İlhan İrem با نام اصلی İlhan Aldatmaz در بورسا به دنیا آمد. (1 آوریل 1955، بورسا)، خواننده، آهنگساز، ترانه سرا، شاعر و نویسنده ترک. از دبیرستان شروع به فراگیری سولفژو و آواز کرد، اما در سال 1969 (در سن 14 سالگی) که به عنوان تکنواز در ارکستر مدرسه از سوی بزرگان انتخاب شد، وارد زندگی موسیقی شد. در سال 1970، ارکستر ملتملر، که او یکی از اعضای آن بود، در مسابقه موسیقی دبیرستان که توسط روزنامه ملیت برگزار شد، در منطقه مرمره مقام اول را کسب کرد. در این مدت از بسیاری از گروه های موسیقی حرفه ای استانبول پیشنهادهایی دریافت کرد، اما ترجیح داد تا سال 1972 در بورسا بماند. او با همین کارکنان تا سال 1972 به خواندن موسیقی رقص در هتل بورسا چلیک پالاس و دیسکوهای اولوداغ ادامه داد.
دهه 70
İlhan İrem دهه 70 را "دوره عاشقانه" در زندگی هنری خود می نامد. در این دوره ، او رکوردهای تک آهنگ و بازدیدهای عاشقانه تولید کرد. در سال 1973 ، با 45 مورد اول خود ، Unite All Hands - گاهی شادی گاهی غم ، به موفقیتی که انتظار داشت نرسید. شرکتهای ضبط کننده آهنگسازی پس از اینکه درخواست شما را رد کردید ، گفتند که سایر هنرمندان در 45 سال دوم خود اعلام کردند که "حیف بود فردا - بیا چشمهایت واضح" ، این هنرمند جوان یکی از محبوب ترین خوانندگان را در یک لحظه ترکیه ساخته است. وی موفقیت خود را با سومین 1975 "Anlasana" که در سال 45 منتشر شد ، ادامه داد.
چهارمین 1976 ، که در سال 45 منتشر شد ، در نتیجه فشار آهنگ "Uncle Puppeteer" ، که در آن او خدا را زیر سوال برد ، توسط شرکت ضبط از بازار گرفته شد. در سال 1976 ، İlhan İrem ، اولین نمایشنامه طولانی او ، در سال 1973-1976 منتشر شد. او در بالای لیست دهه 45 بود ، مانند "چگونه هوا" ، "زندگی اینجاست" ، "آخرین سلام" ، "شب جدایی" ، "شما می دانید" ، "دهان عسل". بین سالهای 1973-1981 ، او در مجموع 10 قطعه 45 ساله را منتشر کرد و برای اولین بار با تنظیم موسیقی Esin Engin ، با آهنگ سمفونیک "Valentine" ، که در سال 1979 منتشر کرد ، با فعالیتی آکادمیک مسیر جدیدی را در زندگی موسیقی خود دنبال کرد. . وی برای اولین بار در آلبوم ولنتاین ، شعر "خوش آمدید زن" از نازل هیکمت را ساخت ، جدا از شعرهایی که نوشت ، و آن را تحت عنوان "خوش آمدید زن" خواند.
دهه 80
دهه 80 همزمان با روند دوری از فرهنگ عامه پسند است که با آلبوم پنجره ای آغاز شد. مشاهده می شود که حساسیت وی نسبت به مشکلات اجتماعی در آثار وی در این دوره افزایش یافته است. در این دوره ، ایلان آرم با ادعا اینکه روند تخریب ارزشهای هنری و انسانی با کودتای 12 سپتامبر 1980 و "لیبرالیسم آمیزه ای آمریکایی-عربی" و واکنش به این اول از همه ، او از "جمعیت صادق ، رنگ پریده ، زنده و بی معنی که تصمیم گرفت باشد" و "فرهنگ عامه مردم بیش از آنچه که تولید می کنند بیشتر به اشکال علاقه دارند" فاصله گرفت. "وی برای عقب نشینی که تا سال 87 ادامه داشت به خانه خود در ترابیا بسته شد. در این دوره ، وی به گفته خودش ، "سفرهای عمیق درون خود ، به فضاهای درونی خود" را آموخت.
