کمیته اجرایی مرکزی اتحادیه کارگران حمل و نقل متحد (BTS) در شانزدهمین سالگرد فاجعه قطار پاموکووا که در آن 41 شهروند جان خود را از دست دادند و 89 شهروند مجروح شدند، بیانیه ای صادر کرد. در این بیانیه تاکید شده است که "نه قدرت سیاسی و نه مدیران TCDD درس لازم را نگرفته اند".
در این بیانیه، در 22 ژوئیه 2004، قطار Yakup Kadri Karaosmanoğlu که اکسپدیشن استانبول - آنکارا را انجام می داد، در اثر خروج از ریل در نزدیکی پاموکووا واژگون شد و 41 نفر از شهروندان ما جان خود را از دست دادند و 89 نفر از شهروندان ما مجروح شدند. با وجود همه هشدارهای ما در آن زمان، ماجراجویی قطار شتابی که در ادبیات راه آهن وجود نداشت، بزرگترین فاجعه قطاری است که کشورمان تجربه کرده است و ما به عنوان یک کشور شاهد بوده ایم که چگونه یک قطار نمایشی به فاجعه تبدیل شده است. دور شدن از عقل و علم
در فرآیند آزمایشی که پس از وقوع فاجعه آغاز شد، سعی شد مسئولیت حادثه بر عهده رانندگان گذاشته شود و با وجود اینکه در گزارشات کارشناسی به صراحت آمده بود که سفارش دهندگان قطار شتاب دار به میزان 4/8 مقصر بوده اند. در XNUMX، درخواست برای شروع تحقیقات علیه مدیر کل TCDD در آن زمان توسط وزیر حمل و نقل وقت رد شد.
فاجعه سریع قطار در پاموکووا اساساً نتیجه درک "من آن را انجام دادم" بوده است و به جای حل مشکلات واقعی حمل و نقل ریلی که تا قبل از آن مغفول مانده بود، بر خلاف عقل و علم چشم بر همه انتقادات بسته بود. در آن روز، پس از به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه (AKP).
در این حادثه که 41 شهروند جان خود را از دست دادند، هیچ یک از سیاستمداران یا بوروکرات ها مجازات نشدند زیرا سلیمان کارامان که در آن زمان مدیر کل TCDD بود و سایر بوروکرات های مربوطه اجازه تعقیب قضایی نداشتند.
در کنار قدرت سیاسی که از فاجعه پاموکووا درس عبرت نگرفت، وزارت حمل و نقل و بوروکرات‌های TCDD همچنان به گام‌های اشتباه خود ادامه دادند و راه را برای حوادثی که باعث تصادفات فراوان، کشته شدن ده‌ها شهروند و زخمی شدن صدها نفر شد، هموار کردند. آنها
دلیل اصلی تصادفات قطار در پاموکووا و پس از آن؛ سیاست‌ها و شیوه‌هایی وجود داشته است که ایمنی راه‌آهن را به خطر می‌اندازد، نه اینکه دلایل فنی یا دلایل دیگر باشد.
زیرا؛
- تصادفات پاموکووا، تاوشانجیل، کوتاهیا، چورلو، آنکارا YHT در 16 سال گذشته در دوران حکومت AKP بیش از مجموع حوادثی است که از زمان تأسیس راه آهن رخ داده است. TCDD که جایگاه بسیار مهمی در توسعه کشور ما دارد، باعث شده است که مردم به عنوان نهادی که قبل از انتخابات برای نمایش های سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد، حوادثی که در آنها وجود دارد، کادر غیرمجاز و سیاسی استفاده می شود، معرفی شود. موسسه ای که خدمات حمل و نقل ارائه می کند.
- راه‌آهن‌ها فقط متشکل از THY تلقی می‌شدند و هزاران کیلومتر خطوط متعارف به سرنوشت خودشان واگذار شدند.
- پس از اجرای عملیات تحت عنوان بازسازی راه آهن، زیرساخت و روبنای TCDD از یکدیگر جدا و یکپارچگی سازه از بین رفت.
- شایستگی به کلی رها شده، راه کسب عنوان عادلانه مسدود شده و تبدیل به نهادی شده است که در آن یکی با یک مرد قیام می کند.
- با شرایط کاری منعطف و نامنظم، کار پرسنلی که تحت عنوان کار می کنند افزایش یافته و مسئولیت پرسنل افزایش یافته است.
- توجه عموم به سرمایه گذاری های YHT معطوف شد و زمین های بسیار مهم و غیرمنقول موسسه یکی یکی فروخته شد و توسعه راه آهن در آینده محدود شد.
- بویژه سیاست تبعید تحت عنوان کادرسازی سیاسی و به اصطلاح چرخشی داخلی در دوره اخیر آرامش تجاری داخلی را به طرز چشمگیری مختل کرده است. این فشار غیرمرتبط با کار بر کارکنان، راه را برای بروز هرگونه منفی در هر زمان هموار کرد.
- در کنار بسیاری از کارهایی که قبلاً توسط TCDD انجام شده بود، بخش بزرگی از کارهای راهسازی و نوسازی توسط اشخاص ثالث آغاز شد و کنترل این کارها توسط پرسنلی انجام شد که با وظایفی دور از شایستگی به انجام وظیفه می‌رسیدند.
وی در حالی که با نگرانی نظاره می کند که مدیران TCDD درس لازم را نگرفته اند، تصریح می کند که هزینه استفاده از دانش و تجربه 164 ساله، فرهنگ راه آهن، اعمال خلاف عقل و علم و انتصابات جناحی باید به خوبی به اطلاع همگان برسد. بار دیگر بیان می کنیم که باید با تسلیم شدن، خدمتی ایمن، مدرن، اقتصادی و عمومی داد.
اولین نفری باشید که نظر می دهید