درباره کاخ یلدوز

کاخ یلدوز برای اولین بار توسط سلطان سوم ساخته شد. این بنا برای میریشاه سلطان ، مادر سلیم (1789-1807) ، به ویژه سلطان دوم عثمانی ساخته شده است. کاخی که به عنوان کاخ اصلی امپراتوری عثمانی در زمان عبدالحمیت (1876-1909) مورد استفاده قرار گرفت. امروز در منطقه بشیکتاش واقع شده است. این یک سازه واحد مانند کاخ Dolmabahçe نیست ، بلکه مجموعه ای از کاخ ها ، عمارت ها ، اداره ، حفاظت ، سازه های خدماتی و پارکهایی است که در یک باغ و نخلستان واقع شده است و کل دامنه را پوشش می دهد ، از ساحل دریای مرمره شروع می شود و تا شمال غربی افزایش می یابد ، تا خط خط الراس.

این منطقه از دوره کانونی (1520-1566) شکارگاه سلاطین بوده است. اگرچه دقیقاً مشخص نیست که چقدر با زمین کاخ همپوشانی دارند، باغ ها و جنگل هایی که «باغ سیوان کاپوچی باشی» و «باغ کازانجی اوغلو» نامیده می شوند، به احتمال زیاد شامل زمین کاخ یلدیز نیز می شدند. این باغ ها در زمان سلطنت احمد اول (1603-1617) در باغ های سلطان گنجانده شد.

پس از آن بناهای زیادی بنا به نیاز در زمان های مختلف به منطقه اضافه شد. این مکان‌ها که می‌توان آن‌ها را در زمره دقیق‌ترین سازه‌های آن دوره برشمرد، این مکان را از نظر ساختاری به فضایی برای زندگی تبدیل کرده است.

II. گفته می شود عبدالحمیت به دلایل عاطفی کاخ دولما باغچه را که صحنه دو انقلاب بود در سال 1876 ترک کرد و به سمت یلدیز که بیشتر در پناه است عقب نشینی کرد. در این دوره، یلدیز به کانون اصلی اداره سیاسی تبدیل شد و باب علی را تحت الشعاع قرار داد، جایی که واحد دولتی در آن قرار داشت و محور اصلی زندگی سیاسی در دوره تنظیمات را تشکیل می داد. در سال 1882 دادگاه کاخ که دستور اعدام میثات پاشا و محمود جلال الدین پاشا را صادر کرد در کاخ یلدیز برگزار شد و به همین دلیل نام دادگاه یلدیز را به خود اختصاص داد. پس از این تاریخ، کاخ Yıldız، II. بر اساس حکومت عبدالحمیت به مرکز ترس و فریب معروف شد و زمانی «ستاره» بود. sözcüاستفاده از این کلمه در مطبوعات عثمانی، به این دلیل که ممکن است مفاهیم سیاسی داشته باشد، توسط اداره سانسور عبدالحمیت مسدود شد. پس از برکناری سلطان عبدالحمیت در سال 1909 پس از حادثه 31 مارس، کاخ غارت شد و توسط انبوهی از مردم به آتش کشیده شد. گفته می‌شود که در جریان این غارت، افرادی که به عبدالحمیت اخطار می‌دادند یا به عنوان مأمور پلیس کار می‌کردند، به دنبال تخریب اسناد متعلق به آنها بودند.

مسجد یلدیز

دوم مسجد عبدالحمید یلدوز بین سالهای 1885 و 1886 ساخته شده است. این بنا با جرم ، طرح و تزئینات یکی از نمونه ترین نمونه های معماری متاخر عثمانی است.

مسجد یلدیز بشیکتاش در قسمت شمالی بلوار بارباروس ، در راه کاخ یلدوز واقع شده است. اگرچه نام اصلی آن حمیدیه است ، اما بیشتر به مسجد یلدوز معروف است.

طرح

این کاخ دارای یک ساختار پیچیده بود و ساختارهای اداری شامل Great Mabeyn ، عمارت Şale ، عمارت مالت ، عمارت چادر ، تئاتر و خانه اپرای Yıldız ، موزه کاخ Yıldız و خانه تولید ظروف چینی بود. باغ قصر ییلدیز همچنین استراحتگاه شناخته شده ای در استانبول بود. یک پل کاخ Yıldız و کاخ Çırağan را به این باغ بر فراز بسفر متصل کرد.

برج ساعت کاخ Yıldız

در گوشه جنوب غربی حیاط مسجد یلدوز واقع شده است. در سال 1890 ساخته شده است. این طرح دارای ترکیبی از خاورشناسی و نئوگوتیک است. این یک برج سه طبقه است که بر روی یک پلان مربع شکل با گوشه های شکسته قرار گرفته است. با گنبدی نوک تیز و برش خورده پوشانده شده است. در قسمت جلد ، نورگیرهای قوسی برش خورده نیز وجود دارد.

خانه تولید ظروف چینی Yıldız

خانه تولیدی که در سال 1895 افتتاح شد ، برای تأمین نیازهای طبقات بالای سرامیک به سبک اروپایی در حال تولید بود. کاسه ، گلدان و بشقاب تولید شد که اینها اغلب نمای بسفر را به تصویر می کشند. این ساختمان ظاهری شبیه قلعه های قرون وسطایی داشت.