شهر راه آهن: استانبول

شهرداری استانبول که به تجهیز شهر به سیستم ریلی ادامه می‌دهد، با سرمایه‌گذاری‌های لازم برای اطمینان از راحتی و به موقع بودن حمل‌ونقل عمومی در استانبول، جایی که سیستم ریلی به سرعت در حال گسترش است، متعهدانه برای پایان دادن به مصیبت ترافیکی تلاش می‌کند.

مترو که ساخت آن در سال 1992 آغاز شد و بین تکسیم-4.لونت کار می کرد، در 16 سپتامبر 2000 به بهره برداری رسید. در 31 ژانویه 2009، توسعه‌های آتاتورک اوتو سانایی در شمال خط و شیشانه در جنوب خط شروع به کار کردند. سناریوهایی در برابر انواع موقعیت های منفی که ممکن است در مترو استانبول تجربه شود تهیه شد و طرح های راه حل با شبیه سازی های مربوطه ایجاد شد. این سیستم به طور مداوم توسط دوربین های واقع در هر قسمت از ایستگاه های مترو استانبول نظارت می شود. علاوه بر این، کنترل توسط نیروهای امنیتی غیرنظامی و یونیفرم پوش ارائه می شود. متروی استانبول که با آخرین تکنولوژی ساخته شده است، دارای سیستم ایمنی آتش نشانی قابل اعتمادی است. آشکارسازهای اعلام حریق در سراسر سیستم وجود دارد. تمام تجهیزات مورد استفاده از موادی انتخاب می شوند که در برابر دماهای بالا مقاوم بوده و گازهای سمی منتشر نمی کنند.

روزانه 220 هزار مسافر

خط مترو سبک فرودگاه آکسارای آتاتورک که از سال 1989 مسافربری را حمل می کند، با 220 مسافر روزانه در منطقه و مسیری که در آن ارائه می شود، تبدیل به محور حمل و نقل شده است. این مترو که در فاز اول بین آکسارای و کارتالتپه خدمت می کرد، با افتتاح اسنلر در 18 دسامبر 1989، اتوگار در 31 ژانویه 1994، و بعداً ایستگاه های Terazidere، Davutpaşa، Merter، Zeytinburnu و Bakırköy که دومین ایستگاه را تشکیل دادند، پتانسیل خود را افزایش داد. فاز. با سرمایه گذاری های انجام شده در طول زمان، ایستگاه های جدید در سیستم گنجانده شد و مرکز تجارت جهانی و ایستگاه های فرودگاه آتاتورک در 2 دسامبر 13 افتتاح شدند. در مجموع 2002 ایستگاه در مسیر فرودگاه آکسارای آتاتورک وجود دارد. 18 تای آن ها سکوی میانی مشترک، 6 تای آن ها سکوی دوبل و سکوی ایستگاه اتوبوس به صورت سکوی مشترک دوتایی ساخته شده که 11 خط از آن عبور می کند. همه ایستگاه ها دارای قسمت های داخلی نشستن هستند. در مجموع 3 پله برقی در 9 ایستگاه، 28 آسانسور در 4 ایستگاه و همچنین یک وسیله نقلیه معلولان در ایستگاه آکسارای علاوه بر ساخت و ساز ویژه ای که افراد را قادر می سازد با استفاده از پله ها پایین بیایند، وجود دارد. ایستگاه های خط مترو که هنوز هم می توانند به تراموا در مناطق آکسارای و زیتین برنو منتقل شوند، با دوربین مدار بسته به صورت 7 ساعته نظارت می شوند.

