تفاوت بین زوال عقل و آلزایمر چیست؟

زوال عقل یک نام عمومی است که به همه بیماری هایی که در اثر زوال توانایی های ذهنی ایجاد می شوند، داده می شود. نام رایج آن دمانس است. آلزایمر نوعی زوال عقل است. اما همه زوال عقل ها آلزایمر نیستند. آلزایمر یکی از بیماری های مهمی است که با فراموشی، اختلال رفتاری و سردرگمی شروع می شود و در مراحل بعدی باعث زوال عقل می شود. بیماران آلزایمر ممکن است در ابتدا انجام کارهای پیچیده و سپس کارهای ساده برایشان مشکل باشد. ممکن است تغییرات رفتاری و شخصیتی در بیمار رخ دهد. دمانس معمولا در افراد بالای 50 سال رخ می دهد و اغلب به کندی پیشرفت می کند. مشخصه آن عدم کفایت مغز در دانش، رفتار و حفظ زندگی روزمره است. مهمترین علامت زوال عقل فراموشی است. نارسایی زبان، مهارت و جهت گیری، تغییرات شخصیتی و از دست دادن استقلال از دیگر علائم است. برخی از بیماری هایی که باعث زوال عقل می شوند دائمی و پیش رونده هستند. برخی می توانند با درمان بهبود پیدا کنند. بسته به نیاز بیمار، روند مراقبت نیز متفاوت است. دمانس چیست؟ آلزایمر چیست؟ چگونه باید از بیماران زوال عقل و آلزایمر مراقبت کرد؟ آیا درمان زوال عقل و آلزایمر امکان پذیر است؟

زوال عقل بر اساس علائمی که زمینه آن به طور کامل شناخته نشده است، تشخیص داده می شود. در بیماری آلزایمر وضعیت تا حدودی متفاوت است. دلایل پشت علائم را می توان به طور کامل شناخت. همچنین، آلزایمر را نمی توان معکوس یا به طور کامل درمان کرد. پیشرفت بیماری را فقط می توان کاهش داد. با این حال، برخی از انواع زوال عقل را می توان درمان کرد. اینها بزرگترین تفاوت بین آلزایمر و زوال عقل هستند.

دمانس چیست؟

زوال عقل که بیشتر با تضعیف عملکرد مغز در سنین بالا رخ می دهد، به شکست فعالیت مغز در زمینه های دانش، مهارت، تجربه، رفتار و حفظ زندگی روزمره اطلاق می شود. فراموش کردن یک اطلاعات به تنهایی نشان دهنده وجود زوال عقل نیست. نکاتی که در تشخیص باید مورد توجه قرار گیرد این است که فرد نمی تواند فعالیت هایی مانند صحبت کردن، نوشتن و لباس پوشیدن را با از دست دادن حافظه انجام دهد.

توصیف زوال عقل فقط به عنوان از دست دادن حافظه اشتباه است. ناتوانی در انجام کارکردهای زندگی روزمره بزرگ ترین ویژگی زوال عقل است. این بیماری به ناتوانی در برآوردن نیازهای روزانه مانند لباس پوشیدن، خوردن، آشامیدن، صحبت کردن و خواندن اشاره دارد. فرد نمی تواند آدرس ها را پیدا کند، نمی تواند صحبت کند، شروع به کناره گیری و خواب می کند. اینها از جمله علائم مهم زوال عقل هستند.

آلزایمر چیست؟

بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین علل زوال عقل در نظر گرفته می شود. این در نتیجه تجمع پروتئین های خاص در داخل و خارج نورون ها رخ می دهد. این بیماری که در ابتدا با فراموشی ساده ظاهر می شود، به مرور زمان پیشرفت می کند و ممکن است پیشرفت کند تا زمانی که بیمار اتفاقات گذشته نزدیک را فراموش کند و حتی اعضای خانواده خود را نشناسد. حدود 60 درصد از تمام انواع زوال عقل ناشی از آلزایمر است.

