اولین مهندس زن در تاریخ جمهوری کیست؟

زن بودن در ترکیه و اینکه بتوانید بگویید "من بچه دارم و شغل دارم" کار سختی است. تبعیض جنسیتی در هر زمینه ای وجود دارد، از قوه مقننه و مجریه شروع می شود.

متأسفانه، شتابی که در تأسیس جمهوری ترکیه در اعطای صلاحیت حرفه ای و رایگان به زنان به دست آمد، در دوره های بعدی قابل حفظ نبود. تأثیرات ساختار سنتی فرهنگی اجتماعی که مشوق مشارکت فعال زنان در زندگی نیست، با سیاست‌های عمومی درست به‌ویژه سیاست‌های آموزشی، فرهنگی و اشتغال قابل پاسخگویی نیست.

حرفه راه آهن به عنوان یک حرفه مردانه نیز شناخته می شود و زنان بیشتر در خدمات اداری به نام خدمات اداری عمومی مشغول به کار هستند. به دلیل کاهش جمعیت مردان در اروپا پس از جنگ جهانی دوم، زنان در راه آهن به ویژه در کشورهای بلوک شرق با عناوینی مانند راننده سوئیچ، راهبری و تجدیدنظر طلب استخدام شدند.

زنان مجری

در راه آهن، زنان دستیار بیش نیستند، حتی اگر صلاحیت آنها در مدیریت بالا و میانی بالاتر از همکاران مردشان باشد.

حریت سیرماچک، که دومین دستیار عملیاتی مدیر در دهه 1950 بود، در سال 2 به عنوان مشاور مدیر کل منصوب شد. مکبوله عرسال در همان سال ها معاونت حقوقی این اداره کل را نیز بر عهده داشت.

مهندس مکانیک یوکسل گوکچه در دهه 70 مدیر بخش واگن واگن بود و شخصاً تست درایوهای لوکوموتیوهای خریداری شده در خارج از کشور را انجام می داد.

Nurhan Öç تنها مدیر زن است که به سمت معاون مدیر کل در TCDD ارتقا یافته است. Öç با حکم هیئت مدیره مورخ 27.12.1988/31/414 به شماره XNUMX/XNUMX به عنوان قائم مقام مدیر کل منصوب شد.

دهه 1990 سال هایی بود که مدیران زن بیشترین تعداد را در TCDD داشتند. رئیس اداره فناوری اطلاعات و دستیاران وی، رئیس اداره اموال غیرمنقول، معاون ناهار خوری و واگن های خواب، معاون بهداشت، مدیران شعب، مدیران یا دستیاران در برخی ادارات خدماتی (تاسیسات، آموزش و پرورش، اموال غیرمنقول) در مناطق زن بودند. امروزه این اعداد کاهش یافته و تقریباً وجود ندارند. اگرچه مدیران زن در سیاست های حمل و نقل حرفی ندارند، اما مسلم است که در حوزه فعالیت خود دقیق تر از مردان کار می کنند و باعث ایجاد تغییرات می شوند.

دانش‌آموزان دختر در هر دوره‌ای که مدرسه باز بود، در مدرسه حرفه‌ای راه‌آهن، که برای آموزش راه‌آهن‌هایی که راه‌آهن دولتی ترکیه را حفظ و تجدید می‌کنند، تأسیس شده بود، پذیرفته نشدند.

دانش‌آموزان دختر در بخش‌های فن‌آوری سیستم‌های ریلی که در دبیرستان‌های حرفه‌ای صنعتی افتتاح شده است پذیرفته می‌شوند، اما به نظر می‌رسد که شرکت در TCDD برای این فارغ‌التحصیلان دشوار است.

به زنان آموزش ماشینکاری داده می شود که استخدام نمی شوند

در مجموع 30 دانش آموز پسر، 8 نفر از دپارتمان فناوری سیستم های ریلی دبیرستان صنعتی آتاتورک آتاتورک اسکی شهیر و 38 نفر از دبیرستان فنی حرفه ای حیدرپاشا، به عنوان کاندیدای ماشینکاری در بدنه TCDD شروع به کار کردند.

از 29 دانش آموزی که تحصیل آنها همچنان ادامه دارد، 4 نفر دختر هستند. Gülşen Karakaya، Fadime Dönmez، Kübra Köstel و Nisa Çatik در روزنامه Eskişehir Anadolu در 13 ژانویه 2009 گزارش شدند که وزارت حمل و نقل این الزام را برای جستجوی نامزدهای "مرد" برای مکانیک در سال جاری حذف کرده و آنها می خواهند به یک دانشگاه تبدیل شوند. ماشین کار

گولشن کاراکایا در بیانیه‌ای که به روزنامه داده است، گفت: «ما این بخش را دوست داشتیم، زیرا ما عاشق راه‌آهن هستیم و آینده‌ای دارد. خانواده های ما هم همین کار را کردند. با این حال امسال از نظر تسویه مشکل داریم. بین پسران و دختران تفاوت وجود داشت. شرایط نامزد مرد رسیده است. ما هم می خواهیم مکانیک شویم. درخواست ما از وزیرمان این است که بخواهیم استخدام شویم. ما این کار را به خوبی دوستان مرد خود انجام می دهیم. ما 4 سال آموزش دیدیم و فکر می کنیم حق داریم.» از سوی دیگر، فادیمه دونمز گفت: «ما 4 سال کار کردیم. بگذار زحمات ما هدر نرود. ما 4 دانشجوی دختر هستیم. 4-5 دانش آموز در پایه های پایین تر هستند. ما عاشق این حرفه هستیم. ما از وزیر حمل و نقل خود می خواهیم که ما را نیز استخدام کند.