وقفه او در موسیقی روندی را آغاز کرد که از موضوع غم در آهنگ هایش در دهه 70 تا آهنگ های صلح آمیز و متافیزیکی را در بر می گرفت. او در این روند یک سمفونی راک نوشت. پس از انتشار «بزگین» که متشکل از تصنیف هایی بود که در دوران سربازی ساخته بود، در سال 1981، سه گانه راک سمفونیک 1983 دقیقه ای، پنجره (150)، کوپرو (1983)، و اوتسی (1985) که محصول هفت سال کار، به طور متوالی در سه آلبوم جداگانه منتشر شد. پنجره، اولین آلبوم سمفونی راک متشکل از یک ساختار موسیقی بدون وقفه، در سال 1987 با انتشار جایزه رکورد طلایی را دریافت کرد. "پنجره" بارها به عنوان "بهترین آلبوم تمام دوران" به همراه آلبوم های "کوریدور" و "دوستت دارم" ایلهان ایرم انتخاب شد.
در سال 1984 ، ترکیه در مسابقات Golden Orfe در بلغارستان نماینده داشت. وی جایزه ویژه روزنامه نگاران را از آن خود کرد.
در سال 1985 ، دومین آلبوم از سه گانه "Köprü" و اولین کتاب İlhan İrem "Window… Köprü… And Beyond…" منتشر شد. این کتاب شامل داستان روایت موسیقی ایلان اورم در سمفونیک راک و خطوط این داستان که توسط نوری کورچبه تجسم شده است ، و همچنین یک تحقیق جامع در مورد موسیقی hanlhan İrem توسط بوراک الدم ، İzzet اتی و عدنان اوزر. بار دیگر در سال 1986 کلمات "Halley" را توسط ملیه کیبر ساخته و در مسابقه آواز یوروویژن به ترکیه آورد تا زمانی که بهترین رتبه سال را بدست آورد. در سال 1987 ، آخرین قسمت از این سه گانه "Ve Ötesi" و کتاب دوم او ، "Uzaklar Biri Var" (آزمایش ها) بود. روز بعد روز گذشته بود و در سال 1989 ، اوچون کوشلار اوچون آزاد شد. وزارت فرهنگ اجازه پخش آلبوم "Uçun Kuşlar Uçun" را به شرط حذف آهنگ "Blues For Molla" از آلبوم داد.
این ترانه ، هجوآمیز فتوای مرگ خمینی که به نویسنده سلمان روشدی داده شده بود ، توسط هنرمند در 29 اکتبر 2008 در سالگرد 85 سالگی جمهوری اسلامی منتشر و به رادیو توزیع شد. سه گانه وی به عنوان یک مفهوم جامع در یک اثر منتشر شد. آلبوم
1990-2005
این روندی است که با آلبوم Ilhan-ş Aşk آغاز شده و با آلبوم های "Corridor" و "Seni Seviyorum" ادامه می یابد. در این دوره ، وی به عنوان یک مقاومت ساکت در برابر عدم حساسیتی که در جامعه و فضای هنری احساس می کرد از سیاه پوشان احساس می کند ، کاملاً از فرهنگ عامه کناره گرفت و از کنسرت های خود بین سالهای 1992 تا 2006 فاصله گرفت. روند ناپدید شدن جسمی که hanlhan İrem با توصیف "دهلیز به نور و ابعاد جدید" آغاز شد ، دوره ای است که وی کارهای آلبوم خود را ادامه داد و کارهای کتاب و ادبیات خود را متمرکز کرد. این دوره سالهایی است که موسیقی این هنرمند به ابعاد فلسفی تبدیل شده و با جمعیت ملاقات می کند. همچنین ، در طول این مدت ، İlhan İrem یک مجموعه بسیار جامع "Best Of" را که شامل 4 آلبوم است ، منتشر کرد و باعث می شود کل رپرتوار وی قابل دسترسی باشد.)
