
Kapıköy امسال به پایان می رسد. وان در حال آماده شدن برای تبدیل شدن به یکی از شهرهای مهم واردات و صادرات است. مرکز لجستیک تاسیس شد. وان اکنون در نقطه حساسی از حمل و نقل بین دو کشور قرار دارد... با توجه به اینکه تجارت با حمل و نقل ریلی نیز انجام می شود، یک مشکل وجود دارد: سرعت حمل و نقل بین قارص و آنکارا 5 ساعت و زمان حمل بار بین وان است. و تاتون 5 ساعت است. اگرچه سرمایهگذاریهای بزرگی در 2 کشتی جدید انجام میشود، راهآهن شمالی وانگول وان بهترین گزینه در درازمدت است.
در این روزهایی که شمارش معکوس در ینی کاپی کوی در حال برگزاری است، روابط ترکیه و ایران و ایجاد مرکز لجستیکی مطرح است، یکی از موضوعاتی که سال هاست بار دیگر در دستور کار قرار گرفته است. وان که یک شهر واردات و صادرات است از نظر حمل و نقل یک گام دیگر برای غلبه بر آن دارد: حمل واگن های قطاری است که با کشتی بین وان و تاتوان به دور دریاچه با خط راه آهن شمالی ونگول حمل می شوند. با توجه به اینکه آینده تجاری وان با واردات و صادرات شکل خواهد گرفت، پیشنهاد بازرگانانی که کالاهای خود را با کشتی بین وان و تاتوان در مدت 5 ساعت اما با افزایش هزینه های مالی حمل می کنند، شروع پروژه راه آهن در اطراف دریاچه وان است. . فریدون ایراک رئیس اتاق بازرگانی و صنایع وان و بورس کالای وان یکی از افرادی است که این موضوع را بهتر می داند. عراق تاکید می کند و می افزاید که باید اشتباهی که سال ها در این زمینه مطرح شده است، جبران شود. با در نظر گرفتن معایبی مانند مصرف بیش از حد سوخت، هزینه های نگهداری و تعمیر و اتلاف زمان، پروژه ای که اتصال ریلی به کشتی را از طریق زمینی متصل می کند، باید آغاز شود. او به عنوان صحبت کرد
در وان که اخیراً به همکاری تجاری مهمی با ایران در زمینه گردشگری دست یافته است، در کنار موضوعات مهمی مانند کاپیکوی و مرکز منطق، حمل و نقل ریلی نیز حائز اهمیت است. انتظار می رود روند جدیدی با تکمیل کاپی کوی در وان آغاز شود، جایی که همکاری ها و سرمایه گذاری های دو کشور مکررا مورد بحث قرار می گیرد. در این مرحله، هم بازرگانانی که بین دو کشور تجارت می کنند و هم آنهایی که بار را از وان به غرب می برند، انتظاری دارند که زیاد به آن اشاره نشده است: راه آهن. در مورد واگن باری که در سالهای اخیر سرمایهگذاریهای قابل توجهی در آن انجام شده است، غیر از دو کشتی موجود، انتظار خط آهن شمال دریاچه وان نیز اغلب بیان میشود. زیربنای این وضعیت «تراژیکیک» است، همانطور که فریدون ایرک، که اقتصاد وان را به خوبی می شناسد، تفسیر می کند.
حمل و نقل "دقیقا معکوس" انجام شده است
اگرچه حمل و نقل بار را می توان با دو کشتی جدید در دریاچه وان انجام داد، اما تقاضا برای راه آهن هم اتلاف وقت و هم پول است. سرنوشت این رویداد به شرح زیر است؛ تاجری که می خواهد کالایی را از آنکارا به وان بیاورد، اجناس خود را روی واگن های قطار در آنکارا می گذارد. بازرگانی که برای هر تن واگن از آنکارا به تاتونان 107 لیر می پردازد، پس از رسیدن به تاتون 2 گزینه دارد. یا واگن ها را روی کشتی می گذارد و عبور می کند یا محموله را از واگن ها خارج می کند و از جاده عبور می کند. بازرگانی که از واگن هایش با کشتی عبور می کند هر تن 31 لیر می پردازد و وقتی بار خود را روی کامیون می گذارد بین 18 تا 20 لیر به ازای هر تن می پردازد تا به وان برسد. حمل و نقل از طریق دریا در اینجا گران تر است. در شرایط عادی، بزرگراه باید گران باشد و مسیر دریا باید ارزان باشد. اما اگر از قایق عبور نمی کند، هم وقت و هم پول تلف می شود.
