روانپزشک با بیان اینکه ترس از بیماری از ترس هراس به وجود آمد ، دکتر. نوذات طرهان تأکید می کند که جمعیت مبتلا به بیماری هراسی در حال افزایش است و بیمارستان ها در معرض خطر هستند. پروفسور با بیان اینکه برخی از افراد استرس ضمنی نیز دارند ، دکتر. نوذات طرهان گفت ، "استرس ضمنی در افرادی که احساسات خود را سرکوب می کنند بسیار شایع است. استرس مداوم سیستم ایمنی را سرکوب می کند ، زیرا آنها اجازه ابراز احساسات را نمی دهند. استرس ضمنی سلولهای سرطانی خفته بدن را بیدار می کند و سرطان در فرد شروع می شود.
رئیس بنیانگذار دانشگاه اسکودار ، روانپزشک پروفسور دکتر. نوذات طرهان به اهمیت سلامتی اشاره کرد و ارزیابی های مهمی راجع به بیماری ترس از بیماری انجام داد.
ارزش سلامتی وقتی از دست می رود درک می شود
پروفسور با بیان اینکه اخیراً مردم اهمیت بیشتری به سلامتی می دهند. دکتر. نوذت طرهان گفت: «به خصوص سلامت جمعیت جوان بسیار بد بود. بشریت از خشونت استفاده می کرد. وقتی به سن خاصی می رسید، ارزش سلامتی مشخص می شود. از این نظر، مهارتی را فراموش کردیم که یکی از آموزه های اساسی علم شادی است، مانند قدردانی از چیزهای کوچک. خوشحالی از چیزهای کوچک مهم است، زیرا می دانید، سیستم سرمایه به شادی با تولید اهمیتی نمی دهد، زیرا هدفش این است که با مصرف خوشحال شود. به عبارت دیگر، شاد بودن با تولید بر شادی با مصرف ترجیح داده می شود. این بیماری همه گیر در واقع به مردم یادآوری کرد که در دنیای فانی زندگی می کنند. وقتی برای این کار سلامتی خود را از دست می دهید به ارزش خود پی می برید، اما دیگر دیر شده است. بیماری ها ناشی از سبک زندگی اشتباه است. مسائلی مانند غذا، نوشیدنی، تغذیه، حرکت، یعنی فلسفه زندگی مهم است. وی گفت: گروهی هستند که نگرانی هایشان در مورد سلامت افزایش یافته است.
توده مبتلا به بیماری فوبیا شروع به تکثیر می کند
پروفسور دکتر. نوذات طرهان گفت که ترس از بیماری ترس از بیماری فوبیا بوجود آمد و سخنان خود را به شرح زیر ادامه داد:
"این جمعیت نیز بسیار زیاد شده است. این بیمارستان ها هستند که به دلیل بیماری فوبیا خطر را متحمل می شوند. کسانی که فوبیا دارند در چنین مواردی بیشتر به بیمارستان ها مراجعه می کنند. او دائماً برای انجام آزمایشات به آنجا می رود و صف می کشد. این خطرات بیشتری را به همراه دارد. همچنین کسانی بودند که دوز را فراموش کردند. آنها سعی کردند با نادیده گرفتن همه چیز به جز بیمارستان و بهداشت زندگی کنند. برخی از مبتلایان به هراس به جای نگرانی در مورد سلامتی ، هراس بیماری دارند. او وقتی نگران سلامتی خود است نگران سلامتی خود است ، اغلب آزمایش می کند ، اگر مکانی بی حس است ، بلافاصله به پزشک مراجعه می کند ، آزمایشات زیادی انجام می دهد ، اما وقتی نتیجه منفی حاصل نشود ، تسکین پیدا می کند. اگر فکر کند بعد از یک روز احساس ناراحتی دیگری می کند ، دوباره می رود. در حقیقت ، این نوعی اختلال است که به آن اختلال جسمی سازی گفته می شود. اگرچه فرد بیمار نیست ، اما بیش از حد مشغول بیماری است ، اما از بیماری ترس ندارد ، اما مشغله بیماری را دارد. هیپوکندریاز ترس از بیماری و ترس از سلامتی دارد. افرادی که ترس از بیماری دارند کلمه بیماری را ذکر نمی کنند. آنها از هر آنچه در رابطه با سلامتی است دوری می کنند. کسانی که هراس هراسی دارند ، ترس از میکروب دارند ، هراسی از بیماری دارند. در این ترس ها ، برعکس اجتناب است. "
آنها با نادیده گرفتن بیماری زندگی می کنند
طرهان با بیان اینکه ترس از بیماری برای انسان امری طبیعی است، گفت: ممکن است بترسند که آیا به بیماری سل مبتلا می شود یا بیماری های دیگر. در افراد مبتلا به ترس دو نوع واکنش وجود دارد. در برخی، به یک نگرانی سلامتی تبدیل می شود. آنها اغلب آزمایشات انجام می دهند، آنها به بسیاری از پزشکان مراجعه می کنند. برخی فوبیا از بیماری دارند. آنها سعی می کنند با نادیده گرفتن بیماری زندگی کنند. رفتار اجتنابی به وجود می آید. حتی اگر بیماری پیشرفت کند، کسانی که فوبیای بیماری دارند دیگر به پزشک مراجعه نمی کنند. حتی در سنین بالا نمی توانند بچه ها را برای تجزیه و تحلیل ببرند. او سعی می کند با نادیده گرفتن ترس از بیمار شدن خود را آرام کند. این زمانی اتفاق می افتد که موقعیتی که ما آن را فوبیای بیماری می نامیم رخ می دهد. اگر ترس دیگری وجود نداشته باشد، فقط ترس از مرگ باشد، تک هراسی وجود ندارد. برخورد افراد مبتلا به این نوع ترس متفاوت است. برای کسانی که نگرانی‌های سلامتی دارند، سطح انتظارات مرتبط با سلامتی را بررسی می‌کنیم. آیا او می فهمد که هیچ نشانه ای از سلامتی ندارد؟ آیا او می فهمد که نمی تواند از جایی فرار کند؟ اگر اینطور بفهمد، وقتی جای کوچکی خارش می‌کند، وقتی کوچک‌ترین اتفاقی می‌افتد، فوراً نگران می‌شود. انسان موجود جالبی است. زندگی برخی افراد تحت سلطه ترس است. به عبارت دیگر ترس در تمام تصمیماتی که می گیرد تاثیر دارد. ترس ها به قضاوت های ارزشی آن شخص تبدیل شده اند.
