ایستگاه راه آهن حجاز بیروت: همایش و نمایشگاه تاریخچه راه آهن در لبنان برگزار شد. در رویدادی که وضعیت فعلی ایستگاه ها مورد بحث قرار گرفت، نمایشگاهی به نام ایستگاه بیروت راه آهن حجاز توجه زیادی را به خود جلب کرد.
شبکه ریلی و قطارهای تاریخی لبنان؛ با برگزاری رویدادی در بیروت یونس امره انستیتوسو بر سر زبان ها افتاد. از ایستگاه‌های قطار گرفته تا واگن‌ها، از ریل گرفته تا نقشه‌های مسیر، تاریخچه از دوره عثمانی در طیف وسیعی آشکار شد.
در محدوده پروژه، ابتدا؛ کنفرانسی با عنوان «ساخت راه آهن در لبنان و سیر تاریخی آن» برگزار شد. انجام تحقیق در مورد تاریخ عثمانی در لبنان، دکتر. کاساب تصورات نادرستی در مورد تاریخ راه آهن کشور کشف کرده است.
در مرحله دوم این رویداد، نمایشگاه «ایستگاه بیروت راه آهن حجاز» افتتاح شد. در این نمایشگاه عکس هایی که سفیر بیروت چاغاتای ارجیس گرفته و به صورت گرافیکی طراحی شده بود به سلیقه شرکت کنندگان ارائه شد. سفیر ارسیس در سخنرانی خود از عبارات زیر استفاده کرد و بر اهمیت حفظ آثار باستانی عثمانی در لبنان تأکید کرد:
«حفظ این میراث بسیار مهم است. حفظ میراث عثمانی در لبنان بسیار مهم است. متأسفانه این ایستگاه ها، ایستگاه های قطار قدیمی، همگی وضعیت بدی دارند. ما در حال انجام ابتکارات لازم با دولت لبنان برای بهبود آنها هستیم. اینها نه تنها مال ما، بلکه به ویژه میراث فرهنگی لبنان هستند. این میراث نیاز به حفاظت دارد. می تواند در آینده سهم بسزایی در گردشگری لبنان داشته باشد.
ایستگاه ها و قطارها متروکه هستند
در لبنان که بیش از 400 سال تحت سلطه عثمانیان است، آثار و آثار تاریخی در خطر انقراض قرار دارند. شبکه راه‌آهن لبنان و قطارها که بخشی از راه‌آهن حجاز هستند، به حال خود رها شده‌اند. Cengiz Eroğlu، مدیر Enstitüsü Yunus Emre Enstitüsü بیروت، سخنان زیر را در این زمینه بیان کرد:
«متاسفانه وضعیت بسیار بد است. همانطور که از عکس ها مشخص است، حتی برای توصیف آن در شرایط سختی قرار دارد. به کلی نادیده گرفته شده است. به ویژه، سهم خود را از ویرانی ناشی از جنگ داخلی داشت. باید در اسرع وقت با آنها برخورد شود وگرنه این ایستگاه ها از بین خواهند رفت.»
این نمایشگاه که تاریخچه راه آهن در لبنان را نشان می دهد و دوره عثمانی را روشن می کند، تا پایان هفته در بیروت Yunus Emre Enstitüsü دایر خواهد بود.
مرتفع ترین ایستگاه قطار
این ساختمان که با ظاهر ویران شده خود در میان درختان خودنمایی می کند، قبلاً ایستگاه قطار بوده است. این مکان به نام ایستگاه قطار Shuyit – Aaraya; این یکی از ایستگاه هایی بود که توسط دولت عثمانی در راه آهن دمشق-بیروت ساخته شد. زمانی که ساخته شد، ریل هایی که قطارهای بخار روی آن می گذشتند، اکنون ناپدید شده اند و نیمی از ساختمان مسافربری تخریب شده است.
ایستگاه قطار شویت-عرایا، در بیست کیلومتری خارج از بیروت، در هجدهصد و نود مورد بهره برداری قرار گرفت و تا سال نوزده و هفتاد و پنج، زمانی که جنگ داخلی لبنان آغاز شد، به عنوان یک ایستگاه مهم در راه آهن بیروت-دمشق عمل کرد. این ایستگاه که توسط امپراتوری عثمانی ساخته شده و در کوه لبنان واقع شده است، بلندترین ایستگاه قطار در جهان در طول دوره خود بوده است. اکنون ویران شده و به سرنوشت خود رها شده است.
این ایستگاه که در دامنه کوه لبنان واقع شده است، با موقعیت استراتژیک خود در سال های ساخته شده از اهمیت زیادی برخوردار بود. قطارهایی که از شهر ساحلی بیروت حرکت می کردند از این کوه عبور کردند و مسافران و کالاها را به دمشق رساندند.
اما لبنان که زمانی جزو کشورهای برتر جهان در شبکه راه آهن بود، پس از جنگ داخلی مجبور به توقف شبکه قطار شد. مانند تمام شبکه‌های راه‌آهن دیگر در لبنان، ایستگاه قطار شویت-عرایا به سرنوشت خود رها شد.
واگن ها ویران شدند، ساختمان ها غارت شدند
پس از پایان جنگ داخلی، تلاش‌هایی در کشور برای فعال‌سازی مجدد راه‌آهن انجام شد، اما به دلیل اختلاف نظر سیاسی، نتیجه مثبتی حاصل نشد. مسیرها گم شدند، واگن ها پوسیده شدند، ساختمان ها غارت شدند.
الیاس مالوف فعال در خصوص شبکه های ریلی کشور گفت: لبنان در شبکه ریلی نسبت به سایر کشورهای جهان کشوری پیشرو بود. به عنوان مثال، زمانی که ایستگاه راه آهنی که ما در آن قرار داریم افتتاح شد، به مدت 20 سال بیشترین شیب را در جهان داشت. زمانی که راه آهن بیروت – دمشق برای اولین بار ساخته شد، شبکه آن دارای ویژگی های منحصر به فردی در جهان بود. در واقع این ویژگی ها در راه آهن حجاز که بعدها ساخته شد اعمال شد. علاوه بر این، قطارها و واگن ها نیز به طور ویژه تولید می شدند. ویژگی‌هایی داشت که از نظر سطح توسعه آن را نمی‌توان در جای دیگری دید.»
راه‌آهن و تأسیسات حمل‌ونقلی که توسط دولت عثمانی ساخته شد، حمل‌ونقل را هم در لبنان و هم در منطقه تسهیل کرد و تجارت را احیا کرد. الیاس مالوف آنچه را که راه آهن در آن زمان به لبنان آورد، بیان کرد:
«می‌توانم بگویم که عثمانی‌ها توانستند داستان موفقیت آمیزی بنویسند، به‌ویژه از سال 1860 تا جنگ جهانی اول. در این مدت، ما شروع به دیدن خطوط هوایی، بزرگراه ها، راه آهن و تراموا در لبنان کردیم. گشایش عثمانی با همکاری شرکت های داخلی و بین المللی در این امر مؤثر بود. ایجاد ایده‌های جدید به جای اتکا به پول استانبول، کار را آسان‌تر کرد.»
این آخرین وضعیت ایستگاه‌هایی است که در ابتدای ساخت آنها به عنوان یک حرکت مدرن‌سازی بزرگ در کشور تلقی می‌شد. در حال حاضر حتی یک قطار در لبنان تردد نمی کند. ایستگاه شویت آرایا نیز منتظر حمایت است تا روزهای گذشته خود را بازیابد.
اولین نفری باشید که نظر می دهید