اگر درد مداوم زانو یا لگن دارید، مراقب باشید!

مفاصل لگن و زانو جزو پرکاربردترین اعضای بدن در زندگی روزمره هستند که در حالت ایستاده تمام وزن بدن را می گیرند و اعمالی مانند نشستن، ایستادن و خم شدن را امکان پذیر می کنند. بنابراین مشکلات مفصل زانو و ران به عنوان مشکلاتی ظاهر می شود که کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. درد در زانو و لگن می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. گاهی اوقات ممکن است دارو، تزریق یا فیزیوتراپی برای حل این مشکلات کافی باشد و گاهی ممکن است نیاز به جراحی باشد. فناوری ربات که در سال‌های اخیر در جراحی‌های پروتز مفصل ران و زانو مطرح شده است، کمک قابل توجهی به بیمار با راحتی بیشتر بیمار و زمان بهبودی سریع‌تر می‌کند. متخصصان بخش جراحی پروتز رباتیک بیمارستان‌های Memorial Bahçelievler و Shişli اطلاعاتی در مورد مشکلات زانو و لگن و روش‌های درمان ارائه کردند.

مشکلات زانو و لگن ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد.

استئوآرتریت، که عموماً به عنوان کلسیفیکاسیون شناخته می شود، یکی از علل اصلی زانو درد است که می تواند در نتیجه انتخاب اشتباه کفش، چاقی، عضلات ضعیف و ورزش های ناخودآگاه رخ دهد. علاوه بر این، بیماری‌های روماتیسمی، عفونت‌ها، مشکلات غضروفی، آسیب‌های رباط زانو و آسیب منیسک می‌توانند باعث زانو درد شوند. درد لگن می تواند ناشی از آرتروز (کلسیفیکاسیون)، آرتروز (کلسیفیکاسیون مفصل)، ضربه و شکستگی، مشکلات عضلانی، دررفتگی مفصل ران و عفونت های مختلف باشد. اگرچه مشکلات زانو و لگن معمولاً در سنین بالا دیده می شود، اما به دلایل مختلف در هر سنی ممکن است رخ دهد.

در بیمارانی که نیاز به جراحی دارند، تعویض کامل مفصل ران نباید به تعویق بیفتد.

در مراحل اولیه خراشیدگی مفصل در حضور بیماری های دوران کودکی مانند کلسیفیکاسیون، دررفتگی لگن و لغزش صفحه رشد، بیماری های روماتیسمی، عواقب التهابی، تومورها، شکستگی های مفصل ران در سنین بالا و نکروز استخوان پس از مشکلات خون رسانی، داروها، کاربردهای فیزیوتراپی، تزریق داخل مفصلی مانند پی آر پی یا سلول های بنیادی درمان های غیرجراحی مانند تزریق و استفاده از عصا را می توان با توجه به پیشرفت بیماری و شکایات انجام داد. با این حال، در مواردی که درمان‌های غیرجراحی با شکست مواجه می‌شوند یا در مراحل پیشرفته ساییدگی مفصل ران (کلسیفیکاسیون) هستند، باید بدون تاخیر انجام شود. زیرا زمانی که درمان به تأخیر می افتد، هر دو زانو، سایر باسن و حتی ناحیه کمر در معرض خطر کلسیفیکاسیون و وخامت جدی هستند. از آنجایی که نواحی دست نخورده بار بیشتری خواهند داشت، به تعویق انداختن عمل جراحی امکان جراحی آینده در این نواحی را ایجاد می کند.

جایگزینی کامل زانو برای بیمارانی که از داروها، فیزیوتراپی، پی آر پی یا سلول های بنیادی بهره نمی برند.

