اولین خطوط تراموا ازمیر

اولین خطوط تراموا ازمیر: تراموا در خیابان های ازمیر برای اولین بار در 1 آوریل 1880 نمایان شد. اولین خط تراموا ازمیر بین کوناک و پونتا (آلسانجاک) به بهره برداری رسید. یکی دیگر از خطوط مهمی که در این فرآیند در ازمیر فعالیت می‌کرد، ترامواهای بین Göztepe و Konak بود. همانطور که مشخص است، توسعه گوزتپه و کاراتاش که تا اواسط قرن نوزدهم به عنوان یک تفرجگاه تابستانی ظاهر می شد، در زمان فرمانداری میثات پاشا در ازمیر صورت گرفت و گوزتپه به عنوان یک شهرک مهم در ازمیر ترجیح داده شد. خیابان گوزتپه که در آغاز دهه 19 افتتاح شد، کوناک-کاراتاش و گوزتپه را به هم متصل می کرد. شلوغی خیابان و تبدیل شدن Göztepe به یک منطقه مسکونی جدید، پس از مدتی ایده راه اندازی تراموا در این خیابان را به وجود آورد. برادران هارنتس و پیر جودیچی که نمی خواستند این فرصت را از دست بدهند و می خواستند فوراً از آن بهره ببرند، به امپراتوری عثمانی مراجعه کردند و حق و امتیاز بهره برداری از خط را به دست آوردند.
در پرتو این تحولات ، تراموا Göztepe ، که در سال 1885 به بهره برداری رسید ، در ابتدا به صورت یک خط ساخته شد و در سال 1906 ، به دو خط تبدیل شد. تراموا که در اولین ساعات روز حرکت می کرد ، با آخرین پرواز خود نیمه شب به سفر خود پایان داد. در کابین هایی که به صورت روباز مانند ترامواهای اسکله طراحی شده بودند ، قسمت های نشیمن برای مردان و زنان به صورت درزهای حرمسرا چیده شده بود.
تا سال 1908، مدیریت خط تراموا Göztepe به بلژیکی‌ها واگذار شد، آنها نیز برق ازمیر را بر عهده گرفتند. در عین حال، اگرچه پروژه گسترش خط گوزتپه تا نارلیدره مجاز بود، اما این پروژه محقق نشد. با این حال، در محدوده کارهای توسعه خط، تنها خط Göztepe – Güzelyalı که یک کیلومتر طول داشت و توسط شهرداری ازمیر ساخته شده بود، می توانست تکمیل شود. با گذشت زمان، ترامواهای اسب سوار به یکی از مهم ترین وسایل نقلیه مورد استفاده مردم ازمیر در حمل و نقل شهری تبدیل شده بود. در سالهای آخر امپراتوری و سالهای اول جمهوری، ترامواهای اسبی به عناصر ضروری حمل و نقل شهری تبدیل شدند. با استفاده گسترده از برق به عنوان یک واحد انرژی، ترامواها برقی شدند و اولین ترامواهای الکتریکی بین گوزلیالی و کوناک در 1 اکتبر 18 شروع به کار کردند. ترامواهای اسب سوار در خیابان های ازمیر به پایان عمر خود رسیده بودند. در واقع، در راستای این تحولات، در 1928 اکتبر 31، ترامواهای اسب سوار با انجام آخرین سفرهای خود در شهر لغو شدند.
با شتاب توسعه شهری ازمیر در دوران جمهوری خواهان، ترامواها دیگر برای حمل و نقل شهری کافی نبودند. در سال 1932 برای اولین بار اتوبوس ها همراه با تراموا در خیابان های شهر ظاهر شدند. از آنجایی که اتوبوس ها به عنوان وسیله نقلیه عمومی مدرن تر و مفیدتر هستند، خدمات اتوبوسرانی بین کوناک-رشادیه برای اولین بار در ازمیر سازماندهی شد. در این فرآیند، توسط مردم ارزیابی شد که تراموا در مقایسه با اتوبوس وسیله حمل و نقل کندتری است. در دهه 1950، شورای شهر ازمیر جلسات مکرری در مورد لغو تدریجی ترامواها برگزار می کرد. پس از جلسات طولانی و بحث برانگیز، شورای شهرداری ازمیر در 19 فوریه 1952 دستور لغو کامل تراموا را پذیرفت. در 2 ژوئن 7 به طور قطع از خیابان های ازمیر حذف شد.