31 لیره واگنا، 10 لیره برای کامیون
گزینه دیگر، کار حمل بار با کامیون، یک تجارت پرهزینه است. فرآیند مربوطه به این صورت عمل می کند: پس از اینکه تاجر کالاهای خود را از واگن تخلیه می کند، آنها را روی کامیون بار می کند. واگن ها می توانند با کشتی و همچنین با کشتی در کامیون ها حرکت کنند. با این حال، این بار اتفاقی می افتد. کشتی فقط برای کامیون 100 لیر از کامیون می گیرد و هر تن 10 لیر. به عبارت دیگر، در حالی که کشتی از هر تن 25 لیر 31.50 لیر برای یک واگن با بار 787 تنی دریافت می کند، همین مقدار محموله از تاتون به وان با کامیون بین 450 تا 500 لیر حمل می شود. اگر راننده این کامیون بعد از برداشتن بار بخواهد با کشتی به وان برود 350 لیر از او دریافت می شود. مشتری کشتی 787 لیر از راه آهن یعنی واگن و 350 لیر از کامیون دریافت می کند.
"آیا راه آهن می تواند گران تر از بزرگراه باشد؟"
فریدون ایرک، تاجر و رئیس شرکت وان TSO و Van TB minus در گفتگو با روزنامه ما در مورد این حادثه تلخ گفت: آیا مسیری وجود دارد که هزینه حمل و نقل ریلی از حمل و نقل جاده ای بیشتر باشد؟ بله، این کار را می کند. آن مسیر بین تاتون و وان است. هزینه دریافتی کشتیها که هدفشان ایجاد ارتباط راهآهن بین تاتون و وان در حین حمل واگن است، تقریباً دو برابر قیمت کامیونهای حامل همین مقدار بار است.
عراق: دستمزد خیلی بالاست
عراق که هزینه های حمل و نقل را به صورت ارقامی بیان می کند، می گوید: «اگر تاجری بخواهد کالاهای خود را از آنکارا به وان با راه آهن حمل کند، هزینه جداگانه ای برای کشتی دریافت می شود که واگن را از تاتونان به وان حمل می کند پس از هزینه حمل بین بین. آنکارا تاتون از او دریافت می شود. این هزینه بسیار بالاست. کشتی برای این حمل و نقل به ازای هر تن 31.50 لیر هزینه می گیرد. برای همین مسیر حمل و نقل جاده ای بین 18-20 لیر در هر تن انجام می شود. عجیب تر این است که اگر یک کامیون خالی بخواهد با کشتی از تاتونان به وان بیاید، 100 لیر می گیرند. در صورت بارگیری کامیون به ازای هر تن 10 لیر پرداخت می شود. گفت.
"ماموریت اصلی مدیریت کشتی…"
عراق در توضیح این وضعیت با مثالی گفت: اگر تاجری بخواهد 25 تن کالا را از آنکارا به وان با راه آهن حمل کند تا هزینه آن پایین بماند، دو تعرفه برای او اعمال می شود. اولی کرایه بین آنکارا و تاتون و دومی کرایه کشتی بین تاتون و وان است. عجیب و غریب از اینجا شروع می شود. برای یک واگن با بار 25 تن، کشتی 31.50 لیر از 787 لیر در هر تن دریافت می کند، در حالی که همین مقدار محموله بین 450-500 لیر از تاتون به وان با کامیون حمل می شود. اگر راننده این کامیون بعد از برداشتن بار بخواهد با کشتی به وان برود 350 لیر از او دریافت می شود. اپراتور کشتی در هنگام حمل واگن که وظیفه اصلی آن است، 787 لیر و 350 لیر از کامیون دریافت می کند.
