گوگل همچنان به بزرگداشت هنرمندان، دانشمندان و شخصیت های سیاسی با doodles ویژه ادامه می دهد. یکی از این نام ها آستور پیاتزولا بود. Astor Piazzolla، که کنسرت‌های باندئون او حتی توسط مشهورترین ارکسترهای سمفونیک جهان تفسیر می‌شد، پس از Doodle شدن در گوگل به موضوع کنجکاوی تبدیل شد.
آستور پانتالئون پیاتزولا، (زاده ۱۱ مارس ۱۹۲۱، مار دل پلاتا، درگذشته ۴ ژوئیه ۱۹۹۲، بوئنوس آیرس)، باندونیست آرژانتینی و بنیانگذار Tango Nuevo.
او در مار دل پلاتا، یک تفرجگاه تابستانی در ساحل اقیانوس اطلس در 400 کیلومتری بوئنوس آیرس به دنیا آمد. هنگامی که او دو ساله بود، خانواده اش در نیویورک ساکن شدند، او تا سال 1937 در ایالات متحده زندگی کرد. مادرش خیاط و پدرش آرایشگر بود. دوست محله راکی مارسیانو بعداً قهرمان بوکس سنگین وزن جهان شد، در حالی که یک هم گروه باید در آلکاتراز در کالیفرنیا و برخی در Sing Sing در نیویورک بنشیند. اما او با موسیقی اش خود را نجات داد. در 10 سالگی با نواختن استادانه باندونون، ساز مهم ارکسترهای تانگو به شهرت رسید و در سال 1934 نواختن را با کارلوس گاردل که پادشاه خوانندگان تانگو می دانند، آغاز کرد. پیاتزولا همیشه به سبک منحصر به فرد خود در موسیقی مجلسی، سمفونی ها، موسیقی باله و تانگو که ساخته بود وفادار ماند.
او در سال 1954 با بورسیه تحصیلی به پاریس رفت و از مربی مشهور فرانسوی نادیا بولانگر درس گرفت و در آنجا با گری مولیگان آشنا شد. یک سال بعد به آرژانتین بازگشت و برای نجات تانگو از یکنواختی یک هشت ضلعی تشکیل داد و موفق شد سبک تانگو خود را پایه گذاری کند. او بیش از 200 قطعه را برای دو گروه مشهور تانگو آن روزها تنظیم کرد و اولین نوازنده تانگو شد که در دانشگاه بوئنوس آیرس اجرا کرد. بلافاصله پس از آن، شرکت های تئاتر شروع به دریافت سفارشات آهنگسازی از شرکت های فیلم و ضبط کردند. او با نوازندگان گروه زهی ارکستر اپرای پاریس و ارکستر اپرای لا اسکالا کنسرت برگزار کرد و بیش از 100 قطعه ضبط کرد. مشهورترین ارکسترهای سمفونیک جهان کنسرتوهای باندئون او را تفسیر کرده اند.
او در 4 ژوئیه 1992 در بوینس آیرس درگذشت.
آلبوم ها
- ادیوس نونینو (1960)
- Tiempo Nuevo (1962)
- La Guardia Vieja (1966)
- ION Studios (1968)
- ماریا دی بوئنوس آیرس (1968)
- رم (1972)
- لیبرتانگو (1974)
- Reunión Cumbre (Summit) (1974) با گری مولیگان
- با آملیتا بالتار (1974)
- بوئنوس آیرس (1976)
- Il Pleut Sur Santiago (1976)
- سوئیت Punta del Este (1982)
- Concierto de Nácar (1983)
- SWF Rundfunkorchester (1983)
- Live in Vienna Vol.1 (1984)
- انریکو چهارم (1984)
- استودیو سبز (1984)
- Teatro Nazionale di Milano (1984)
- El exilio de Gardel (موسیقی متن، 1985)
- تانگو: ساعت صفر (1986)
- تانگوی جدید (1987) با گری برتون
- سور (1988)
- La Camorra (1989)
- Hommage a Liège: Concierto para bandoneón y guitarra/Historia del Tango (1988) با ارکستر فیلارمونیک لیژ زیر نظر لئو بروور.
- Bandoneón sinfónico (1990)
- رقصنده خشن و شب چرخه ای (Tango apasionado) (1991)
- پنج احساس تانگو (1991) با کوارتت کرونوس
- تانگوهای اصلی از آرژانتین (1992)
- کنسرت سنترال پارک 1987 (1994)
اولین نفری باشید که نظر می دهید