریت نشد، بدتر بود و گفت: «طبق آخرین بیانیه وزارت، حداقل 51 زندانی بر اثر کووید از ابتدای همه گیری جان خود را از دست داده اند. وی گفت: مرگ هایی که به دلیل انجام نشدن آزمایشات گسترده به دلیل ابتلا به کووید مشخص نشده اند، در این تعداد لحاظ نمی شوند.
گامزه آکوش ایلگزدی، معاون CHP، با بیان اینکه از ابتدای شیوع همه‌گیری در زندان‌ها به مردم اطلاع رسانی نشده است، گفت: «داده‌های زندان مانند کل فرآیند شفاف نیست. حتی بر اساس اطلاعات اعلام شده از سوی این وزارتخانه، بدیهی است که بسیاری از مرگ و میرهای قابل پیشگیری رخ می دهد. وی ادامه داد: از سوی دیگر این ادعاها مبنی بر اینکه حقوق محدود زندانیان با شیوع بیماری همه گیر محدودتر شده و ارتباط آنها با خارج به دلیل خطر ابتلا به بیماری به حداقل رسیده است همچنان در دستور کار قرار دارد.
عضو CHP Akkuş ̇lgezdi گفت: "ما به دلیل عدم انجام شفاف انجام نمی دهیم ، نمی توانیم اطلاعات کافی از زندان ها بدست آوریم. اتهامات بسیار سنگینی به ما وارد می شود. این بیماری به سرعت گسترش یافت زیرا زندانیان سالم در کنار بیماران ماندند، مرگ و میر افزایش یافت و بیماری قابل کنترل نبود زیرا آزمایشی وجود نداشت. وی گفت: "مدیران و مقامات وزارتخانه ای که در کنار هم ایستاده و کشته های قابل پیشگیری را تماشا می کنند ، عاملان این مرگ و میر هستند."
آیا دوز 3 و 4 تجویز نمی شود؟
آکوش ایلگزدی با توجه به اهمیت این واکسن تاکید کرد: بر اساس آمار واکسن اعلام شده از سوی این وزارتخانه در تاریخ 4 ژانویه، میزان دریافت‌کنندگان واکسن دوز اول 1 درصد و میزان دریافت‌کنندگان واکسن دوز دوم است. 95 درصد است و گفت: طبق اعلام وزارتخانه هنوز دوز 2 و 87 در زندان ها تجویز نمی شود. او گفت: «این باعث می‌شود که افراد در زندان در برابر انواع جدید آسیب‌پذیر باشند.
گامزه آکوش ایلگزدی، نایب رئیس، که موضوع را به دستور کار پارلمان نیز آورده است، در سوال پارلمانی خود از وزیر دادگستری بکر بوزداغ گفت:
«آیا آزمایش‌های PCR به طور منظم در طول فرآیند همه‌گیری در زندان‌ها انجام شده است؟ اگر نه دلیلش چیست؟
چند نفر از زندانیان مبتلا به کووید-19 در زندان ها از ابتدای همه گیری تشخیص داده شده اند و چند نفر به دلیل کووید-19 جان خود را از دست داده اند؟
کدام واکسن ها و چند دوز به زندانیان در زندان ها و در چه دوره هایی تزریق شد؟
آیا ادعای مطبوعات مبنی بر عدم تامین مایحتاج ضروری زندانیان در بندهای قرنطینه مانند روزنامه، رادیو، تلویزیون و کتاب صحت دارد؟ آیا ممنوعیت روزنامه ، تلویزیون ، کتاب و رادیو در مقررات درمانی و انزوا تهیه شده توسط وزارت بهداشت وجود دارد؟ آیا این ممنوعیت ها در مبارزه با COVID-19 اهمیتی دارند؟
آیا صحت دارد که بازداشت شدگان و محکومینی که از زندانهای مختلف منتقل می شوند یا به دلایل مختلف در این مؤسسه بستری می شوند، ابتدا بدون نگهداری در بند قرنطینه به بندهایی منتقل می شوند که در آنجا اقامت خواهند داشت؟
آیا ادعا می شود که بازداشت شدگان و محکومانی که به دلیل بیماری های مزمن در گروه خطر قرار دارند و زندانیان نیازمند به ماندن در بند قرنطینه در همان مناطق نگهداری می شوند؟
آیا ادعاهای علنی مبنی بر ضدعفونی شدن فضاهای اداری در زندان ها و انجام نشدن این فرآیندها در اماکن مشترک مورد استفاده زندانیان صحت دارد؟
آیا کودکانی که در زندان با مادرانشان می‌ماندند، در صورت مثبت بودن آزمایش PCR مادر، پیش مادرشان می‌ماندند؟ به همین دلیل، آیا کودکان زندانی هستند که کووید-19 را گرفته باشند؟ اگر چنین است، آیا هیچ یک از آنها در بیمارستان ها مداوا شده و جان خود را از دست داده اند؟ پراکندگی این کودکان بر اساس گروه های سنی چگونه است؟
در بیانیه نهادهای کیفری در جریان همه‌گیری کووید-19 منتشر شده از سوی اداره کل زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها آمده است: «مواد نظافتی و بهداشتی کافی برای کلیه بازداشت شدگان و محکومان در مؤسسات کیفری توزیع می‌شود و همچنین ماسک رایگان (باید) در مواقعی که نیاز به بیرون رفتن از اتاق‌ها یا بخش‌های خود دارند استفاده می‌شود) و دستکش تهیه می‌شود.» با این حال شکایات زندانیان نشان می دهد که دسترسی به این محصولات با مشکل مواجه است. چند بار به زندانیان ماسک داده می شود؟ آیا این درست است که برخی از زندانیان نمی توانند به آن دسترسی داشته باشند و می توانند آن را با پول در داخل زندان تهیه کنند؟
آیا ادعاهایی مبنی بر عدم توزیع مواد نظافتی بین زندانیان با وجود درخواست دسترسی رایگان صحت دارد؟ آیا این درست است که در برخی از زندان ها به برخی از بند ها لوازم رایگان داده می شود اما به برخی دیگر خیر؟
کدام محصولات در چه شرایطی به کدام بند رایگان داده می شود و دلیل اینکه این محصولات به همه زندانیانی که درخواست دارند داده نمی شود چیست؟
در صورت صحت این ادعاها، دلیل اجرا نشدن قانون «نظافت - ماسک - فاصله» که به اختصار آن را TMM نامیدید، در زندان ها اجرا نمی شود؟ آیا قصد دارید به پرسنلی که مردم را به اعدام محکوم می‌کنند پاداش دهید و این رویه را که به معنای «مجازات در کیفر» است، ادامه می‌دهند؟» او به دنبال پاسخ برای سوالات خود بود.
اولین نفری باشید که نظر می دهید