زانو درد به خصوص در سنین میانی و بالا شایع است. زانو درد؛ اگر با وجود درمان‌های غیرجراحی مانند داروها، کاربردهای فیزیوتراپی، تزریق‌های داخل مفصلی مانند PRP یا سلول‌های بنیادی و استفاده از عصا بهبود نیابد، تعویض کامل یا نیمه (جزئی) زانو می‌تواند گزینه مناسبی باشد. پروتز کامل و نیمه (جزئی) زانو به عنوان تکنیک پوشش سطح مفصل زانو فرسوده متشکل از فلزات آلیاژی خاص و یک ایمپلنت ویژه فشرده تعریف شده است. هدف از جراحی تعویض مفصل زانو قطع تماس بین سطوح آسیب دیده مفصل است. توانایی بیمار این است که هر چقدر که می خواهد راه برود و بدون درد از پله ها بالا و پایین برود.

فناوری ربات را می توان در تمامی جراحی های لگن و زانو به کار برد

امروزه با استفاده از فناوری ربات می توان آن را در کلیه جراحی های اساسی پروتز مفصلی به نام کل هیپ، زانو کامل و زانوی نیمه (جزئی) در زمینه ارتوپدی و تروماتولوژی به کار برد. همچنین انتظار می‌رود در آینده نزدیک در جراحی‌های شانه، ستون فقرات و تومور استفاده شود. روشی که به عنوان "سیستم جراحی ارتوپدی با پشتیبانی از بازوی رباتیک" تعریف شده است، به لطف سه واحد اصلی خود شامل یک ماژول کنترل و هدایت کامپیوتری، یک دوربین و یک پایه نمایشگر، به پزشک این امکان را می دهد تا با برنامه ریزی ویژه، یک جراحی صحیح و دقیق انجام دهد. برای بیمار قبل از مورد و همچنین گرفتن نتیجه یکسان بعد از هر مورد و مزایای زیادی از جمله بهبودی سریع بیمار و افزایش کیفیت زندگی دارد.

مزایای قابل توجهی را ارائه می دهد

مزایای "جراحی پروتز رباتیک" به شرح زیر است:

به لطف برنامه ریزی پیشرفته قبل از عمل مخصوص بیمار که بر روی مدل سه بعدی ایجاد شده از اسکن سی تی (توموگرافی کامپیوتری) خود بیمار انجام شده است، به دقیق ترین موقعیت ایمپلنت در بیمار کمک می شود. این امر باعث حفاظت بیشتر از بافت نرم در بیمار نسبت به روش کلاسیک می شود.

قرار دادن ایمپلنت (پروتز) به بهترین شکل انجام می شود.

برای پزشکان، به لطف فناوری پیشرفته بازخورد لمسی، از ایجاد برش های کاذب و اضافی جلوگیری می شود و همچنین کنترل دقیق و اطمینان بیشتری را برای خود پزشک فراهم می کند.

پس از عمل، بیماران در مقایسه با روش‌های جراحی مرسوم (دستی) تحرک بهتر و سریع‌تری دارند.

انتظار می رود که عمر ایمپلنت های قرار داده شده در بیمار بیشتر از جراحی های معمولی باشد. به عبارت دیگر ممکن است خطر ساییدگی و شل شدن پروتز کمتر باشد.

از آنجایی که سیستم جراحی ارتوپدی به کمک بازوی رباتیک در مقایسه با تکنیک کلاسیک (دستی) آسیب کمتری به بافت نرم وارد می‌کند، در دوره بعد از عمل از مسکن کمتری استفاده می‌شود و رضایت بیمار بیشتر است.

جراحی انجام شده با سیستم جراحی ارتوپدی با پشتیبانی از بازوی رباتیک در مقایسه با جراحی های معمولی مزایای جداگانه ای برای بیمار و پزشک دارد. بیماران ممکن است در مقایسه با روش های مرسوم شانس بیشتری برای تحرک مفصل داشته باشند. از سوی دیگر، پزشکان به لطف بازوی رباتیک می توانند جراحی کنترل شده تری انجام دهند.

انتظار می رود کیفیت زندگی در روند بهبودی بالاتر و بازگشت به زندگی روزمره کوتاهتر باشد.