عراق: راهآهنها باید از طریق زمینی به هم متصل شوند
عراق که می گوید با توجه به این وضعیت باید اتصال ریلی از طریق زمینی وصل شود، گفت: کشتی هایی که مصرف سوخت بالا و نگهداری بسیار پرهزینه دارند، تعرفه بالایی دارند. بنابراین، ترجیح داده نمی شود مگر در موارد ضروری. سال ها بیان کرده ایم که اتصال ریلی باید زمینی باشد. در این حالت هیچ فایده ای برای او و کشور ندارد. تا زمانی که اتصال ریلی زمینی نباشد به نفع اقتصاد استان نخواهد بود. باید تا الان انجام می شد. اگر این کار انجام می شد، کمک قابل توجهی به اقتصاد و همچنین هزینه های چند برابری خود می کرد. هر جا که زیان برگشت داده شود، سود است. با توجه به معایبی مانند مصرف بیش از حد سوخت، هزینه های نگهداری و تعمیرات، اتلاف زمان، پروژه ای که باعث اتصال زمینی کشتی به خط ریلی می شود باید آغاز شود. او به عنوان صحبت کرد
"ما تا 5 ساعت دیگر از وان به تاتونان می رویم"
عراق در پایان با اشاره به اهداف راه آهن 2023 گفت: قطار سریع السیر سال آینده در سیواس و 7 سال بعد در قارص به بهره برداری می رسد. مردم سیواس 2 ساعت دیگر به آنکارا می روند و از قارص 5 ساعت دیگر. 5 ساعت دیگه از وان به تاتون میرسیم. به همین دلیل است که راه آهن باید از طریق زمین به هم متصل شود. این امر اهمیت راه آهن شمالی وانگول را آشکار می کند. اگر این کار انجام شود، ارتباط با ایران با سرعت بیشتری برقرار می شود. مطالعات جدی در رابطه با راه آهن در ایران وجود دارد. از آنجایی که ما نزدیک ترین استان به ایران هستیم، این مطالعه باید هر چه زودتر انجام شود.
این هزینه ها بیشتر بر چه کسانی تأثیر می گذارد؟
این تعرفه های قیمتی در حمل و نقل زمینی با راه آهن بیشترین تأثیر را بر صادرکنندگان دارد. تجار صادراتی از آنکارا به ایران کسانی هستند که بیشترین مشکل را در این زمینه دارند. بازرگانانی که مواد را از آنکارا بر روی واگن بارگیری می کنند، به دلیل گرانی قایق های کشتی در تاتون، مواد را از تاتوان در کامیون بارگیری می کنند. پس از عبور بزرگراه یا کامیون با کشتی، صاحب کالا پس از بارگیری در واگن های وان، کالا را به ایران ارسال می کند. این امر هم باعث اتلاف وقت می شود و هم صادرکننده این مسیر را زیاد ترجیح نمی دهد. به همین دلیل است که خط راه آهن شمالی ونگول ضروری است.
هزینه های عملیات کشتی نیز بالاست!
اورهان بیردل معاون معاون وزیر حمل و نقل، دریانوردی و ارتباطات در سومین همایش ایران و ترکیه که اخیراً در وان برگزار شد، درباره حمل و نقل و حمل بار دریاچه وان گفت: دریاچه وان برای دو کشور اهمیت زیادی دارد. . بیردل گفت: گذر دریاچه وان برای تجارت دو کشور مهم است. با توجه به مشکلات پیش آمده در کشتی های دریاچه وان، هزینه های بالای بهره برداری کشتی، وضعیت جغرافیایی و فیزیکی خط الازیغ - تاتوان و مشکلات مربوط به بهره برداری از این خط، حمل و نقل به ایران و سایر کشورها در سطح مطلوب امکان پذیر نیست. و کیفیت این وضعیت به دلیل افزایش بارهای معلق بر عملیات قطار ما تأثیر منفی میگذارد و باعث میشود که خواستههای مشتریان به اندازه کافی برآورده نشود.» او گفت.
آنچه شما گفتید درست است. در حال حاضر، با توجه به تصاویر زمین گوگل در سال 2013، یک تقاطع ساخته شده در Erçek وجود دارد. اگر این تقاطع را ابتدا به ارسیش تقسیم کنید و سپس در مسیر موش و آغری هوراسان به آن بپیوندید، هم دریای سیاه و هم دریای مدیترانه را از وان و ایران به هم وصل خواهید کرد. در این بین، هر چقدر هم که مخالف باشند، ارتباط دریای سیاه قطعا از طریق ارزروم-بایبورت گوموشانه-اف و تورول-تیربولو خواهد بود. زیرا راه ذهن یکی است.