راحت برای معلولین

این خط که اولین قسمت آن بین سیرکچی و آکسارای در سال 1992 افتتاح شد، ابتدا به توپکاپی و زیتین برنو و سپس به امینونو متصل شد. سرانجام در 29 ژوئن 2006 Kabataş تکسیم-Kabataş از این رو فونیکولار به تکسیم-4 می رسد. با اتصال به مترو Levent، حمل و نقل ریلی بدون وقفه از 4th Levent به فرودگاه آتاتورک فراهم می شود. خط T1 با خط T2006 Zeytinburnu-Bağcılar ادغام شد که در سال 2 در 3 فوریه 2011 به بهره برداری رسید. Kabataşحمل و نقل بی وقفه از باگجیلار به باغجیلار انجام شد. زیتین برنو-Kabataş خط تراموا در همان تاریخ به مدت 2003 روز به منظور سرویس دهی به ترامواهای طبقه پایین که در سال 2 به بهره برداری رسیدند بسته شد و تمامی ایستگاه ها بر اساس ترامواهای جدید تخریب و بازسازی شدند. با کاهش ارتفاع سکوها، دسترسی آسان سالمندان و معلولان به ایستگاه ها به لطف رمپ ها و گردان های معلولین فراهم شد. این خط که شبه جزیره تاریخی را از یک سر تا سر دیگر طی می کند، در محوری با بیشترین تراکم مسافر عمل می کند.

در مجموع 22 ایستگاه

تراموا T17 که در 2007 سپتامبر 4 به بهره برداری رسید و بین Şehitlik-Mescid-i Selam خدمات رسانی می کند، حمل و نقل راحت و با کیفیتی را برای مسافران در یک خط 18 کیلومتری با مرحله Edirnekapı-Topkapı که در 2009 مارس به بهره برداری رسید، فراهم می کند. 15,3. در مجموع 4 ایستگاه در خط T7 وجود دارد که 22 مورد آن زیرزمینی هستند. خط تراموا T4 Topkapı-Habibler در ایستگاه Şehitlik با خط متروبوس Avcılar-Söğütlüçeşme، در ایستگاه Vatan با خط مترو M1 Aksaray-فرودگاه آتاتورک و در ایستگاه Topkapı با T1 Zeyinburnu-Kabataş با خط تراموا و خط متروبوس Avcılar-Söğütlüçeşme یکپارچه شده است. در فاز آخر خط، ایستگاه حبیبلر بعد از مسجد سلم در شمال برنامه ریزی شده است. این خط که در آن از وسایل نقلیه تراموا در طبقه بالا استفاده می شود، از مناطق سلطانگزی، گازیوسمان پاشا، بایرامپاشا و ایوپ می گذرد. ایستگاه های این خط با ظرفیت 25 هزار مسافر در ساعت در یک جهت به صورت سری سه گانه طراحی شده اند. همچنین در ایستگاه های زیرزمینی آسانسور و پله برقی با رمپ برای دسترسی مسافران معلول و سالمند تعبیه شده است.

ادغام با حمل و نقل دریایی

امروزه پروژه ها و ساخت و سازهای سیستم ریلی به منظور ادغام حمل و نقل شهری استانبول و تسریع و نوسازی حمل و نقل شهری تسریع شده است. در محدوده این مطالعات، تقسیمKabataş بر روی فونیکولار متمرکز شد و این سیستم در 29 ژوئن 2006 افتتاح شد. ابتکار-Kabataş سیستم فونیکولار تکسیم-4. مترو Levent (Ayazağa-Yenikapı)، تراموا نوستالژیک Taksim-Tünel، ایستگاه اتوبوس و مینی‌بوس تقسیم، Zeytinburnu-Fındıklı (Kabataş-Bağcılar) تراموا، Kabataş با ایجاد یکپارچگی بین اسکله های کشتی، کشتی و اتوبوس دریایی İDO، ساکنان استانبول می توانند تنها از طریق سیستم ریلی از فرودگاه آتاتورک به مترو تقسیم برسند. Kabataş و بشیکتاش، مناطقی که از وسایل حمل و نقل دریایی به شدت استفاده می شود. طول این خط 0.6 کیلومتر است و ظرفیت جابجایی 9 هزار مسافر در ساعت را دارد. تکسیم و Kabataş از 2 ایستگاه تشکیل شده است. ایستگاه تکسیم M2 Taksim-4. مترو لونت از ورودی ایستگاه تقسیم دسترسی دارد. Kabataş ایستگاه در عمق 11 متری از سطح دریا قرار دارد که هر دو ایستگاه با آسانسور قابل دسترسی هستند.

خوب در مارمارای 2013

با تکمیل پروژه مارمارای در اکتبر 2013، ترافیک استانبول کاملا راحت می شود و استانبولی ها نفس راحتی می کشند. مدقرمرای که به پایان خود نزدیک می شود به عنوان پروژه قرن حمل و نقل تعریف می شود.

منبع: شروع تازه