در سال 1992 ، او آلبوم İlhan-ı Aşk را منتشر کرد. چهارمین کتاب "هذیان" (مقالات) در همان سال با آلبوم های کوریدور و رومیان منتشر شد که در سال 1994 ، روز ولنتاین / بهترین های İlhan İrem 1995 در سال 1 ، بهترین های İlhan İrem 1997 ، 2 حیات منتشر شد. albumpücuğu / بهترین آلبوم İlhan İrem 1998 و کتاب پنجم با عنوان "هزاره / مجازی سازی موش ، خفاش و دیگران" (آزمایش ها) به خوانندگان رسید. دوباره در سال 3 ، آلبوم های قدیمی وی "بزگین" ، "پنجره ... Köprü ... Ve Ötesi ..." ، که برخی از قطعات آن دوباره ساخته و تمدید شد ، "نامه های پنهان بزگینین" ، "پنجره آبی پرواز" بود. ، "پل به ابرها" ، "رویاها و فراتر از آن". "دوباره با نام ها منتشر شد.
"من تو را دوست دارم" که از آهنگ های جدید تشکیل شده است ، در سال 2001 منتشر شد. این هنرمند آلبوم های "Bir Meleğa In Love / The Best Of İlhan İrem 2003" را در سال 4 و "Işık ve Sevgıla 2004 Yıl" را در سال 30 منتشر کرد.
بعد از سال 2006
این روندی است که با آلبوم «سرودهای آسمانی» در زندگی هنری او آغاز شد. İrem این دوره را با مفهوم "جادوی قلب" که نام کنسرت نیز هست تعریف می کند. او به صحنه بازمی گردد و کنسرت های انفرادی کمیاب برگزار می کند. در این دوره کتاب های مختلفی درباره او منتشر شد، پژوهش ها و پنل های مختلفی درباره موسیقی او ساخته شد. علاوه بر این، نوشته های سیاسی ایلهان ایرم در این دوره شدت گرفت.
آلبوم Clhan İrem با نام “Cennet İlahileri” متشکل از آهنگ های جدید در سال 2006 منتشر شد. کتاب ششم وی ، "آواز قو سیاه" در سال 2007 با زیرنویس "شعر سمفونیک" منتشر شد. در سال 2008 ، او آلبومی به نام "Tozpembe / Progressive Kid Songs" را که برای کودکان آماده کرده بود ، منتشر کرد. ایلان ایرم ، آنچه اخیراً در ترکیه اتفاق افتاده است ، از پنجره خود نوشت: "مردم کشور تاریک خورشید" هفتمین کتاب است که در سال 2014 منتشر شده است.
ایلهان ایرم در 17 سپتامبر 2013 مصاحبه ای با اولجای اونال سرت از روزنامه Akşam انجام داد، "من هرگز آثارم را با الگوهای خاصی تولید نمی کنم. هر کدام زنده اند. هر کدام پویایی خاص خود را دارند. صدای آنها شبیه یک سمفونی است. به محض تولید، کاملاً در حالت خلسه هستم.» او گفت.
این هنرمند همچنان بر روی آلبوم جدید خود کار می کند و از سال 2006 هر ساله در شهرهای بزرگی مانند استانبول ، آنکارا و ازمیر کنسرت برگزار می کند و پس از 30 سال در 4 ژوئن 2016 در بورسا ، محل تولد خود کنسرت برگزار کرد.
مسابقه آهنگ یوروویژن
ایلان ایرم ، 3 بار ترکیه در فینال مسابقه آواز یوروویژن شرکت کرد. "یك ستاره" در فینال یوروویژن سال 1979 توسط تركیه باقی مانده است. اما قبل از اینکه مسابقه بدهد به خدمت اعزام شد. اگرچه به ایلان ایرم اجازه ویژه ای از نیروهای مسلح ترکیه برای رقابت در فینال ها داده شد ، اما شرکت ضبط موسیقی که این هنرمند به آن وابسته بود ، آلبوم "Valentine" را که شامل آهنگ "Bir Yıldız" بود ، منتشر کرد و به دلیل قوانین رد صلاحیت شد. . ایلان آرم دو بار دیگر با آهنگسازی های خود با عنوان "صلح در خانه ، صلح در جهان" در سال 1988 و "کمدی" در سال 1990 در مسابقه یوروویژن شرکت کرد.
ایلان ایرم ، نماینده ترکیه در نروژ در سال 1986. "آنها کلیپ می زنند و" صدای گروه آهنگ های ملیح کیبر "هالی" را صدا زد ، نویسنده آهنگ گفت.
