کدام رنگ ادرار پیش ساز کدام بیماری است؟

متخصص اورولوژی و آندرولوژی پروفسور دکتر. Ömer Faruk Karataş اطلاعات مهمی در مورد این موضوع ارائه کرد. شکی نیست که زندگی با سلامتی زیباست. برای اطمینان از تداوم این زیبایی و توجه به مشکلات احتمالی و توجه به تغییرات بدن لازم است گاهی در حالی که زردی چشم پزشکان را به تشخیص نزدیک می کند، گاهی کبودی در صورت و لب ها می تواند باشد. در تشخیص مهم است. علاوه بر اینها از خون، نفس، ادرار، عرق، مایع مغزی نخاعی و نمونه های گرفته شده مستقیم از بافت نیز برای تشخیص قطعی استفاده می شود.رنگ ادرار که نقش مهمی در دفع مواد زائد بدن دارد. همچنین سرنخ هایی در مورد مشکلات مهم سلامتی می دهد.

آیا می توانیم بدون مراجعه به پزشک متوجه تغییرات در بدن خود شویم؟

البته برای این کار می توانیم ناظر بسیار خوبی باشیم و تغییرات بدن خود را به خوبی از قبل تشخیص دهیم. یکی از مسائلی که بیشترین توجه را به خود جلب خواهد کرد، تغییر رنگ ادرار است. به طور معمول، بیشتر ادرار از آب تشکیل شده است. بنابراین رنگ طبیعی ادرار شفاف و شفاف است. بسته به عواملی مانند وضعیت خوردن و آشامیدن، داروهای مصرفی و دمای محیط، ممکن است تغییرات موقتی در رنگ ادرار رخ دهد.

پروفسور دکتر. اومر فاروک کاراتاش در ادامه سخنان خود چنین می گوید:

کدام رنگ ادرار طبیعی است که نشانه بیماری است؟

ادرار شفاف: رنگ ادرار طبیعی است. با این حال، در افرادی که بیش از حد مایعات مصرف می‌کنند یا در برخی بیماری‌های کلیوی، ادرار ممکن است همیشه شفاف و بدون تغییر در رنگ ادرار به نظر برسد. این می تواند نشانه بیماری هایی مانند دیابت یا دیابت بی مزه باشد.
ادرار کهربایی یا عسلی رنگ: معمولاً با مصرف کم آب همراه است. اغلب نشان دهنده بیماری نیست. همچنین می تواند به طور موقت در تعریق زیاد و از دست دادن آب دیده شود.

ادرار نارنجی رنگ: ممکن است به دلیل مصرف انواع داروها و دریافت ویتامین ها به خصوص بیماری های کبد و کیسه صفرا باشد. گاهی اوقات پس از مصرف غذاهای طبیعی مانند هویج و چغندر به طور طبیعی دیده می شود.

ادرار قهوه ای رنگ: این می تواند پس از کم آبی بیش از حد باشد یا می تواند نشانه بیماری های کبدی مانند زردی و سندرم گیلبرت باشد.

ادرار صورتی رنگ: با مصرف غذا مرتبط است. به خصوص بعد از مصرف زغال اخته و چغندر دیده می شود. یک وضعیت موقتی است.

ادرار قرمز رنگ: عفونت‌ها، سنگ‌های کلیه یا سرطان‌هایی که تمام مسیرهای دفع ادرار از کلیه (کلیه، حالب، مثانه، پروستات، مجرای ادرار) را درگیر می‌کنند، می‌توانند از علائم اولیه سرطان باشند. این مهم ترین علامت رنگ ادرار است. باید توسط اورولوژیست ارزیابی شود.

ادرار سبز رنگ: ممکن است به دلیل مصرف مواد مخدر یا عفونت های مختلف باشد. گاهی بعد از مصرف مارچوبه دیده می شود.

ادرار آبی: داروها را می توان به دلیل بیماری های ارثی ژنتیکی خانوادگی مشاهده کرد. گاهی ممکن است به دلیل مصرف مواد غذایی متفاوت باشد.

ادرار سیاه: این بیماری با مسمومیت با مس، مسمومیت با فنل، پس از ملانوما در خونریزی های گوارشی، مصرف باقلا و مصرف برخی داروها همراه است.

ادرار سفید رنگ: ممکن است به دلیل تغذیه بیش از حد پروتئین، عفونت های ادراری یا مصرف بیش از حد مواد معدنی مانند کلسیم و فسفات باشد. ادرار شیری متناوب ممکن است نشان دهنده بیماری های سیستم لنفاوی باشد.

همانطور که می بینید بسیاری از رنگ ها در ادرار می تواند نشانه زودرس یا دیررس بسیاری از بیماری های مختلف باشد، بهترین و دقیق ترین کار این است که از قبل متوجه تغییر رنگ ادرار خود شده و در صورت ادامه آن با متخصص اورولوژی مشورت کنید.