قطار سریع السیر تبدیل به یک تابوت سریع می شود

قطار سریع‌السیر تبدیل به تابوت سریع می‌شود: حادثه قطار در اسپانیا تقریباً کپی‌برداری از تصادف قطار سریع‌السیر است که در آن ما ۴۱ نفر را در ساکاریا از دست دادیم.
پویایی هر دو حادثه، که توسط مقامات به عنوان "سرعت بیش از حد" توصیف شده است، یکسان است: اجازه تردد قطار سریع/شتاب در مسیر قطار معمولی...
تصادف هولناکی که منجر به کشته شدن 80 نفر و مجروح شدن بیش از 100 مسافر بر اثر خارج شدن تمامی واگن های اسپانیا از ریل شد، در قطارهایی به نام "الویا" رخ داد.
برخلاف قطار سریع السیر واقعی به نام "AVE" که بر روی سیستم های ریلی مخصوص خود حرکت می کند، "قطارهای الویا" گاهی از زیرساخت قطارهای سریع السیر استفاده می کنند و گاهی در ریل های قطار معمولی حرکت می کنند.
"Alvia" که هنگام عبور از ریل قطار سریع السیر به ریل معمولی باید سوئیچ را تغییر دهد و سرعت را کاهش دهد، نسبت به "AVES" که تمام مراکز اصلی اسپانیا را به هم متصل می کند، مقرون به صرفه تر است.
این «نظام مختلط» است که حادثه‌ای را در سانتیاگو د کامپوستلا، یکی از مراکز «زیارت مقدس» مسیحیت، که با هویت عمیقاً کاتولیک خود متمایز است، رخ داد، زیرا یکی از گوشه‌های نادر ایبری است. شبه جزیره ای که توسط اعراب فتح نشد.
"آلویا" با حرکت از مادرید، نیمه راه را در خط فوق مدرن "AVE" رفت، سپس به خط معمولی رفت، در آخرین بخش سفر دوباره به ریل "AVE" ارتقا یافت و در نهایت وارد سانتیاگو شد... برای بریدن ریل …
خم مرگ…
تصادف درست در این قسمت از سفر اتفاق می افتد. مکانیک هنگام تغییر خطوط قادر به کنترل سرعت مورد نیاز نیست و پس از یک مسیر مستقیم طولانی در اولین "خم مرگ" پرواز می کند.
صحبت از پیچ ها شد... همانطور که در تمام تصاویری که ما تماشا کردیم به وضوح انتخاب شد، پیچ به عنوان یک پیچ بسیار باریک که برای سرعت قطارهای معمولی طراحی شده است، برجسته است.
الویا که نمی تواند سرعت 190 کیلومتری خود را در دشت صاف با ورود به این پیچ باریک تنظیم کند، پرواز می کند!
کاروان 13 ماشین مانند یک مجموعه اسباب بازی متلاشی می شود.
اولین واگن ها به دیوارهای ضخیم و بلند اطراف پیچ برخورد می کنند.
آنهایی که از پشت می آیند روی هم جمع می شوند و ماشین های عقب مانند ترن هوایی به هم برخورد می کنند و آتش می گیرند.
آخرین کالسکه از سطح شیب دار خارج می شود و به بیرون از دیوارهای ایستگاه بلند پرتاب می شود.
همه اینها در کسری از ثانیه اتفاق می افتد.
کشته ها و مجروحان روی ریل ها پراکنده می شوند.
"قطار سریع السیر به سبک اسپانیایی" به "تابوت سریع" تبدیل می شود و بنابراین سریع ترین دسترسی را به دهکده چوبی فراهم می کند.
طولانی ترین صف بعد از چین
مسئولیت همه اینها اکنون بر عهده یک مکانیک دیوانه تشنه سرعت است. واضح است که راننده جادوگر نیست، اما دیوانگی واقعی در عشق وسواس گونه «قطار گلوله» اسپانیاست!
اسپانیا با حسادت به همه با مدل موفقیت آمیز انتقال به دموکراسی در دهه 80، سعی کرد به سرعت تاخیری را که بین خود و کشورهای بزرگ اروپایی در 30 سال گذشته ایجاد شده بود، جبران کند.
برای رقابت و رقابت با توسعه یافته ترین کشورهای قاره کهن مانند آلمان و فرانسه، سرمایه گذاری های زیرساختی عظیمی را انجام داد که فراتر از امکانات واقعی خود بود. فرودگاه‌های غول‌پیکر که در مکان‌های غیرمنتظره بیکار ماندند، شبکه‌های قطارهای پرسرعت طولانی را ایجاد کردند که به گوشه‌های دوردست می‌رسند.
به طوری که اسپانیا به طور ناگهانی به کشوری با طولانی ترین شبکه قطارهای سریع السیر اروپا در 20 سال گذشته تبدیل شد. در واقع، اروپا با 2 کیلومتر اتصال - 665 برابر بزرگتر از خودش، پس از چین به بزرگترین زمین قطار سریع السیر جهان تبدیل شده است!
اکنون می بینیم که این پیشرفت بی سابقه «قطار سریع السیر» به طرز خارق العاده ای محقق شد. ابتدا حرکت با قطار سریع السیر واقعی "AVE" شروع شد، سپس سیستم ترکیبی "Alvia" که در بالا توضیح دادم به منظور گسترش این شبکه در همه جا اقتباس شد.
سیستم‌های ریلی موجود در مکان‌های خاص، مانند سانتیاگو، مورد استفاده قرار گرفت، زیرا شرایط اجازه سلب مالکیت مورد نیاز برای ایجاد زیرساخت قطارهای سریع‌السیر را در همه جا نمی‌داد.
استعاره از اسپانیا
قطار به سانتیاگو که گورستان ده‌ها نفر بود، اکنون به استعاره‌ای از برخورد اسپانیایی به دیوار در حین دویدن با سرعت سرگیجه‌آور تبدیل شده است.
وقتی زمستان امسال به اسپانیا رفتم، دیدم که بحران اقتصادی "افسانه قطار گلوله" را از بین برده است.
گفته می شود شبکه تکه تکه "قطار گلوله" که بیشتر تحت پوشش بودجه اتحادیه اروپا است و گفته می شود در مجموع به 50 میلیارد یورو رسیده است، فقط به بخش های درآمدی بالا خدمات می دهد. برخی از خطوط به دلیل بالا بودن قیمت بلیط خالی بود.
با توجه به هزینه های بالای نگهداری و تعمیرات، مشخص شد که اسپانیا منابع ارزشمند خود را برای قطارهای سریع السیر هدر داده است.
علاوه بر این سرمایه‌گذاری‌هایی که به منظور قطع امتیازات «دولت بزرگ» به جای ارائه «خدمات» مؤثر به مردم انجام شد، رانت‌ها و رشوه‌های کلان نیز بازگردانده شد. که اینها در خزانه احزاب سیاسی است که مناقصه عمومی را باز می کنند. گفته شد که گمانه‌زنی‌های عظیمی در مورد ساخت و ساز در ایستگاه‌های جدید و مناطقی که برای سلب مالکیت گشوده شده‌اند، صورت گرفته است.
تصادف در سانتیاگو د کامپوستلا، به طور خلاصه، تصویر اسپانیایی است که توسط بحران اقتصادی و رسوایی های فساد سیاسی تکان داده شده است.