آیا سگ ها اجازه ندارند در وسایل نقلیه عمومی بنشینند؟

آیا نشستن سگ ها در وسایل حمل و نقل عمومی ممنوع است: در استانبول سوار شدن به اتوبوس های شهری با سگ لپ تاپ امکان پذیر است، گربه ها و پرندگان نیز در قفس حمل می شوند، حتی اگر در قفس باشند، ممنوع است. سوار شدن با مار خوب، اگر بخواهید با یک تریر کوچک، پاگ یا سگ پشمالو سوار اتوبوس شوید، آن ها سوار اتوبوس می شوند؟ خیر

دیروز مجله HT خبر "اجازه دهید حیوانات در اتوبوس ها جایی داشته باشند" را منتشر کرد. در واقع این حق وجود دارد، اما هیچکس آن را اجرا نمی کند. علاوه بر این، در مترو رایگان است. البته شرایط و ممنوعیت خاصی دارد. این ممنوعیت ها در سراسر جهان وجود دارد. مثلاً در لندن سوار شدن به مترو با گاو ممنوع است. نشستن سگ ها روی صندلی ها نیز. اما با این تجربه که حتی گریت دین‌ها به بزرگی خر روی صندلی‌های قطار می‌نشینند…

دقیقاً در اعلامیه حقوق مسافر IETT نوشته شده است: «هیچ حیوانی در ایستگاه ها و وسایل نقلیه مجاز نیست، به جز موارد زیر. اینها عبارتند از: سگ های زینتی، به شرطی که قلاده داشته باشند و روی دامان حمل شوند. حیوانات قفس کوچک (به استثنای حیوانات درنده، سمی و غیره که در صورت رهاسازی می توانند به مسافران آسیب برسانند)».

کاملا واضح است، اما اجازه دهید به هر حال توضیح دهم. در استانبول سوار شدن به اتوبوس های شهری با سگ لپ تاپ امکان پذیر است، گربه ها و پرندگان را می توان در قفس حمل کرد، حتی اگر در قفس باشد، امکان سوار شدن با مار وجود ندارد. خوب، اگر بخواهید با یک تریر کوچک، پاگ یا سگ پشمالو سوار اتوبوس شوید، آن ها سوار اتوبوس می شوند؟ خیر

به همین دلیل، HayKonfed، کنفدراسیون حقوق حیوانات، از رانندگان IETT می‌خواهد که در کمپین Change.org از حقوق مسافران مطلع شوند. زیرا حتی اگر قوانین را رعایت کنند، حیوانات خانگی را سوار اتوبوس نمی کنند. این تمام نشده! این کمپین در مورد اتوبوس است، اما می توان با حیوانات سوار متروی استانبول شد. سگ های راهنما که افراد کم بینا را همراهی می کنند نیز مجاز به حیوانات حجیم هستند. بقیه همان قوانین در IETT است.

من فکر می کنم اعلامیه اتوبوس ما در استانداردهای متمدن جهانی است. در همه شهرهای بزرگ، از پاریس تا برلین، از بارسلونا تا لندن، می توان با سگی در بغل و گربه ای در قفس سوار اتوبوس شد. اما واقعا سوار می شود.

توجه به پت

استاندارد مترو ما کمی عقب است. همچنین کمپینی برای گسترش معیارهای سیستم ریلی مورد نیاز است. چون مثلا در لندن سگ ها در هر اندازه ای به شرط بند دار بودن اجازه ورود به مترو را دارند. ولى بر طبق ضوابط، بريدن پاى حيوان هر چند بزرگ باشد، بر پله برقى واجب است; تا پنجه هایشان آسیب نبیند. سگ راهنما با آسانسور گرفته می شود، در صورت نبود آسانسور، مهماندار آن را حمل می کند. به علاوه باید طوری روی زمین بنشینند که جلوی عبور قطار را نگیرد، اما به صورت ترد روی صندلی ها می نشینند. حتی مسافر ایستاده هم مخالفتی ندارد. در واقع می گویند سگ های مجانی حق مسافر بلیت دار را غصب می کنند، اما اگر احترام و عشق به وجود حیوان باشد، صدایی از کسی در نمی آید. در واقع، هنگامی که عکس گریت دین روی مبل نشسته در شبکه های اجتماعی افتاد، مردم به شوخی گفتند: "ما دوست داریم مالک قانون پله برقی را اعمال کند". همانطور که می دانید وزن این حیوان به طور متوسط ​​50 کیلوگرم است.

کسانی هم هستند که به سگ ها بلیط می فروشند. حدس می زنم به این دلیل که مردان بیشتری به جای آنها قرار گرفتند. در کپنهاگ با بلیط کودک سوار مترو می شوند و روی زمین می نشینند. راه‌آهن آلمان نیز حیوانات را به‌عنوان مسافران بلیط حساب می‌کند. در هلسینکی رایگان است. سگ ها همه جا در پاریس هستند. در اتوبوس، قطار، تراموا. در واقع، سگ های بزرگ به طور رسمی مجاز نیستند، اما مجاز هستند. در خطوط قطار سریع السیر (RER) که شهر را به حومه شهر متصل می کند، می توانند با نصف بلیط به طور قانونی سفر کنند. بلیط برای بیش از 2 سگ در راه آهن بریتانیا صادر می شود.

در مسکو، وضعیت نسبتاً سرگرم کننده است.

سگ های ولگرد خود به خود وارد مترو می شوند و روی صندلی ها نصب می شوند. هیچ دخالتی وجود ندارد. مثل سگ های خیابانی استانبول که منتظر چراغ سبز برای عبور از گذرگاه عابر پیاده هستند. بیایید قاره ها را تغییر دهیم. در استرالیا برای سگ های بزرگ در اتوبوس و مترو نیاز به پوزه وجود دارد. نشستن روی صندلی ها ممنوع است. همچنین به دلیل شلوغی شهر ملبورن، مسافرت با سگ از ساعت 07.00:09.00 الی 16.00:18.00 تا XNUMX:XNUMX الی XNUMX:XNUMX ممنوع است.

در ایالات متحده، قوانین از ایالت به ایالت دیگر متفاوت است. سگ های کوچک در بیشتر اتوبوس ها و قطارها مجاز هستند. در سانفرانسیسکو و بوستون، تمام جاده ها برای سگ های بزرگ نیز رایگان است. سیاتل می گوید: «یک سگ بزرگ در قطار و اتوبوس کافی است.

البته در تمامی نمونه هایی که برشمردم این شرط نیز وجود دارد که سگ بدخلق رفتار نکند و محیط را به هم نزند. اما حیواناتی که در بین انسان ها پذیرفته شده اند، به دلیل عادت به محیط های اجتماعی، هیچ گونه اختلالی ایجاد نمی کنند.

شاید لازم باشد اطمینان حاصل کنیم که سگ ها قبل از اتوبوس و مترو در اماکن عمومی پذیرفته می شوند. البته، نژادهای خطرناکی از سگ وجود دارد، از Dogo Argentino گرفته تا Staffordshire Terrier، اما باید درک کنیم که خطر واقعی در صاحبان آنها نهفته است که "ظرفیت انسانی" را ندارند و آنها را به سگ های جنگنده تبدیل می کنند. همچنین لازم است بدانید که سگ هایی با صورت بولداگ، پیتبول نیستند. می گویم چون خیلی ها هستند که فکر می کنند فرشته ی ما جورجت که یک بولداگ فرانسوی است یک پیتبول است. به خصوص زمانی که خبر وحشت پیتبول در رسانه ها پخش شد.