در هجدهمین روز اعتصاب کارگران در سیستم حومه ازمیر (İZBAN)، ارگون آتالای، رئیس TÜRK-İŞ از کارگران بازدید کرد.
ارگون آتالای با بیان اینکه از همان ابتدای اعتصاب آرزو داشت در ازمیر باشد، اما به دلیل مذاکرات حداقل دستمزد نتوانست این کار را انجام دهد، گفت: «اینجا محل کار ماست. اینجا خانه ماست، اینجا خانه شماست. اعتصاب آخرین سیستمی است که استفاده می شود و یک قانون است. این تنها راهی است که اتحادیه‌ها و کارگران می‌خواهند از آن استفاده کنند. شما در ابتدای اعتصاب از مردم خیلی دنبال کردید. من یک کارگر هستم. من رئیس کارگران هستم. من رئیس Demiryol-İş هستم. من رئیس جمهور ترک ایس هستم. ما یک خانواده یک میلیونی هستیم. وقتی جمع می کنیم چهار میلیون با خانواده و فرزندانمان هستیم. اکنون از نزدیک می دانم که 18 روز اینجا چه اتفاقی افتاده است. شما 18 روز اینجا هستید بدون هزینه، بیمه مالیات است. شما می دانید چه چیزی به ارمغان می آورد و چه چیزی را می برد. مردم ازمیر از این موضوع آشفته هستند، رنج می برند. من هم این را می دانم. شما هم می دانید. من می خواهم بگویم که این شغلی نیست که ما اینجا از آن لذت می بریم."
۴۱۷ لیر بهای طبل و کلارینت نیست
آتالای با بیان اینکه رئیس کارگر، فقیر و بازنشسته است، گفت: «اینجا دوستی داریم که 950 لیره حقوق می گیرد. میانگین دستمزد ما 2 هزار و 300 لیر است. این دوستان ما روزی 300 هزار مسافر جابه جا می کنند. همه آنها فارغ التحصیل دانشگاه هستند. اینجاست که ما با حداقل دستمزد از کجا آمده ایم. به نقطه 2 هزار و 20 لیر رسیدیم. حداقل دستمزد یک پروسه 98 روزه بود. چیزی را که به ما نگفتند رها نکردند. اتحادیه های کارگری سمینارها، میزگردها، اعتراضات، اعتصابات برگزار می کنند. در حین انجام این کارها، این کار را بدون شکستن چیزی انجام می دهد. وقتی این مثال را زدم گفتند این ملت در خیابان می آید. مشکلم را به چه کسی بگویم؟ من مشکلم را به افرادی که کشور را اداره می کنند می گویم. به مجمع می گویم. به وزارت می گویم. اگر نتوانم بیرون بروم به چه کسی بگویم؟ اگه نتونم بیرون بیام پیشت میام آیا این یک دستمزد فوق العاده با حداقل دستمزد نیست؟ 417 لیر هزینه درام و کلارینت نیست ولی با خوشحالی امضا می کنم. اجازه بدهید به شما بگویم چرا. طلب کارفرما در شب 850 لیر بود. اگر از مردم می پرسیدیم، می گفتند 80 درصد این هزینه را نمی توانید دریافت کنید. آیا کسی انتظاری از آن داشت؟ من رئیس جمهور کارگر، فقیر، بازنشسته هستم. به همین دلیل سعی می کنم اشتباه نکنم.»
"دفتر مرکزی چیزی را که شما نمی خواهید امضا نمی کند"
آتالای با بیان اینکه اولین بار در ترکیه در رابطه با روند تصمیم گیری در مورد روند اعتصاب در ازمیر وجود دارد، گفت: «شما در اینجا چیز متفاوتی را اجرا می کنید که در ترکیه موجود نیست. اتحادیه ها در مقرهای مرکزی قرارداد بستند. در اینجا شما با هم این کار را انجام می دهید. حسین از تو می پرسد. از ما می پرسد پس می رود. دفتر مرکزی چیزی را که شما نمی خواهید امضا نمی کند. حسین امضا نمی کند. من امضا نمی‌کنم.»
آتالای با بیان اینکه اختلاف XNUMX امتیازی در دستمزد درخواستی کارفرما و اتحادیه وجود دارد، گفت: اگر این موضوع هر چه زودتر به پایان برسد. از این بابت خوشحال خواهیم شد. شما خوشحال خواهید شد. مردم ازمیر خوشحال خواهند شد.
اگر مردم در طول روز در اینجا رنج می برند، من می دانم که شما در چه حالی هستید. چه کسانی رنج می برند؟ خانواده شما انجام می دهند. همسایه شما انجام می دهد. فرزند شما فرزند شما را جذب می کند. اما عقل سلیم بر اینها غلبه دارد. در یک نقطه خاص برآورده می شود. ما موضوع را حل خواهیم کرد من با شهردارمان صحبت کردم. گفته شهردار به من این بود: «26 درصد، شما برای حداقل دستمزد امضا کردید. من آن را به 26 درصد می رسانم. من هیچ وسیله ای برای دادن چیزی به او ندارم.» اگر در روزهای آینده به من نیاز داشته باشد، تا زمانی که موضوع حل شود، جایی می آیم و می روم. اما بین آنچه آنها می دهند و آنچه ما می خواهیم تقریباً نه امتیاز تفاوت وجود دارد. این خواسته بحق دوستان اینجاست. درخواست موجه شعبه ما باید رعایت کنم اما یک امتیاز دو امتیاز می شود. ما آن را به یک مکان خاص می آوردیم، اما چنین چیزی وجود ندارد. مردم ازمیر تاوان این کار را می پردازند. دوستان من اینجا پول می دهند"
معاون و حزب نمی توانند اتحادیه داشته باشند
آتالای در ادامه سخنان خود به انتقادات وارده در روند حداقل دستمزد و شکایت کیفری از وی اینگونه ادامه داد: فردی در روند حداقل دستمزد از ما شکایت کرد. چرا گفتم حداقل دستمزد را افزایش دهیم؟ من مردم را تحریک می کردم. این اتحادیه‌های کارگری هستند که این کار را انجام می‌دهند. الان اسمشون اتحادیه هست؟ مذاکرات مربوط به حداقل دستمزد به پایان رسیده است. این مرد بیانیه ای صادر می کند و از دولت تشکر می کند. می گوید از رئیس جمهور ما تشکر می کنم. ابتدا ما را تحقیر می کنند و می گویند این هزینه کم است. اگه ممکنه یه بار انجامش بدیم بزار ببینیم چی میشه. کاری که شما کردید، شهرداری صنفی نمی تواند صنفی شود. نمایندگان مجلس اتحادیه ندارند. حزب اتحادیه ندارد. اتحادیه کارگر می شود. اتحادیه عجیب و غریب شما خواهد بود. این را می‌توان اتحادیه نامید، نه دیگران. متأسفانه آنها همچنان در کشور ما وجود دارند. ببینیم تا کی می توانند ادامه دهند."
اولین نفری باشید که نظر می دهید