ایستگاه حیدرپاشا که قطارها و کشتی هایش در سال 2013 از او گرفته شد، به دلیل انجام کارهای مرمتی فقط روزهای یکشنبه بین ساعت 13.00 تا 14.00 به روی حیدرپاشا بسته بود.
همبستگی حیدرپاشا که 16 سال است برای حفظ ایستگاه حیدرپاشا با ارزش کاربری و کارکرد حمل و نقل خود مبارزه می کند، از 5 فوریه 2012 هر هفته یکشنبه ها بین ساعت 13 تا 00 در ایستگاه حیدرپاشا تشکیل جلسه داده است. تا صدایش به گوش برسد.
در همه شرایط؛ بیداری های یکشنبه حیدرپاشا که در زیر باران، برف، در تعطیلات، گاهی با ده ها و گاهی صدها نفر، در محدوده محدودیت های روند همه گیری کووید-19 برگزار می شود. با برخاستن از خانه ها، بالکن ها، تراس ها و باغ ها به رسانه های اجتماعی منتقل شده است.
با پایان یافتن محدودیت‌های همه‌گیری در 1 ژوئیه 2021، همبستگی حیدرپاشا، که برای برگزاری دوباره 4 امین دیده‌بان یکشنبه در 2021 ژوئیه 495، در ایستگاه قطار حیدرپاشا، که محل مشترک همه است، به دلیل ممنوعیت اعمال شده توسط محافظان امنیتی توسط اداره منطقه 1 TCDD پذیرفته نشد.
در فرآیند همه‌گیری که نابرابری‌های موجود به‌شدت قابل مشاهده و در حال افزایش است، دوره‌ای را سپری می‌کنیم که دولت و همه مقامات حاکم تلاش می‌کنند با استفاده از فرصت محدودیت‌ها، زندگی را برای منافع خود متحول کنند و حقوق را غصب کنند. .
همانطور که در ممنوعیت‌های فعالیت‌ها، جلسات، راهپیمایی‌ها، مشروبات الکلی، موسیقی و هنر که به بهانه همه‌گیری انجام شد؛ در این روند، مدیران ممنوعیت ها و تصمیماتی را امضا کردند که عرصه مبارزات اجتماعی و فضای عمومی را محدود کرد و سعی در شکل دادن به سبک زندگی آنها داشت.
ممنوعیت ایستگاه حیدرپاشا به همبستگی حیدرپاشا، در حالی که حضور فیزیکی همبستگی حیدرپاشا در ایستگاه به دلیل ممنوعیت ها در جریان همه گیری قطع شده بود، دقیقاً محصول این روند مدیریت استبدادی است که ما طی کردیم.
دیده بان بازاری که فعالان همبستگی حیدرپاشا 9 سال است آن را ادامه داده اند، یکی از تنها مقاومت هایی است که توانسته است ایستگاه حیدرپاشا را که از قطارها و کشتی هایش جدا شده بود، همچنان زنده و زنده نگه دارد. بر اساس ارزش استفاده آن، با وجود تمام حملات تبدیل.
در حالی که تعطیلی ایستگاه قطار حیدرپاشا آن را از زندگی روزمره شهر و نیروی کار از مرکز شهر دور کرد، اقدامات و فعالیت های انجام شده توسط همبستگی حیدرپاشا در ایستگاه قطار یک اقدام سیاسی بود که هر بار حیدرپاشا و یادش را یاد می کند. (دوباره) به خاطر سپرده شدن و تولید کردن معنا داشت.
قطارهای معمولی در سال 2012، قطارهای حومه ای در سال 2013، کشتی ها و بخش بزرگی از ساکنان شهر از ایستگاه حیدرپاشا قطع شدند. اکنون بحث ممنوعیت وجود همبستگی حیدرپاشا و فعالان آن مطرح است. امروز ممنوعیت ایستگاه قطار حیدرپاشا به همبستگی حیدرپاشا تلاشی است برای شکستن و از بین بردن مقاومتی که سعی در زنده نگه داشتن آن دارد.
با وجود همه ممنوعیت ها، همبستگی حیدرپاشا تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دهد ایستگاه قطار حیدرپاشا که یک شهر مشترک برای همه است، از زندگی ما، خاطرات ما، تصاویر سیاسی، کارکرد حمل و نقل و ارزش کاربری آن جدا شود و ادامه خواهد داشت. برای آن مبارزه کند
پله ها، اسکله ایستگاه حیدرپاشا و در واقع خود ایستگاه حیدرپاشا محل برگزاری 16 ساله همبستگی حیدرپاشا است. ممنوعیت هایی که از بیماری همه گیر سوء استفاده می کند و عرصه مبارزه اجتماعی را تنگ می کند، موفق نخواهد شد ایستگاه حیدرپاشا را از مدافعان شهر جدا کند و فریادی که باقی خواهد ماند #حیدرپاشاگردیرگر.
ما به عنوان فعالان همبستگی حیدرپاشا راه های مختلفی برای زنده نگه داشتن خاطره و تجربه قطار در هر مکان و زمانی که در آن قرار داریم، با عدم تناسب در هیچ مکان و زمانی پیدا خواهیم کرد.
ما هرگز ایستگاه حیدرپاشا را به عنوان محل مبارزه ترک نخواهیم کرد. با این حال، ما اطمینان حاصل می کنیم که تجربه، به اشتراک گذاری، تولید، حفظ ارزش استفاده آن را داریم و Gar خود را با عملکردهای خاص خود به زندگی روزمره می آوریم، نه در یک شکل، بلکه در اشکال مختلف.
اولین نفری باشید که نظر می دهید