راگبی بدون تاو در برابر قطار گلوله
راگبی بازان یکی از ده ها طرح مدنی است که از جنبش "نه تاو" علیه قطار سریع السیر در دره شوش حمایت می کند. این پروژه که ایتالیا را به فرانسه متصل می کند، تنها به دعوت از کشتار طبیعت در منطقه پیمونته محدود نمی شود، بلکه زمین های مردم و کشاورزان محلی را نیز از بین می برد.
"راگبی نو تاو" که توسط دانیله تاراسکو طراحی شده بود، در اول ماه مه سال گذشته با شعار "چرا از سرزمین هایی که در آن می جنگیم محافظت نمی کنیم" ساخته شد. با گام برداشتن با سوال، حرکتی را علیه پروژه قطار سریع السیر آغاز کرد. تیم های راگبی که در این مسابقات برای حمایت از مبارزات مردم ساکن دره شوش گرد هم آمده بودند، تصمیم گرفتند از طریق مسابقات از اعتراضات «نو تاو» حمایت کنند. موضوع این اعتراض زمین است. بازیکنانی که از زمین‌هایی که کشاورزان در آن امرار معاش می‌کنند محافظت می‌کنند و ورزشکاران راگبی به دنبال توپ بیضی می‌دوند، می‌گویند: "ما با قطار سریع السیر مخالفیم!"
در ژوئیه 2012، جنبش "راگبی نو تاو" مسابقاتی را در دره شوش ترتیب داد، جایی که بحث ها شعله ور شد. این مسابقات که برای همه بازیکنان راگبی، اعم از زن و مرد، بین سنین 16 تا 60 سال باز است، اساساً از دره شوش محافظت می کند که به خاطر منافع تجاری غول پیکر قربانی شده است.
این مسابقات تنها به دره شوش محدود نمی شود. "راگبی نو تاو" در هر جای ایتالیا رویدادهایی را علیه انواع گام های تجاری که طبیعت را نادیده می گیرد سازماندهی می کند. ورزشکاران در کنار معترضان می ایستند تا زمین های مورد علاقه شرکت های چند ملیتی را به روی فعالیت های ورزشی یا فرهنگی باز کنند و همچنین در صورت لزوم به اشغال ها کمک کنند. . قبل از هر تورنمنت راگبی که در مرکز بحث ها در مناطق برگزار می شود، یک نشست سیاسی در مورد قطارهای سریع السیر و سایر موضوعات در دستور کار تشکیل می شود.
علاوه بر این، راگبی بازان شهروندان مناطق دیگر را که از آنها بازدید می کنند، در مورد مبارزات مردم دره شوش آگاه می کنند. پس از این دیدارها، مسابقاتی که تیم های راگبی را در مقابل یکدیگر قرار می دهند آغاز می شود. در این مسابقات ورزشکاران با پیراهن قرمز به میدان می روند. در جلوی این پیراهن ها، یک ورزشکار زن که قطار سریع السیر را متوقف می کند، جلب توجه می کند. هدف جنبش «راگبی نو تاو» بر پشت آنها این است که «مهمترین قانون در بازی راگبی حمایت از ابتکار عمل در دره شوش و همبستگی با رفقای شوش است». توسط پیام تاکید شده است.
حمایت از ابتکار بازیکنان راگبی شوش به زودی از سوی دیگر تیم های راگبی در ایتالیا آغاز شد. جنبش دیگری که اعتراض دره شوش را به عنوان مثال در نظر گرفت، بر اشغال مرکز ورزشی سان تئودورو در کاتانیا در جزیره سیسیل متمرکز شد که 15 سال پیش به عنوان یک مجموعه ورزشی بزرگ طراحی شد اما هرگز مورد استفاده قرار نگرفت. از آنجایی که این مرکز در لیبرینو، منطقه حومه ای کاتانیا، هنوز به مسابقات اسب دوانی و بازی های شانس غیرقانونی اختصاص دارد و اینها تحت کنترل گروه های جنایتکار سازمان یافته هستند، بازیکنان راگبی از سراسر ایتالیا اکنون در حال سازماندهی یک باشگاه جدید به نام "No Tav" هستند. , No Ponte, No Muos.” از اعتراض حمایت می کند.
به طور خلاصه، جنبش «راگبی نو تاو» صدای خود را با مسابقات و مشاغلی که در مناطقی که بی عدالتی و قتل عام طبیعت در دستور کار قرار دارد، از دره شوش در شمال تا کاتانیا در جنوب سازماندهی می کند، به گوش می رساند.
اولین نفری باشید که نظر می دهید