تاریخچه ، مقالات و اهمیت پیمان صلح ورسای

مقالات و اهمیت تاریخی پیمان صلح ورسای
مقالات و اهمیت تاریخی پیمان صلح ورسای

پیمان صلح ورسای پیمان صلحی است که در پایان جنگ جهانی اول بین نیروهای متفقین و آلمان امضا شد. در کنفرانس صلح پاریس ، که در 18 ژانویه 1919 آغاز شد ، مذاکره شد ، متن نهایی در 7 مه 1919 به آلمانی ها اعلام شد ، در 23 ژوئن توسط پارلمان آلمان تصویب شد ، و در حومه ورسای پاریس در 28 ژوئن امضا شد.

معاهده ورسای به دلیل شرایط سختی که در آن وجود داشت ، واکنش بزرگی در آلمان ایجاد کرد و به عنوان "خیانت" پذیرفته شد. بسیاری از مورخان بر این باورند که بی ثباتی اقتصادی و سیاسی در آلمان در دهه 1920 ، به قدرت رسیدن حزب نازی و II. او فکر می کند که جنگ جهانی دوم در نهایت ناشی از معاهده ورسای بود.

آماده سازی پیمان صلح ورسای

دولت آلمان ، در اکتبر 1918 ، اعلام کرد که چهارده ماده پیشنهادی رئیس جمهور وقت وودرو ویلسون را برای صلح عادلانه پذیرفته و از رئیس جمهور خواستار تلاش برای ایجاد آتش بس برای دستیابی به توافق در این چارچوب شد. نه مورد از این چهارده مورد مربوط به مقررات جدید زمین است. با این حال ، در سال آخر جنگ ، معاهدات مخفی امضا شده بین انگلیس ، فرانسه و ایتالیا و همچنین بین این کشورها و رومانی و یونان به یک ترتیب زمین متفاوت نیاز داشت.

در کنفرانس صلح پاریس ، نخست وزیر انگلیس ، دیوید لوید جورج ، نخست وزیر فرانسه ژرژ کلمانسو و نخست وزیر ایتالیا ویتوریو امانوئل اورلاندو ، فعال بودند و مواد معاهده ورسای پیش نویس شد. اگرچه اختلاف بین این پیش نویس و تضمین های داده شده در جریان مذاکرات آتش بس مورد اعتراض هیئت آلمانی قرار گرفت ، اما پارلمان آلمان شرایط پیمان را در 9 ژوئیه 1919 تصویب کرد ، زیرا هیچ محاصره ای برای آلمان وجود نداشت و هیچ کار دیگری برای انجام آن وجود نداشت.

به طور کلی ، معاهده ورسای که از 10 ژانویه 1920 به اجرا درآمد ، آلمان را که توسط بیسمارک (بیسمارک) تأسیس شد ، تخریب کرد و نظم جدیدی از اروپا را پایه گذاری کرد. آلمان ، آلزاتین-لورن به فرانسه ، یوپن (Öpen) ، مالمدی (مالمدی) و بخشی از مونشائو (مونشو) به بلژیک ، ممل (امروزه كلیپدا) به لیتوانی تازه تاسیس ، سیلزیای فوقانی. این قسمت از انتهای جنوب و بیشتر غرب پروس به لهستان ، و بخشی از سیلزیای علیا به چکسلواکی. دانتزیگ (امروز گدانسک) در حال تبدیل شدن به یک شهر آزاد بود و زیر نظر اتحادیه ملل رها شد. منطقه Saar (Sar) به فرانسه واگذار می شود و سرنوشت واقعی منطقه با رای عمومی که پانزده سال بعد برگزار می شود ، تعیین می شود. آلمان استحکامات موجود در راین و هلگلند را تخریب می کند. علاوه بر این ، در سال 1920 ، یک Plebiscite در قسمت Schleswig در منطقه Schleswig Holstein ساخته می شود. هنگام اقامت در Schleswig مرکزی آلمان در نتیجه این جمع آوری اطلاعات شلسویگ شمالی (ژوتلند جنوبی) ، متشکل از شهرستانهای آپنراد (آابنرا) ، سوندبرگ (سوندربورگ) ، هادرسلبن (هادرسلف) و قسمتهای شمالی شهرستانهای تندرن (تندر) و فلنسبورگ ، در حال عبور به دانمارک بود. در 15 ژوئن 1920 ، آلمان رسماً اشلسویگ شمالی را به دانمارک تحویل داد.

حقوق آلمان در چین و جزایر آن در اقیانوس آرام به ژاپن منتقل شد. آلمان متعهد می شود که با اتریش متحد نشود. اتریش نیز استقلال چکسلواکی و لهستان را به رسمیت شناخت. بلژیک ، که بی طرفی او در طول جنگ نقض شده بود ، نیز از شرایط قانونی حذف شد و آلمان نیز این را قبول می کرد.

آلمان خدمات اجباری نظامی را لغو کرد و اختیار داشتن حداکثر 100 هزار نفر ارتش را داشت. همچنین ، آلمان قادر به ساخت زیردریایی و هواپیما نخواهد بود. وی همچنین کلیه کشتی های خود را به کشورهای آنتانت تحویل می داد. آلمان همچنین بیش از توان پرداخت خود در قبال جبران جنگ مسئول بود. آلمان تحت مسئولیت های اقتصادی و سیاسی سنگینی قرار داشت. بسیاری از آلمانی ها نیز در مرزهای ایالات تازه تأسیس باقی مانده اند. به عنوان پیامد طبیعی این وضعیت ، با اجرای پیمان صلح مسئله اقلیت به وجود آمد.

مواد پیمان ورسای

  • لورن آلزاتیک به فرانسه اعطا خواهد شد.
  • اتحاد سیاسی بین آلمان و اتریش برای همیشه ممنوع خواهد بود.
  • ارتش آلمان منسوخ شده و ساختار آن تغییر خواهد کرد.
  • آلمان از تمام سرزمین های دریایی چشم پوشی خواهد کرد.
  • آلمان بیشتر خاک خود را به چکسلواکی ، بلژیک و لهستان واگذار می کند.
  • آلمان با پرداخت غرامت جنگ موافقت خواهد کرد.
  • آلمان قادر به تولید وسایل نقلیه زیردریایی نخواهد بود. بعلاوه امکان تولید هواپیما را نخواهد داشت.
  • بی طرفی بلژیک برداشته خواهد شد. بعلاوه ، آلمان موظف به تشخیص بی طرفی بلژیک خواهد بود.
  • اتحادیه آلمان و اتریش وجود نخواهد داشت.
  • خدمت اجباری ارتش در آلمان لغو خواهد شد.
  • نیروی دریایی آلمان بین کشورهای آنتانت تقسیم خواهد شد.
  • منطقه سار به فرانسه واگذار خواهد شد.
  • دانتزیگ یک شهر آزاد خواهد بود. قیمومیت شهر دانتزیگ نیز متعلق به مجمع ملل خواهد بود.
  • آلمان در 50 کیلومتری شرق و غرب راین قادر به انجام هیچگونه فعالیت نظامی نخواهد بود.
  • آلمان ظرف 10 سال 7 میلیون تن معدن زغال سنگ در اختیار فرانسه قرار خواهد داد.

(ویکیپدیا)

اولین نفری باشید که نظر می دهید

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


*