هدف او در اسکی المپیک شد او با کورنیس یاد گرفت: اومر آیچیچک که زندگی اش به لطف تأسیسات اسکی در روستاهایش در وان ایجاد شد تغییر کرد، به لطف استعداد خود به تیم ملی رسید و در بسیاری از مسابقات که در آن شرکت کرد به موفقیت دست یافت.
این مرکز اسکی که 8 سال پیش در محله آبالی در منطقه گواش تأسیس شد، به گردشگری زمستانی و همچنین آموزش ورزشکاران زیادی در این منطقه کمک کرده است.
کودکانی که اوقات فراغت خود را در روستا در پیست اسکی سپری می کردند، فرصت خرید وسایل اسکی را نداشتند و به همین دلیل سعی کردند با قرنیزهایی که از خانه تهیه می کردند این ورزش مفرح را انجام دهند.
عزم اومر آیچیچک که تمرین ورزشکاران در مرکز اسکی را با قرنیز روی پای خود تماشا می کند و سعی می کند به هر کاری که می کنند برسد، توجه هالیل کورکماز مربی ملی اسکی را به خود جلب کرد.
کورکماز آیچیچک را که متوجه شد با استعداد است را به تیم برد و به او یاد داد که چگونه به صورت حرفه ای اسکیت بازی کند.
کورکماز به خبرنگار AA گفت که اومر هر روز به محل تمرین می آمد و درخواست تجهیزات اسکی می کرد، اما آنها مجبور شدند این درخواست را رد کنند زیرا او در تیم حضور نداشت.
آفتابگردان با قرنیز روی پاهایش ما را تعقیب می کرد. متوجه شدم که او سرسختانه به سر خوردن ادامه می دهد. او را با خود بردیم و یک جفت تیم اسکی به او دادیم و گفت: عمر در سال 2013 برای تیم ملی انتخاب شد. امروز او نماینده کشور ما با موفقیت بزرگ است. ما در حال حاضر فرزندان زیادی مانند اومر در تیم داریم. 55 ورزشکار ما اینجا تمرین می کنند.
- قهرمان ترکیه شد
اومر آیچیچک در سال 2013 در مسابقات اسکی دویدن قهرمان ترکیه شد.
اومر با بیان اینکه زندگی او به لطف اسکی که از 8 سال پیش در وان شروع کرد تغییر کرد، گفت:
«وقتی کوچک بودم قرنیزهای خانه را می شکستم و بی خبر از پدر و مادرم به مرکز می آوردم. معلمم مرا دید. سپس در تمرین شرکت کردم و اولین کیت اسکی ام را گرفتم. سپس در شرایط سخت نمرات خوبی کسب کردم. چندین بار قهرمان ترکیه، مقام پنجم بالکان و سال گذشته در مسابقات جهانی شرکت کردم. من اینجا 29 هستم. اکنون برای المپیک 2018 آماده می شوم. من در حال حاضر کاندید هستم. به زودی مسابقاتی در کشورهای مختلف خواهیم داشت. سعی می کنم از آنجا مدرک بگیرم.»
این ورزشکار ملی با بیان اینکه زمانی که با اولین تیم اسکی خود قصد اسکی را داشت در توده برف افتاد، گفت: امیدوارم در رشته اسکی که با قرنیز شروع کردم به المپیک بروم. قرنیز خانه مشکلاتی داشت. گاهی از ترس نمی توانستم به خانه بروم اما وقتی موفقیت در مسابقات به دست آمد خانواده ام شروع به حمایت از من کردند. شروع کردند به گفتن، "می توانی قرنیزها را بشکنی، فدای تو". خیلی از بچه های روستا مثل من با قرنیزهایشان به سر خوردن ادامه می دهند.»
پدر کیاستتین آیچیچک نیز اظهار داشت که به موفقیت پسرش افتخار می کند و گفت: «ما می خواهیم اومر به جای بهتری بیاید. برای جامعه و کشورمان آرزوی موفقیت او را دارم. به عنوان یک پدر، من واقعاً می خواهم موفقیت اومر ادامه یابد. من به پسرم افتخار می کنم.»