واقعیت راه آهن در حمل و نقل

اهمیت حمل و نقل، دوره عثمانی، دوره اول جمهوری، وضعیت کنونی راه آهن کشورمان با آمار از سال 1950 تا به امروز، داستان "قطار شتاب"، مشکلات و راه آهن صحیح در "راه آهن". گزارش واقعیت" اعلام شده توسط هیئت مدیره اتاق مهندسین مکانیک TMMOB توصیه هایی برای سیاست گذاری به اطلاع عموم می رسد.
همانطور که می دانیم، بر اثر خروج قطار سریع السیر که در مسیر حیدرپاشا-آنکارا در منطقه پاموکووا ساکاریا در 22 ژوئیه 2004 از ریل خارج شد، 41 نفر کشته و 81 نفر مجروح شدند. فاجعه پاموکووا در نتیجه راه اندازی «قطار تسریع شده» با سرعت جت و بدون توجه به مشکل زیرساختی، علیرغم هشدار دانشمندان، اتحادیه های کارگری مسئول و سازمان های حرفه ای رخ داد. این فاجعه نشان می دهد که شور و شوق سرعت و تصویر در کشور ما آنقدر سرگیجه آور شده که ارزیابی های علمی- فنی و مشکلات زیرساختی نادیده گرفته می شود. پس از فاجعه پاموکووا، سیاست‌های "قطار شتاب" و راه آهن بیشتر در انظار عمومی مورد بحث قرار گرفت.
پس از دهه 1950، در نتیجه اجرای سیاست حمل و نقل جاده ای در کشورمان، قهقرایی های غیرعادی در حمل و نقل ریلی بار و مسافر رخ داد و ساخت راه آهن متوقف شد. در حالی که نرخ حمل و نقل ریلی در سال 1950 42 درصد برای مسافر و 78 درصد برای بار بود، امروز به 1,80 درصد برای مسافر و 4,80 درصد برای بار کاهش یافته است. در همین مدت حمل و نقل جاده ای از 19 درصد به 82,84 درصد در بار و 90 درصد در مسافر افزایش یافته است. بر اساس آمارهای بین المللی، ترکیه با 21 درصد در حمل و نقل مسافر و 2,3 درصد در حمل و نقل بار در بین 4,4 کشور اروپایی از آخرین رتبه دوم رتبه دوم را دارد. دلیل اصلی این وضعیت، سیاست‌های حمل‌ونقلی است که حمل‌ونقل ریلی و دریایی را با هدایت منابع خود به انحصارات بین‌المللی نفت و خودرو از طریق بزرگراه‌ها به عقب می‌اندازد.
اخیراً موضوع خصوصی سازی TCDD (راه آهن دولتی جمهوری ترکیه) مجدداً در دستور کار قرار گرفته است و این روند با تصمیم گیری های عجولانه در شرف تکمیل است. با تصویب قانون شماره 655 که کارهای زیربنایی آن به پایان رسیده است، عملیات راه آهن که تا امروز تحت کنترل دولت بوده است به شرکت های خصوصی و پیمانکاران فرعی واگذار می شود و هدف TCDD بر آن است. منحل شد. بنابراین، خدمات راه‌آهن از صلاحیت خدمات عمومی حذف می‌شود و به «کالای» گران‌تری تبدیل می‌شود که فقط پولدارها می‌توانند از آن استفاده کنند و کنترل عمومی لغو خواهد شد.
این روند بدون شک آخرین حلقه از روند سلب حق حمل و نقل ما است که یک حق عمومی است. پس از بزرگراه و راه هوایی، این فرآیند با تجاری سازی راه آهن و گشودن آن به بازار مورد نظر است. جدا از حمل و نقل جاده ای، هدف اصلی باید رسیدن به سطحی که شایسته است از طریق حمل و نقل ریلی، هوایی و دریایی باشد که ایمن، راحت، سریع، سازگار با محیط زیست، ایجاد وابستگی خارجی، عدم ایجاد اتلاف انرژی، مدرن و سریع باشد. ، مشکلات زیرساختی و مشکلات حل شده و گسترش حمل و نقل عمومی در حمل و نقل.
تقاضای حمل و نقل به موازات افزایش جمعیت ترکیه را می توان با توسعه حمل و نقل ریلی به عنوان یک خدمات عمومی و با کمک های مردمی به مقرون به صرفه ترین راه برآورده کرد. نظرات و پیشنهاداتی که در "گزارش حقیقت راه آهن در حمل و نقل" به تفصیل توضیح داده ایم و در زیر به اختصار به آنها اشاره کرده ایم، باید از این منظر ارزیابی شوند.
• باید «طرح جامع حمل و نقل» جدی ساخته شود و کارهای انجام شده در گذشته برای این منظور ارزیابی شود. این طرح باید دارای اهداف و استراتژی بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت باشد. در محدوده این طرح باید برای خطوط ریلی، دریایی، هوایی و بزرگراهی «مستر پلان» جداگانه تهیه شود.