اگه قراره دیسپچر بشی، جایی که من میخوام میری.

دو گوینده زن از حیدرپاشا و گبزه در آزمون ترفیع و آموزش سازماندهی شده توسط TCDD برای رفع نیاز به دیسپچر شرکت کردند و ایستگاه دگیرمیساز در خط Çankırı Zonguldak و Kurtçimeni در خط Tavşanlı Balıkesir به آنها پیشنهاد شد. این پیشنهاد چیزی جز درک «عرضه کردم، قبول نکردند» معنایی ندارد. پس از همه، آن را انجام داد. دو کاندیدای اعزامی زن با ارائه دادخواستی از حقوق خود چشم پوشی کردند.

هیچ بازرس زن در راه آهن وجود ندارد

در سال 1997، TCDD تصمیم گرفت تا نیاز به بازرس تجاری را در بین پرسنل و متقاضیان خود از طریق بررسی تعیین کند. وی در دستور داخلی که در این خصوص منتشر کرد، شرط «گذراندن خدمت سربازی» را جزو شرایط بازرس بازرگانی قرار داد. از آنجایی که این محدودیت قابل تفسیر است، Şenay Özdemir برای شرکت در آزمون درخواست داد. با این حال، عنوان شد که شرط «خدمت سربازی» فوق شامل کارمندان زن و مرد می شود و حتی از شرکت در امتحان هم منع شده است، چه رسد به انتصاب.

اولین مهندس مانور زن حیدرپاشا

سهر آکسل آیتاچ در سال 1989 از دانشگاه استانبول، دانشگاه فنی یلدیز، دانشکده فنی ساخت و مدیریت راه آهن، بخش صدور گواهینامه فارغ التحصیل شد و کار در راه آهن را آغاز کرد. میل به یک ماشینکار، به قول خودش، ممکن است با درخواست یک برنامه ویترینی پذیرفته شود. وی پس از گذراندن دوره های مکانیک دستیار موتور دیزل و مکانیک شنتینگ به مدت 3 ماه به عنوان کارآموز مشغول به کار شد و دوره ها را با موفقیت به پایان رساند. پس از پایان دوره کارآموزی به عنوان یک ماشین ساز مسئول شروع به کار کرد. سهر ماشین‌کار که به دلیل چیدمان محیط کار نتوانسته بود بر مشکلاتی که تجربه می‌کرد غلبه کند، عنوان خود را تغییر داد و به عنوان کادر فنی مشغول به کار در دفتر شد.

مدارکی که در ورودی KPSS برای کادرها و سمت‌های جستجو شده و کد درج شده توسط ماشین‌کار در کدهای این مدارک 1103 می‌باشد و در ازای آن، «مرد بودن» درج شده است.

به همین دلیل، اگرچه سهر آکسل و هولیا چتین به عنوان اولین رانندگان زن TCDD در تاریخ ثبت نمی شوند، اما همچنان به عنوان آخرین راننده زن در TCDD شناخته می شوند مگر اینکه هماهنگی های لازم در KPSS انجام شود.

بر اساس شاخص «نابرابری جنسیتی» که توسط «مجمع جهانی اقتصاد» تهیه شده است، ترکیه در سال 2007 در بین 128 کشور رتبه 123 را از نظر اشتغال زنان کسب کرده است.

بیان شد که این سطح پایین مشارکت زنان در نیروی کار یکی از بزرگترین موانع برای دستیابی به برابری جنسیتی و توسعه اجتماعی-اقتصادی در ترکیه است.

بر اساس آمار رسمی، یک زن در ترکیه به طور متوسط ​​بیش از 5 ساعت در روز را برای مراقبت از خانه و کودک وقت می گذارد، در حالی که این زمان برای مردان کمتر از یک ساعت است.

از آنجایی که خدمات مراقبت از کودکان و سالمندان از طریق کار بدون مزد زنان در ترکیه انجام می شود، از مشارکت زنان در نیروی کار به عنوان کارگران مزدبگیر جلوگیری می شود.

اول از همه، برای مشارکت زنان در اشتغال، کار و ارتقاء در خطوط تجاری تحت سلطه مردان.

ذهنیت منسوخ مردسالارانه که خدمات مراقبتی را وظیفه زنان می داند باید کنار گذاشته شود.

تمهیدات قانونی و نهادی لازم برای خدمات مراقبتی، به ویژه مراقبت از کودکان، باید ایجاد شود و تقسیم مسئولیت بین زنان و مردان در خانواده تضمین شود.

با توجه به اینکه بانوان در عناوین فعال نیز فعالیت خواهند کرد، باید تمهیدات لازم از قبیل خوابگاه، سرویس بهداشتی و حمام در محل کار اندیشیده شود.

در انتصابات باید شایستگی و نه سیاست در درجه اول اهمیت قرار گیرد.

باید از آزار و اذیت جنسی در محل کار جلوگیری کرد.

خلاصه اینکه اگر این دستور ادامه پیدا کند، نه در راه آهن نامی از زنان شنیده می شود و نه در سایر خطوط تجاری… راه آهن شهری