حمل و نقل با مترو در آنکارا به عذاب تبدیل شد

حمل و نقل با مترو در آنکارا به شکنجه تبدیل شد: پایه های اولین مترو در آنکارا در سال 1984 گذاشته شد. در نقطه ای که امروز رسیدیم، طول مترو در پایتخت به 55,5 کیلومتر رسیده است. اما این متروها به شکنجه برای شهروندان تبدیل شد.

مشکلاتی مانند تراکم، سرعت، تعداد واگن، آسانسور، پله برقی و نشتی سقف در مترو مسافران را متضرر می کند. با توجه به این مشکلات که مدام از آن گلایه می شود و هیچ گاه برطرف نشد، شهروندان برای استفاده از مترو تردید دارند. این واقعیت که متروها گاهی تا 40 دقیقه دیر از کیزیلای حرکت می کنند، سفر احتکار ماهی در مترو چایلولو، مشکلات پیش آمده در ایستگاه های انتقال، تعداد کم خدمات رینگ و اجبار شهروندان به انجام این کار، سفر مترو را به یک سفر تبدیل کرده است. مصیبت به خصوص در مترو Sincan-Batikent، یک مصیبت "انتقال" وجود دارد. کمتر از یک ساعت طول می کشد تا از Kızılay به Sincan برسید. اما همین مسیر را می توان در زمان کوتاه تری با اتوبوس طی کرد. ارهان اونچو، برنامه‌ریز حمل‌ونقل، می‌گوید که مترو، که در زمان ساخت «مشکلات» را حل می‌کند، در آنکارا هویت «مشکل‌ساز» به خود می‌گیرد. اونجو با اشاره به اینکه حذف اتوبوس های EGO یا تبدیل آنها به حلقه بدون حل مشکلاتی مانند تعداد واگن، تعداد مسافر، سرعت و جابجایی در مترو اشتباه است، گفت: اکنون مسافران از مشکل مترو رنج می برند. ، چون کند و شلوغ است. او همچنین از درد حلقه رنج می برد. اگر وارد رینگ نشود، برای اتوبوس عمومی خصوصی زجر می کشد. اگر نیاز دارید که مترو یک سیستم حل مشکل باشد، آنکارا به مشکل تبدیل شده است.» از عبارات استفاده می کند

برنامه های کاربردی مترو شکل پیشرفته ای از حمل و نقل است که اغلب در کشورهای توسعه یافته استفاده می شود. پایتخت آنکارا دارای شبکه مترو است، اگرچه نمی تواند با پایتخت های جهان رقابت کند. آنکارا با 55,5 کیلومتر طول، پایتختی با سیستم ریلی ضعیف است. با این حال مشکلات متروی موجود پایانی ندارد. مشکلاتی مانند کندی مترو، تراکم بیش از حد انسان، مشکلات ناشی از خدمات رینگ، مصیبت انتقال از مترو به مترو، صف‌ها، جابه‌جایی اتوبوس باعث می‌شود مردم به جای استفاده از مترو از مترو دور شوند.

سفر پشته ماهی در مترو چایولو!

مشکلات در مترو Kızılay-Çayyolu که درست قبل از انتخابات محلی 30 مارس 2014 افتتاح شد، شهروندان را به سرکشی کشاند. در ایستگاه Ümitköy، جایی که افرادی که از دو منطقه بزرگ مانند چایولو، اتیمسگوت و سینکان می‌آیند، به آنجا منتقل می‌شوند، در ساعات رفتن به محل کار و خروج، تلاقی وجود دارد. با تبدیل اتوبوس های EGO در Sincan و Etimesgut به یک حلقه، مسافرانی که به این ایستگاه منتقل می شوند تقریباً برای سوار شدن به مترو با یکدیگر رقابت می کنند. هزاران نفر که ناگهان به مترویی که سه واگن دارد روی می‌آورند، هر روز از تحمل همین شکنجه‌ها خسته شده‌اند. آیهان چیفتچی با بیان اینکه هر روز از مترو استفاده می کند، گفت: «من هر روز از مترو چایولو-کیزیلای استفاده می کنم. فرضاً مترو ساخته شده است اما وسیله نقلیه 6 واگن است نه 3 تا. صدها نفر از مناطقی مانند Sincan Etimesgut به اینجا نقل مکان می کنند. هر روز یک ازدحام و تکان های باورنکردنی وجود دارد. من از شهردار ما، آقای ملیه گوکچک تقاضا دارم که یک روز در زمان رفت و آمد به محل کار، با همسرش بیاید و سوار ایستگاه Ümitköy شود. شاید او مصیبت ما را درک کند.» می گوید. به طور مشابه، یک ازدحام قابل مشاهده در Kızılay در راه چایولو وجود دارد.