• ایجاد پایانه های بارگیری، تخلیه و انتقال با ظرفیت و امکانات فیزیکی کافی برای یکپارچه سازی تمامی شیوه های حمل و نقل به گونه ای که یک زنجیره حمل و نقل واحد ایجاد کند، ضروری است.
• همراه با زیرساخت های لازم، تعمیر و نگهداری و کارهای نوسازی، پروژه های «راه آهن سریع» در خطوط قدیمی هدایت شود. پروژه‌های «قطار پرسرعت/شتاب» که مبتنی بر زیرساخت‌های جدید و ساخت خطوط جدید با استاندارد بالا نیستند، باید متوقف شوند. نظرات و هشدارهای اتاق های حرفه ای، اتحادیه های صنفی، کارشناسان، دانشمندان و دانشگاه ها باید مورد توجه قرار گیرد.
• باید به عنوان مبنایی برای حفظ مطالعات بهره وری انرژی در حمل و نقل در چارچوب یک سیاست ملی که تضمین می کند که آنها همراه با تمام زمینه های مرتبط و به طور کلی با در نظر گرفتن اثرات زیست محیطی ارزیابی می شوند، استفاده شود.
• در طرح‌های جامع حمل‌ونقل، اولویت دادن به سیستم‌های با مصرف انرژی کمتر (راه‌آهن و دریا)، استفاده کامل از ظرفیت‌های سامانه‌های موجود و ارتقای کارایی و کاهش وابستگی به نفت در طرح‌های جامع حمل‌ونقل در نظر گرفته شود. بخش حمل و نقل
• قوانین موجود در زمینه حمل و نقل، حمل و نقل و بخش خودرو باید در راستای این اصول بازنگری شود.
• کلیه سرمایه گذاری های جدید در بزرگراه که دو برابر راه آهن و تقریباً سه برابر آبراه سریع مصرف می کند باید متوقف شود به ویژه سرمایه گذاری در جاده های تقسیم شده غیراستاندارد به نام "جاده دوبل" که زندگی را تهدید می کند. و ایمنی اموال باید به فوریت مورد بازنگری قرار گیرد و به راه آهن وزن داده شود.
• با در نظر گرفتن هزینه های سرمایه گذاری، مصرف انرژی و مقادیر انتشار، اولویت باید به خطوط راه آهن داده شود تا نیازهای روزافزون برای آینده برآورده شود و حرکت های سرمایه گذاری برای تکثیر سریع، تجدید و استفاده موثر از آنها آغاز شود.
• فروپاشی TCDD، انتصاب کارکنان سیاسی و کشتار کارکنان متخصص در تمام سطوح باید پایان یابد.
• پیش نویس قوانین راه آهن و TCDD که در راستای خواسته های بانک جهانی و سرمایه بین المللی تهیه شده اند، باید خارج شوند.
• به جای «برنامه تجدید ساختار TCDD» که با تحمیل قدرت های بین المللی اجرا می شود، باید یک برنامه تجدید ساختار جدید با در نظر گرفتن منافع عمومی، کشور و جامعه اجرا شود و اطمینان حاصل شود که کارکنان در این ساختار نظر و تصمیم دارد.
• شکاف پرسنلی TCDD باید در چارچوب معیارهای حرفه ای و فنی حل شود، نه سیاسی. "پاداش برای عملکرد"، "مدیریت کیفیت جامع" و غیره. برنامه ها باید حذف نصب شوند
• TCDD باید با دانشگاه ها و اتاق های حرفه ای برای آموزش پرسنل واجد شرایط همکاری کند، آموزش ضمن خدمت باید توسعه یابد، و دبیرستان های حرفه ای که قبلا تحت TCDD بودند، باید بازگشایی شوند.
خطوط راه آهن باید به طور جدی و کامل تعمیر و بازسازی شوند. خطوط مؤثر بر ایمنی حمل و نقل باید در اسرع وقت تعمیر شوند و الزامات برق رسانی و سیگنالینگ باید برآورده شوند.
• به منظور کاهش مشکلات امنیتی در حمل و نقل و کاهش تقاضای روزافزون ترافیک، ادغام حمل و نقل درون شهری و حمل و نقل درون شهری، اجرای پروژه های حمل و نقل عمومی در حمل و نقل درون شهری و درون شهری و به ویژه تراموا و مترو، باید تضمین شود. باید در شهرها گسترش یابد.
• پروژه های بزرگی که سرنوشت کشور و شهرها را تحت تأثیر قرار می دهند باید مورد بحث قرار گیرد، نظرات اتاق های حرفه ای، دانشمندان، دانشگاه ها و تشکل های حرفه ای فعال در این زمینه ها جویا شده و از مشارکت آنها در تصمیم گیری ها اطمینان حاصل شود. تصمیمات قضایی در مورد کسانی که عمدا و اشتباه عمل می کنند باید اجرا شود.

منبع: http://www.acikgazete.com