آنها در حال سرمایه گذاری خودشیفته در بدن خود هستند.
طرهان با بیان اینکه باید بپذیریم که رئیس بدن خود نیستیم، گفت: سیستم هوشمندتر از ما در بدن ما ایجاد شده است. به عبارت دیگر وقتی میکروبی وارد بدن ما می شود، اگر اصول بهداشتی را رعایت کنیم، آن میکروب نمی تواند پیشرفت کند. اگر نتوانیم بهداشت را رعایت کنیم، پیشرفت می کند، به غدد لنفاوی سرایت می کند و اگر از آن غفلت کنیم، زخم ها شروع به ایجاد می کنند. پزشکان به سادگی یک حلقه گمشده در زنجیره درمان را پیدا کرده و آن را جایگزین می کنند. او چند دارو می دهد که بلافاصله میکروب را از بین می برد و سریع آن را درمان می کند و بعد از آن بدن بقیه را خودش انجام می دهد. خالق چنان نظامی آفریده که ما جایگاه خود را بدانیم. به همین دلیل است که ما به سیستم موجود در بدن خود احترام خواهیم گذاشت. کسانی هستند که از 60 دقیقه 59 دقیقه می نشینند و خود را معاینه می کنند و به این فکر می کنند که چرا سلامتی من کامل نیست. وقتی بدترین سناریوها مثل این که من اینجا هستم، اینجا چطور است، چه اتفاقی می افتد، افسوس که اگر مریض شوم یا بمیرم، همه چیز خراب می شود. آنها نمی توانند به دلیل این افکار که ذهن آنها را به خود مشغول می کند به خواب بروند. ما این افراد را افرادی تعریف می کنیم که خودشیفتگی را در بدن خود سرمایه گذاری کرده اند.»
نگرانی های بهداشتی در افراد باید بررسی شود
پروفسور با بیان اینکه آیا فرد دارای نگرانی های سلامتی، سطح بالای انتظار یا رفتار اجتنابی است. دکتر. نوذت طرهان گفت: «اگر رفتار اجتنابی وجود داشته باشد، از خانه بیرون نمی‌رود. اگر نگرانی سلامتی وجود دارد، باید بررسی شود. اگر مشغله ذهنی او به سلامتی بیش از حد باشد، به یک دغدغه سلامت تبدیل می شود. همچنین، ترس از بیماری، که در ادبیات به عنوان nosophobia شناخته می شود، اغلب همراه است. یک بعد فرعی در چنین مواردی اختلال هراس است. اختلال پانیک بعد بیولوژیکی نیز دارد. اگر اینها وجود داشته باشد، برنامه درمانی برای فرد و هر کدام که در خط مقدم باشد، تهیه می شود.
استرس مزمن ذخایر چربی و قند را به خون می ریزد
طرهان با بیان اینکه منطقه ای در مغز ما به نام هیپوتالاموس وجود دارد که مربوط به تنظیم سیستم عصبی خودمختار است، گفت: وقتی هیجان زده هستیم قلبمان می تپد، وقتی می ترسیم تبدیل به دعوا می شود. سینی پرواز اگر پاسخ جنگ یا گریز وجود داشته باشد، عضلات شانه-گردن منقبض می شوند، فشار خون و مقاومت عروقی افزایش می یابد. اگر فرد استرس مزمن داشته باشد، در چنین مواقعی ذخایر چربی و ذخایر قند در بدن به خون تخلیه می شود، زیرا فرد دائماً هورمون استرس ترشح می کند. در کلینیک های قلب، داروهای ضدافسردگی را بلافاصله و بدون سوال شروع می کنند تا کسانی که دچار حمله قلبی دوم شده اند، دچار حمله جدید نشوند. زیرا افسردگی های پس از سکته مغزی وجود دارد. پس از سکته مغزی، افسردگی هایی وجود دارد. پس از سکته قلبی برای آنها به طور خودکار انجام می شود. او گفت: «این معیار قبلاً قابل اندازه گیری نبود.