تجربه فراموشی خفیف در افراد مسن نشان دهنده شروع آلزایمر نیست. هر فردی در سنین بالا کاهش عملکرد ذهنی دارد. به همین دلیل، سطح طبیعی فراموشی آغاز بیماری آلزایمر محسوب نمی شود. اما نمی توان گفت که این افراد در آینده به این بیماری مبتلا نخواهند شد.

آیا درمان زوال عقل و آلزایمر امکان پذیر است؟

پس از بررسی علل زوال عقل توسط متخصصان، می توان نسخه ای برای درمان لازم تهیه کرد. با این حال، ناتوانی در از بین بردن برخی از علل، زوال عقل را حل نشده باقی می گذارد. اگر بیماری ناشی از غده تیروئید یا بیماری ناشی از تجمع مایع در مغز وجود داشته باشد، می توان مداخله کرد. با این حال، در زوال عقل ناشی از آلزایمر، این بیماری فقط می تواند کاهش یابد. توقف یا معکوس کردن مرگ سلولی در مغز امکان پذیر نیست، اما می توان آن را کاهش داد.

آسیب های ناشی از استرس و افسردگی ناشی از شرایط منفی زندگی روزمره می تواند باعث بدتر شدن شیمی مغز شود. در این صورت فراموشی موقتی است. برخی افراد فراموشی یا بی توجهی ناشی از افسردگی یا استرس را با زوال عقل و آلزایمر اشتباه می گیرند. با این حال، دلیل این شرایط متفاوت است.

چگونه باید از بیماران زوال عقل و آلزایمر مراقبت کرد؟

اکثر بیماران در تمام مراحل بیماری اعم از مراحل اولیه، میانی و پیشرفته قابل مراقبت در منزل هستند. در کشور ما نزدیک به 90 درصد از بیماران آلزایمر در منزل مراقبت می شوند. تغییرات مثبتی در رفتار بیمارانی دیده می شود که در خانه از آنها مراقبت می شود و با خانواده خود در تماس هستند. اگر رفتار بیمار غیرقابل کنترل باشد، خطر آسیب رساندن به خود و محیط اطرافش زیاد است و یا اگر بیماری های مختلفی با آلزایمر داشته باشد و این بیماری ها اجازه مراقبت در منزل را به بیمار نمی دهند، درمان بیماری مناسب تر است. بیمار در یک محیط بالینی

اگر بیمار هوشیار باشد و در بستر نباشد، تمیز کردن شخصی لازم را می توان به طور معمول در حمام انجام داد. اگر بیمار در خطر از دست دادن تعادل خود باشد، می توان دستگیره هایی را روی دیوارهای حمام ساخت. اگر بیمار قادر به ایستادن نیست، می توان از ویلچرهای ضد آب که در حمام استفاده می شود استفاده کرد. در صورت بستری بودن، کیت مراقبت از دهان، ربات تمیزکننده زیر بیمار، پوشک بیمار، شورت بیمار، الیاف حمام بهداشتی، دستمال مرطوب، کیت شستشوی بیمار، ملحفه شستشوی بیمار، لیفت بیمار، کیت شستشوی مو، دستمال مرطوب پاک کننده پرینه، پودر بدن نیازهای بیمار می توان با محصولات پزشکی مانند دستمال های تمیز کننده بدن، اردک لغزنده، کرم مراقبت از زخم، محلول مراقبت از زخم و روکش تخت (پارچه تخمگذار) برطرف و خودمراقبتی را انجام داد. هر دو دستگاه پزشکی نو و دست دوم و تجهیزات پزشکی مورد استفاده در مراقبت از بیمار باید پس از مشخص شدن نیاز بیمار تهیه شوند.

شایع‌ترین علائم آلزایمر عبارتند از تیرگی هوشیاری، مشکل در سازگاری با محیط، گم شدن در مکان‌های آشنا، مشکلات گفتاری و مهارت‌های زبانی، پرخاشگری، ایجاد خواسته‌های غیرعادی از دوستان و اعضای خانواده، شک کردن به محیط، توهم، انگیزه پایین و شرایط عزت نفس مانند نیاز به کمک برای فعالیت های روزانه، اضطراب و افسردگی.