
قطارهای امروزی با سرعتی بیش از 10 برابر نمونه های اولیه خود حرکت می کنند و کاملاً شایسته نام "قطار سریع" هستند. با این حال، شرایط خاصی برای رسیدن به این سرعت وجود دارد.
توسعه قطارهای پرسرعت برای داشتن خط قطار سریع السیر نوک کوه یخ است. زیرا مهم ترین عاملی که موفقیت سیستم را تضمین می کند به خطوطی که قرار است ایجاد شود بستگی دارد. برای اینکه قطارهای پرسرعت به چنین سرعت بالایی برسند، خطوط ریلی مخصوصی که این سرعت را پشتیبانی می کنند، مورد نیاز است.
UIC (اتحادیه بینالمللی راهآهن) و اتحادیه اروپا تعریف «سرعت بالا» را بر اساس همین اصول قرار دادهاند. در بخش سرعت بالا UIC و دستورالعمل های اتحادیه اروپا 96/48 و 2004/50/EU، تعریفی شامل بسیاری از سیستم ها تحت عنوان اصلی سرعت بالا ارائه شده است. خطوطی که کمتر از استاندارد تعیین شده توسط این تعاریف قرار می گیرند، به عنوان "متعارف (سنتی-کلاسیک)" در نظر گرفته می شوند.
بر این اساس، قطار پرسرعت چیست؟
هیچ تعریف استاندارد واحدی برای مفهوم ریل پرسرعت وجود ندارد. تعریف سرعت بالا بر اساس برخی معیارها تغییر می کند زیرا ساختار پیچیده ای را ارائه می دهد. مشاهده میشود که سرعت در خطوط پرسرعت به 110 کیلومتر در ساعت و در مناطق دارای تونل خصوصی و پلهای طولانی به دلایلی از نظر ظرفیت و ایمنی به 160 یا 180 کیلومتر در ساعت محدود میشود تا از بروز مشکلات صوتی در آن جلوگیری شود. مناطق با تراکم جمعیت بالا
1. از نظر زیرساخت
از نظر زیرساختی، تعریف ریل پرسرعت مفاهیم بسیاری را در بر می گیرد. اگر زیرساخت این خط به تازگی ساخته شده باشد تا به قطارها اجازه دهد با سرعت 250 کیلومتر در ساعت و بالاتر در تمام یا حداقل بیشتر مسیر حرکت کنند، به عنوان "خط پرسرعت" تعریف می شود. مجدداً در خطوط معمولی مناسب برای حمل و نقل تا 200 کیلومتر در ساعت، اگرچه محدودیت سرعت بسته به عبور از کوه یا تنگه، استفاده از شکاف های باریک ریلی یا دلایل خاص دیگر وجود دارد، این خطوط به عنوان "سرعت بالا" در نظر گرفته می شوند. خطوط".
2. از نظر یدک کش و وسایل نقلیه یدک کش
قطار سریعالسیر مجموعهای از مجموعههای موتور و واگن ثابت است که میتواند به سرعت حداقل ۲۵۰ کیلومتر در ساعت و بالاتر برسد که در خدمات تجاری استفاده میشود. انواع قطارهایی که با سرعت کمتر (250 کیلومتر در ساعت) کار می کنند، اما خدمات با کیفیت بالا، مانند قطارهای شیب دار، تحت شرایط خاص ارائه می دهند، می توانند به عنوان قطارهای پرسرعت نیز تعریف شوند.
3. از نظر سیستم عامل
4 حالت مختلف برای این تعریف وجود دارد که با توجه به مدیریت راه آهن تغییر می کند.
• کلاسیک ترین سیستم در مدیریت قطارهای سریع السیر، قطارهای سریع السیر در خطوط خود کار می کنند، قطارهای معمولی در خطوط خود کار می کنند. خطوط JR East، JR Central و JR West Shinkansen در ژاپن از این قبیل هستند.
• فقط قطارهای سریع السیر در خطوط قطار سریع السیر کار می کنند. در خطوط معمولی، هم قطارهای معمولی و هم قطارهای پرسرعت با سرعت قطارهای معمولی کار می کنند. چنین خطوطی هستند که توسط SNCF در فرانسه اداره می شوند.
• فقط قطارهای معمولی در خطوط معمولی کار می کنند. از سوی دیگر، در خطوط قطار سریع السیر، قطارهای پرسرعت و قطارهای معمولی می توانند با هم کار کنند. با این حال، از آنجایی که قطارهای معمولی با سرعت کمتری حرکت می کنند، ظرفیت در حال کاهش است. خطوطی که توسط RENFE در اسپانیا اداره می شود.
• قطارهای معمولی و پرسرعت می توانند با هم در یک خطوط حرکت کنند. در آلمان و ایتالیا اینگونه است. راه آهن آلمان (DB AG) و ایتالیا (Trenitalia) تمام ترافیک قطارها را با در نظر گرفتن ترافیک قطارهای پرسرعت برنامه ریزی می کنند.