ما یک مکانیسم هشدار مربوط به سلامتی در مغز خود داریم
پروفسور دکتر. Nevzat Tarhan گفت ، "در واقع ، ما متوجه شدیم که سیستم خودمختار خود را با مواد شیمیایی در مغز خود مدیریت می کنیم"
«برخی بیش از حد ترشح می کنند، برخی اصلا ترشح نمی کنند. در حالی که سیستم عصبی خودمختار باید مانند یک ارکستر کار کند، ریتم در ارکستر خراب می شود. در این صورت، می‌توانیم آن ناحیه از بین رفته مغز را اندازه‌گیری کنیم. سطح استرس در مغز افزایش می یابد و ذخایر سروتونین تخلیه می شود. ما می گوییم کاهش سروتونین در مغز وجود دارد. ما یک مکانیسم هشدار مرتبط با سلامتی در مغز خود داریم. چون خراب است، این افراد نسبت به یک چیز کوچک بیش از حد واکنش نشان می دهند. عمدا این کار را نمی کنند. پیشنهاداتی مانند «تو بیمار نیستی، حواست باشد، پزشک خودت باش» نباید به آن شخص ارائه شود. این برای صدمه زدن به آنهاست. ابتدا به آن فرد درمانی داده می شود که شیمی مغز او را اصلاح می کند. این درمان دارویی استاندارد است. اگر کافی نباشد به مرحله دوم منتقل می شود. درمان با تحریک مغناطیسی انجام می شود. انجام می شود و در عین حال هر بار روان درمانی به صورت استاندارد مورد نیاز است. یک روش درمانی وجود دارد که عملکرد مغز را اندازه گیری می کند. این روش در سراسر جهان تکامل یافته است. همچنین تأیید شده است که می تواند کمبود توجه را در کودکان اندازه گیری کند. ما اینها را با شواهد بیولوژیکی نشان می دهیم و بر اساس آن به سمت درمان می رویم.»
آنها وقتی به راه حل های منطقی می رسند ، آرام می شوند
ترهان با بیان اینکه آنها خطاهای فکری شخص را در روان درمانی شناسایی می کنند ، گفت: "ما نگرانی های بهداشتی را شناسایی کرده و به آنها می آموزیم تا منطقی آنها را حل کنند. اگر او یک راه حل منطقی تولید کند ، فرد راحت می شود ، اگر نتواند آن را تولید کند ، بیماری مزمن می شود. به عبارت دیگر مواردی وجود دارد که به جایی رسیده است که دیگر نمی توانند خانه های خود را ترک کنند. او نمی تواند به تنهایی از خانه بیرون برود ، نمی تواند در خانه تنها بماند. چنین رفتارهایی کیفیت زندگی را بسیار مختل می کند ، اما این کار را عمداً انجام نمی دهد. این یک بیماری قابل درمان است. یک فرد سالم به نظر می رسد اما مغز او متفاوت عمل می کند. منطقه مغز آنها که بر سیستم عصبی خودمختار حاکم است مختل می شود ".
استرس ضمنی در افرادی دیده می شود که احساسات خود را سرکوب می کنند
با اشاره به اینکه برخی از افراد ممکن است استرس ضمنی داشته باشند ، پروفسور دکتر. Nezzat Tarhan سخنان خود را به شرح زیر خاتمه داد:
«در استرس های محجبه، فرد می گوید من استرس ندارم، چرا باید فشار خونم بالا برود، چرا دست و پایم بی حس می شود، قلبم می تپد؟ وقتی به این افراد می گویم استرس دارند، می گویند استرس ندارم. بعد فکر می کند که دکتر او را درک نمی کند. در استرس ضمنی، فرد نمی داند که استرس دارد، استرس با زبان اندام تجربه می شود. استرس ورید را منقبض می کند، فشار خون را افزایش می دهد و ماهیچه های شانه، گردن و پشت را منقبض می کند. در افرادی که احساس استرس ضمنی خود را سرکوب می کنند، زیاد اتفاق می افتد. این افراد چون احساسات خود را سرکوب می کنند نمی توانند احساسات خود را بیان کنند. وقتی از چیزی ناراحت می شوند، وقتی عصبانی می شوند، آن را در خودشان می اندازند، با خودشان دعوا می کنند. در این مورد، استرس مداوم سیستم ایمنی را سرکوب می کند، زیرا آنها اجازه نمی دهند احساسات در موتوریلازیوس های مغز بیان شود. سلول های سرطانی خوابیده در بدن را بیدار می کند و سرطان در فرد شروع می شود. بنابراین نباید این استرس ضمنی را فراموش کنند. نباید بگویند استرس دارم و بی خیال رفتار نکنند.»
اولین نفری باشید که نظر می دهید