Karşıyaka برای پروژه تراموا کف دستم را لمس نکن

Karşıyaka برای پروژه تراموا کف دستم را لمس نکن: برای پروژه تراموا متروپولیتن Karşıyakaشهروندان معترض به تصمیم به ریشه کن کردن درختان نخل در ترکیه از رئیس جمهور کوجا اوغلو پرسیدند که از 1300 درخت چه تعداد می توانند زنده بمانند؟

با توجه به پروژه تراموا شهرداری کلانشهر ازمیر Karşıyakaاعتراض شهروندان به تصمیم حذف درختان در . با بیان اینکه آنها سخنان عزیز کوجا اوغلو، شهردار شهرداری کلان شهر ازمیر "ما درختان را قطع نمی کنیم، آنها را حذف می کنیم" صادقانه ندانستند. Karşıyakaمردم در ساحل ملاقات کردند. Karşıyaka شهروندان از ساعت 20.00 شب گذشته در حالی که دست به دست هم داده بودند و در مقابل نخل ها زنجیره ای تشکیل داده بودند مقابل کاخ عروسی تجمع کردند. از درختان خرما Karşıyakaشهروندان با بیان اینکه نماد شهر است، گفتند: ما مخالف تراموا نیستیم، بلکه مخالف قطع درختان به خاطر تراموا هستیم. اگر می توانند مسیر را در Alsancak و Güzelyalı تغییر دهند Karşıyakaآنها همچنین می توانند آن را تغییر دهند.» شهروندان ساعت 20.00 هر شب گرد هم می آمدند و می گفتند اجازه نمی دهند درختان از ساحل برداشته شود. علاوه بر این، روز یکشنبه، ساعت 16.00:XNUMX، آنها در امتداد ساحل یک حلقه تشکیل می دهند.

KOCAOĞLU مخلص نیست
پولات اوکتای با بیان اینکه در سال 1992 از سوی یوکسل چاکمور شهردار سابق شهرداری ازمیر برای جلوگیری از قطع درختان نخل در حین ساخت جاده ساحلی مقاومتی را آغاز کردند، گفت: «ما هستیم. Karşıyakaما نمی خواهیم درختان نخل ما که نمادی هستند از بین بروند. ما مخالف تراموا نیستیم. ما اینجا هستیم تا از این درختان خرما محافظت کنیم. بگذار کلان شهر به درخت ما، سبزه ما دست نزند. هر چند آقایانی که گفتیم دست به آن نزنند، اما می خواهند در یامانلار یک مرکز زباله بسازند که این موضوع دیگری است. این درختان خرما قدمتی 50 ساله دارند. آنها باید با ریشه گرفته شوند تا حذف شوند. برای اینکه این امر ریشه دوانده باشد، باید سطح وسیعی از آسفالت را حفر کنند. اگر آنها به طور کامل ریشه نگیرند، این درختان زندگی نمی کنند و نمی میرند." مصطفی هپکیز با بیان اینکه مخالف طرح تراموا برای عبور از جاده ساحلی که برای عموم آزاد است و نخل وجود دارد، هستند، گفت: شهرداری برای حذف این درختان با چه کسانی مشورت کرده است؟ دوران کودکی و جوانی ما از زیر این درختان گذشت. مردم خاطره دارند. در زیر این درختان به من خوش گذشت. بچه ها و نوه های ما زنده باشند. من هرگز در هیچ کجای دنیا جغرافیای دیگری را ندیده ام که با رنگ سبز دشمن باشد. اولین چیزی که به ذهن می رسد ریشه کن کردن درخت است. برداشتن درخت قبلاً الگویی شده است برای گفتن "من درخت را نمی برم". وقتی به گذشته نگاه می کنیم، هر جا درختان را به جای دیگری منتقل کردند، آن درختان خشک، پوسیده و ناپدید شدند. آنها تضمین خواهند کرد که چه تعداد از 1300 درخت را می توانند حفظ کنند. من معتقد نیستم که کوجا اوغلو صادق باشد." شهروندی به نام فکر مورات شار گفت: ما می خواهیم این درختان در ساحل ما بمانند نه در مراکز فرهنگی بزرگ.

 

اولین نفری باشید که نظر می دهید

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


*