تخفیف سوخت در حمل‌ونقل منعکس نشد: شهرداری‌ها که با افزایش قیمت جهانی نفت به 115 دلار در ژوئن سال گذشته، قیمت‌های حمل‌ونقل شهری را افزایش دادند، با کاهش قیمت‌های نفت در این دوره زمانی واکنش مشابهی نشان ندادند.
قیمت سوخت در سراسر جهان نزدیک به 40 درصد کاهش یافته است. در ترکیه به دلیل مالیات های بالای اعمال شده توسط دولت، نرخ تخفیف برای گازوئیل 16,2 درصد و برای بنزین 14 درصد باقی مانده است. با تخفیف، مبلغ پرداختی توسط مالک خودرو که باک خودرو خود را با گازوئیل پر می کند از 196.6 لیر به 169.2 لیر کاهش یافت. اما شهروندان کم درآمدی که خودرو ندارند اما از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند نتوانستند از این تخفیف بهره مند شوند. اگر تخفیف در قیمت گازوئیل آنطور که مصرف کننده شایسته آن است در قیمت ها منعکس شود، کرایه متروبوس در استانبول امروز 3.25 لیر است نه 2.70 لیر. شهروندی که هر روز با وسایل حمل و نقل عمومی به محل کار خود می رود، ماهیانه 21 لیر لیر کمتر می پردازد. در آنکارا، کرایه آنکارای و مترو از 2 لیره به 1.65 لیره کاهش می یابد و هزینه ماهانه شهروندان 19.5 لیر کاهش می یابد.
نظمی کورکماز معلم بازنشسته: من تقریبا 200 لیر برای متروبوس می پردازم. این تقریباً معادل 11، 12 درصد حقوق من است. دو فرزند دارم که به دانشگاه می روند و وقتی خرجشان اضافه می شود، پولی نداریم که غذا بخریم.
کارگر حسین توران: من هزار لیره حقوق می گیرم. بعد از پولی که خرج رفت و آمد کردم حدود 700 لیر برایم باقی مانده است. نمی دانستم با این پول به خانواده ام کمک کنم یا نیازهای خودم را در جوانی برطرف کنم. قیمت بلیط باید از 3,25 به 1,75 لیر کاهش یابد. زیرا امکان پرداخت این مبلغ برای فردی که با حداقل دستمزد کار می کند وجود ندارد. Cemil Gül: بلیط متروبوس برای فردی که 940-950 لیر حقوق می گیرد، بار سنگینی است. قیمت 3,25 متروبوس فکر کنم قیمت قابل قبولی نیست. این قیمت ها ضربه ای به شهروندان است. نیاز فوری به کاهش قیمت ها وجود دارد. باید بین 1.5-2 لیر باشد
شبنم شیمشک: من 6 روز در هفته از متروبوس استفاده می کنم و 250 لیر از حداقل دستمزدم را خرج اتوبوس می کنم. من قادر به پرداخت اجاره خانه و هزینه فرزندانم نیستم. همسرم کار نمی کند و باید با حقوقی که می گیرم جمعیت 4 نفری را تامین کنم. کافی نیست، هزینه متروبوس هم می دهم. قیمت بلیط باید نصف شود
مروه ییلماز: من هر روز برای کار از بیکوز به سفاکوی می روم. من روزی حداقل 3 وسیله نقلیه عوض می کنم. هزینه سفر روزانه من بیش از 15 لیر است. ناگفته نماند شلوغی و ناراحتی آن. بیشتر اوقات به دلیل ازدحام جمعیت حتی نمی توانیم سوار شویم.
Kaan Akın: من از Avcılar به رامی می روم. من اول از متروبوس و بعد از مینی بوس استفاده می کنم. هزینه حمل و نقل روزانه من نزدیک به 10 لیر است. درآمد ماهانه من 200 لیر است اینطوری بیش از یک پنجم آن را به جاده می سپارم.
تورهان چاکار رئیس انجمن حقوق مصرف کننده: اکثریت مردم استانبول از نظر حمل و نقل فقیر هستند. سهم حمل و نقل در درآمد ماهانه باید به زیر 10 درصد کاهش یابد. اگر فرزند یک خانواده چهار نفره که با حداقل دستمزد زندگی می کند از وسایل نقلیه برای رفتن به مدرسه استفاده کند و همسر خانه گهگاه از خانه بیرون برود، هزینه حمل و نقل ماهانه تقریباً 26 تا 27 درصد درآمد را شامل می شود. این یک سیاست حمل و نقل نیست که با حقوق مصرف کننده مطابقت داشته باشد. این با درک سوسیالیستی و سوسیال دمکراتیک شهرداری‌گرایی سازگار نیست. سیاست حمل و نقل بسیار گرانی وجود دارد و امکان پذیرش آن وجود ندارد. هم انجمن ها و هم سایر ذینفعان می توانند در این خصوص اقامه دعوی کنند.
حتی از ماشین هم گرانتر است
کرایه های حمل و نقل عمومی شهری که به دلیل افزایش قیمت نفت افزایش یافته بود، زمانی که تخفیف در قیمت سوخت در قیمت بلیت منعکس نشد، از رانندگی با خودرو گرانتر شد. با تخفیف سوخت گازوئیل، مصرف سوخت هر کیلومتر خودروی کلاس متوسط به 26 سنت کاهش یافت در حالی که 50 کیلومتر در روز. هزینه سوخت یک خانواده 4 نفره که در جاده تردد می کنند 13 لیر تعیین شد. اگر همان خانواده سفر را با متروبوس یا سایر وسایل حمل و نقل عمومی انجام دهند، 26 لیر لیر می پردازند.
اولین نفری باشید که نظر می دهید