شهرداری متروپولیتن آنکارا با "پروژه آینده و امیدها" قصد دارد کودکان محروم را دوباره در جامعه ادغام کند. در چارچوب این پروژه که مدیر هنری هنرپیشه چیره دست Turgay Tanülkü بود، کودکان کار در خیابان با تئاتر آشنا شدند و شروع به آموزش هنر کردند.
شهرداری متروپولیتن آنکارا، که به اجرای پروژه های مسئولیت اجتماعی در پایتخت ادامه می دهد، اکنون کودکان محروم را که اعضای "کودکان کار در خیابان ها" هستند به تئاتر معرفی می کند.
کودکانی که تحت هدایت هنری هنرپیشه چیره دست Turgay Tanülkü در فعالیت های تئاتر شرکت می کنند، در پارک جوانان Necip Fazıl Sahne آموزش هنر می بینند.
همه بچه ها برابرند
کودکانی که به "مرکز کودکان کار در خیابان" وابسته به اداره خدمات اجتماعی آمده و به تئاتر علاقه مند بودند، برای "پروژه فرداها و امیدها" انتخاب شدند که در راستای درک "همه کودکان برابر هستند" آغاز شد. با همکاری اداره فرهنگ و امور اجتماعی، تئاترهای باشکنت.
در چارچوب این پروژه که در آن تمامی مراحل تهیه یک نمایش تئاتر به صورت عملی روی صحنه آموزش داده می شود، هدف آن بازگرداندن کودکان محروم به جامعه است.
درس از یک هنرمند استاد
تورگای تانولکو بازیگر چیره دست با بیان اینکه خوشحالم که در این پروژه با بچه های کوچه و خیابان کنار هم آمده است، به بیان افکار خود گفت: «در تلاش هستیم فضایی ایجاد کنیم که همه بچه ها برابر باشند و روابط و با هم بودن آنها تقویت شود. و آنها می توانند به یکدیگر سلام کنند."
توگبا آیدین، هماهنگ‌کننده پروژه بخش خدمات زنان و خانواده، گفت: «ما می‌خواستیم با گروه‌های محروم کار کنیم تا این کودکان بتوانند با کودکان دیگر برابر باشند. ما سعی کردیم فرصت های برابر را به کودکان محروم ارائه دهیم. ما می خواهیم همه بچه ها برابر باشند، ما می خواهیم همه بچه ها بخندند.
"این یک پروژه بسیار ارزشمند برای ما است. ما می‌گوییم: «هیچ جوان، کودک یا کسی که در آنکارا مشغول تئاتر نباشد، وجود نداشته باشد»، می‌خواهیم به همه برسیم. رشد هنر باعث درک کاملاً متفاوت در کودکان، ادراکات متفاوت از جهان می شود. ما حدود دو ماه است که با بچه هایمان درس می دهیم و در پایان این جریان یک نمایش تئاتر روی صحنه می برند. همه آنها را دنبال خواهند کرد.»
هیجان کودکان روی صحنه
کودکان محرومی که در «پروژه فرداها و امیدها» حضور داشتند، در حالی که برای نمایش تئاتری که قرار بود روی صحنه ببرند هیجان زده می شدند، افکار خود را با کلمات زیر به اشتراک گذاشتند:
مروه نگیزوغلو: "من 16 سالمه. ما بچه هایی هستیم که از خیلی چیزها محرومیم. مایلم از تورگای تانولکو و رئیس جمهورمان منصور یاوش تشکر کنم که این فرصت ها را به مدت 2 ماه در اختیار ما قرار دادند.
سیدان دوریم تاپور: من 18 ساله هستم و دانش آموز سال سوم دبیرستان هستم. مایلیم از معلممان Turgay Tanülkü و Mansur Yavaş که صدای ما را در تئاتر شنیدند و ما را در اینجا جمع کنیم تشکر کنیم. صدای ما را شنیدند و ما را در اینجا جمع کردند.»
سرهت پولات: "من 17 ساله هستم. 2 ماه است که در تئاتر پایتخت درس های خوبی می خوانیم. در فینال تمام تلاشم را خواهم کرد. خیلی ممنونم که ما را به اینجا آوردی.»
سینم تالون: "من 14 سال سن دارم. ما در راه فینال هستیم تا در تئاتر پایتخت روی صحنه برویم. من بسیار هیجان زده هستم که با دوستان دیگرم بازی می کنم."
سیهان کلدمیر: من 17 سالمه و سال دوم دبیرستان هستم، در ورزش هم فعالیت دارم. مایلم از معلممان تورگای تانولکو و رئیس جمهورمان منصور یاواش که ما را به اینجا آوردند تشکر کنم. آنها فاش کردند که ما وجود داریم.»
سند آب عسل من: "اینجا بودن برای من عالی است. به من خوش می گذرد."
اولین نفری باشید که نظر می دهید