جوایز
İlhan İrem در طول زندگی هنری خود جوایز زیادی از جمله 6 صفحه طلایی دریافت کرد. او بارها به عنوان "مرد هنرمند سال" و "هنرمند سال" توسط مجلات ، روزنامه ها و موسسات مختلف از جمله Hey and Ses اهدا شده است. بسیاری از آهنگ ها و آلبوم های وی توسط مجلات ، روزنامه ها و م variousسسات مختلف به عنوان "ترانه سال / آلبوم سال" انتخاب شده اند.
.rem Vineyard
در سال 1985 ، انجمنی به نام "İrem Bağı" توسط مخاطبانی تاسیس شد که فلسفه "با نور و عشق" از İlhan İrem را به زندگی خود وارد کردند.
مطالعات نقاشی و نویسندگی
İlhan İrem که در نقاشی انتزاعی کار می کند، هر از گاهی نمایشگاه های نقاشی شخصی را افتتاح می کند. او برای روزنامه جمهوریت، روزنامه آیدینلیک و تلویزیون اودا ستون می نویسد.
hanlhan İrem ، که به عنوان یک باردار مدرن شناخته می شود. در نتیجه دلالت های عرفانی ، متافیزیکی ، ماورایی و عرفانی که در آثار خود منعکس می کند ، مخاطبان بی نظیری دارد.
İlhan İrem جهان بینی خود را سکولار ، دمکرات ، کمالیست و ضد امپریالیست تعریف می کند.او عضو بنیانگذار حزب سبز است.
او در 1 اکتبر 1991 با همسرش Hansu İrem که فارغ التحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه فنی خاورمیانه است ازدواج کرد. Hansu İrem همچنین مدیر هنری İlhan İrem است. این زوج فرزندی ندارند.
پلاک İlhan İrem
- متحد همه دستها / گاهی شادی گاهی غم (1973)
- It's a Diff Tomorrow \ Come on، Wipe Your Eyes (1974)
- درک کردن ، نگاه کردن ، خوب زندگی کردن (1975)
- روزی روزگاری (عموی عروسک گردان) \ آرزوی من برای تو (1975)
- Give Your Hand، My Friend (1975)
- هوا چطور است؟ I Love Your Eyes (1976)
- زندگی بدون تو (اینجا زندگی است) \ Last Salute (1977)
- Evening of Separation (برخاستن از نیزارها) \ You Know (1978)
- روزی روزگاری \ یک آهنگ جدید (1979)
- نامه خصوصی Seen \ Honey Oral (1980)
آلبوم ها
|
مجموعه ها
ویرایش جدید
|
کتابهای او
- پنجره… پل… و فراتر از آن… (داستان / 1985)
- There's Someone Far Away (مقاله ها / 1987)
- فاجعه (شعر / 1990)
- هذیان (مقالات / 1994)
- هزاره / موش مجازی سازی ، خفاش ها و دیگران (آزمایشات / 1998)
- Song of the Black Swan (شعر سمفونیک / 2007)
- مردم تاریک سرزمین خورشید (مقاله ها / 2014)
کتابهای نوشته شده در مورد
- "در قصه هایی مانند تبعید" مایکل کویوکو (2008) انتشارات پگاسوس
- "hanlhan İrem با عشق به نور ، خدای عرفانی موسیقی" lemzlem Süyev Zat (2008) انتشارات سیاه و سفید
- "Imzortal Ozan İlhan İrem" هاکان تاشتان ، ارسین کامبوروغلو (2008) انتشارات سینوس
خداحافظی از صحنه ها و بازگشت
İlhan İrem پس از کنسرتی که در 8 آگوست 1992 در پارک گلهانه برگزار کرد ، از فرهنگ عامه پس کشید و از صحنه خداحافظی کرد. 14 سال پس از این کنسرت که چهل هزار نفر آن را تماشا کردند ، این هنرمند با یک کنسرت بزرگ که در تاریخ 29 سپتامبر 2006 در تئاتر هوای آزاد استانبول وارد آلمانیاهای آن سال شد ، به صحنه بازگشت. İlhan İrem که در این دوره 14 ساله از صحنه ها و همه کانال های تبلیغاتی محبوب کنار کشید ، کارهای آلبوم خود را بدون وقفه ادامه داد.
اولین نفری باشید که نظر می دهید