برای اتوبوس TAIL DA RING

23 خط اتوبوس در آنکارا در 32 آگوست حذف شد و 46 خط اتوبوس با تغییر مسیر به خطوط حلقه تبدیل شدند. این عمل «هدایت مردم به وسایل نقلیه عمومی» نیز برای مردم آنکارا به شکنجه تبدیل شده است. در حالی که رینگل گفت که به دلیل تراکم مترو برای سوار شدن به مترو مشکل وجود دارد، مسافران دیگر نمی توانند از اتوبوس های EGO استفاده کنند. این وضعیت بیشترین سود را برای 'اتوبوس های سفید' داشت. اتوبوس‌های عمومی خصوصی نمی‌توانند با حمل‌ونقل مسافر در مناطقی که اتوبوس‌های EGO به حلقه تبدیل می‌شوند، همگام باشند. کسانی هم هستند که به دلیل پر بودن اتوبوس های مدام از مترو استفاده می کنند. لونت گوک، معاون CHP آنکارا نیز استدلال کرد که مشکل متروی پایتخت در دستور کار مجلس ملی بزرگ ترکیه (TBMM) قرار گرفت و مترو به یک "مشکل" تبدیل شد. گوک در یک سوال پارلمانی گفت: مترو برای مردم آنکارا به شکنجه تبدیل شده است. از عبارات استفاده کرد

45 دقیقه با اتوبوس، 60 دقیقه با مترو

کندی مترو آنکارا یکی از شایع ترین شکایات شهروندان است. در مترو Kızılay-Çayyolu، به طور مکرر از مترو کند حرکت اعلام می شود، "مسافران عزیز، وسیله نقلیه ما به دلیل نقص فنی کمتر از سرعت تعیین شده حرکت می کند". در حالی که با اتصال باتیکنت می‌توان از کیزیلای به سینکان در 1 ساعت رفت، این زمان در یک اتوبوس معمولی 45 دقیقه طول می‌کشد. دیر رسیدن متروها و حرکت نکردن از کیزیلای قبل از پر شدن مترو از جمله مواردی است که شهروندان از آن بیشتر گلایه دارند. گفته می شود که به دلیل دیر رسیدن مترو به کیزیلای که نقطه اتصال تمام متروها است، هر از گاهی بین شهروندان و ماموران امنیتی مشاجره می شود. شنیده ها حاکی از آن است که بسیاری از مردم در روزهای گذشته به دلیل مترو که دقیقاً 40 دقیقه نمی توانستند به محل کار خود برسند، دیر به سر کار آمده بودند و بسیاری از افراد با وجود پرینت کارت از مترو خارج شده و با تاکسی شروع به رفتن کردند.

فقیر مترو آنکارا

آنکارا، که اغلب به آن پایتخت جهانی می گویند، به طور غیرقابل مقایسه با استانبول، بزرگترین شهر ما، و دیگر پایتخت های جهان، «فقیر مترو» است. طول کل سیستم ریلی در آنکارا 55,5 کیلومتر است. به جز بسیاری از خطوط مترو که در استانبول در حال ساخت هستند، در حال حاضر بیش از 250 کیلومتر سیستم ریلی وجود دارد. طول سیستم ریلی در لندن، پایتخت انگلستان، 400 کیلومتر و در پاریس، پایتخت فرانسه، طول سیستم ریلی به طول 214 کیلومتر است. در حالی که طول مترو در توکیو، پایتخت ژاپن، 330 کیلومتر است، مترو در برلین، پایتخت آلمان، 477 کیلومتر طول دارد.

سفارش انتقال در مترو باتیکنت-سینکان

در مترو Sincan که ساخت آن در سال 2001 آغاز شد و درست قبل از انتخابات محلی افتتاح شد، حمل و نقل با ترانسفر انجام می شود. مسافرانی که می خواهند از Sincan یا از Kızılay به Sincan برسند، باید در ایستگاه Batıkent وسیله نقلیه خود را تغییر دهند. شهروندان نمی توانند بدون وقفه بین ایستگاه های Kızılay و OSB رفت و آمد کنند. مسافرانی که می خواهند به کیزیلای برسند با تعویض وسیله نقلیه در ایستگاه باتیکنت به سفر خود ادامه می دهند. گفته می شود این رویه تا پایان سال ادامه خواهد داشت.

ساکنان Etimesgut، Sincan، Eryaman و Elvankent که عصر بعد از کار با مترو به Ümitköy می آیند، ابتدا به سمت ایستگاه های اتوبوس مسابقه می دهند. شهروندانی که در اینجا صف های طولانی تشکیل می دهند، بدون دادن فرصت به هوشیارانی که می خواهند جوشکاری کنند، برای سوار شدن به اتوبوس تلاش می کنند. شهروندان گاهی گلایه می کنند که باید بین 20-25 دقیقه منتظر اتوبوس بمانند.